نیاز به تاکید نیست؛ آن «مرد» رفت. و پیش از آن، «حق الناس» بر پرونده مکتبی که آن مرد را پرورانده بود؛ مُهر باطل زد. حقانیت جامعه ایرانی با تدبیر و امید به «جوی» بازگشت. و حالا؛ «کاسب» مورد نظر باید بداند، راه فراروی ملت ایران روشن و آینده از آنِ اکثریت خردگرا، معتدل و ضدّ فسادی است که شرم تاریخ نیست، از اهلیت گفتمان و منطق برخوردار است

محمد مالی

«تعلیق»، عنصری مهم و تعیین کننده در دگردیسی های اجتماعی است. فضای تعلیقی اما محصول آنتروپی سیاسی است؛ آن جا که در نبود و کمبود احزاب قدرتمند، قوانین شفاف، جامعه مدنی، راهبرد مبتنی بر منافع ملّی، رسانه های پرسشگر و اقتصاد غیر رانتی و قدرت پاسخگو؛ بی نظمی محتوم، قطار جامعه را از ریل خارج ساخته و «مناسبات» بر اساس «معادلات» رقم می خورد. طنز تاریخی اما این است، همان سان که آنتروپی، متد ترمودینامیک کلاسیک را قوام می بخشد، بی نظمی سیاسی آن چنان محاسبات دقیقی در خدمت اهداف خود فراچنگ می آورد که تو گویی با نظمی آهنین روبروییم!

با این همه، وقتی غبار تعلیق می نشیند، ریخت سیاسی «آینده» شکل گرفته و راه جدید و رهرو تازه، شرایط و اقتضائات نوینی را می نمایاند. ایران امروز در عصر «پسا تحریم و پیشا انتخابات» در فضایی تعلیق ناک تنفس می کند. این را می توان با شنیدن آخرین ضجّه های گروه های رادیکالِ یمین و یسار که شوربختانه باز هم از اتاق فکر تخریب و بحران سازی در کشور رونمایی کرده اند، فهمید. این را می توان از دو قطبی شدن فضای سیاسی، جنگ های نیابتی در حوزه های فرهنگی و مذهبی، مچ گیری ها و بازی خطرناک آغاز شده با آرامش و نشاط جامعه فهمید. جدال آغاز شده است لاجرم!

جدالی ناگزیرانه بین مش قدرت و حاج ثروت در عصر تعلیق، جدالی که روح آزاداندیش آدمی را مسخ کرده و با مصادره فضیلت ها به نفع رذیلت ها، رنگ کاسبی را در جامعه ای که می بایست اخلاقی باشد، می افشاند. ناگفته پیداست، «کاسب» در پیِ سودآوری هر چه بیش از موقعیت های فراروست. تحریم، فتنه، گسل های قومی، حساسیت های مذهبی و اختلافات سیاسی؛ برای مشی و زی کاسبکارانه، در «شکل» گونه گون اما در «محتوا» تفاوتی ندارد. کاسب در تحریم، داروی مردم را احتکار می کند. در فتنه، بر خرمن امید و اعتماد مردم آتش می کشاند. بر گسل های قومی بندبازی کرده و بر چهره زیبای هویت ملّی خراش می اندازد. او حتی حساسیت های مذهبی مردم را به بازی گرفته و از نردبان علایق دینی و ارزشی برای مقاصد و منافع شخصی بهره برداری می کند. بازار اختلافات سیاسی نیز برای «کاسب» روزگارِ ما بهشتی است لبریز از اختلاس و سوء استفاده های رنگارنگ اقتصادی. و حالا این کاسب، نفس های اسب سرکش و منفعت جوی خود را در واپسین روزهای حیات می بیند.

همه حرف ما این است؛ دیگر اما در عصر پساتحریم و پیشاانتخابات نه می توان به روزهای ظالمانه تحریم بازگشت و نه می توان از زمزمه تغییر در انتخابات پیش روی گریزان بود.

نیاز به تاکید نیست؛ آن «مرد» رفت. و پیش از آن، بر پرونده مکتبی که آن مرد را پرورانده بود؛ مُهر باطل خورد. حقانیت جامعه ایرانی با تدبیر و امید به «جوی» بازگشت. و حالا؛ «کاسب» مورد نظر باید بداند، راه فراروی ملت ایران روشن و آینده از آنِ اکثریت خردگرا، معتدل و ضدّ فسادی است که شرم تاریخ نیست، از اهلیت گفتمان و منطق برخوردار است و دوشادوش بزرگان قدم برمی دارد. بی تردید عصر جدیدی برپاست. در این عصر؛ تمکین و مقاومت در برابر ملت؛ سرنوشتی یکسان را برای کاسبکاران رقم خواهد زد، بهتر است فرصت تعلیق را مغتنم شماریم.

برچسب ها: تحریم ، انتخابات ، حق الناس ، مُهر باطل ، جامعه ایرانی ، تدبیر و امید ، کاسب ، خردگرا ، معتدل ، ضدّ فساد ، گفتمان ، معادلات ، سودآوری ، محمد مالی

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه