- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
نیاز به تاکید نیست؛ آن «مرد» رفت. و پیش از آن، «حق الناس» بر پرونده مکتبی که آن مرد را پرورانده بود؛ مُهر باطل زد. حقانیت جامعه ایرانی با تدبیر و امید به «جوی» بازگشت. و حالا؛ «کاسب» مورد نظر باید بداند، راه فراروی ملت ایران روشن و آینده از آنِ اکثریت خردگرا، معتدل و ضدّ فسادی است که شرم تاریخ نیست، از اهلیت گفتمان و منطق برخوردار است
محمد مالی
«تعلیق»، عنصری مهم و تعیین کننده در دگردیسی های اجتماعی است. فضای تعلیقی اما محصول آنتروپی سیاسی است؛ آن جا که در نبود و کمبود احزاب قدرتمند، قوانین شفاف، جامعه مدنی، راهبرد مبتنی بر منافع ملّی، رسانه های پرسشگر و اقتصاد غیر رانتی و قدرت پاسخگو؛ بی نظمی محتوم، قطار جامعه را از ریل خارج ساخته و «مناسبات» بر اساس «معادلات» رقم می خورد. طنز تاریخی اما این است، همان سان که آنتروپی، متد ترمودینامیک کلاسیک را قوام می بخشد، بی نظمی سیاسی آن چنان محاسبات دقیقی در خدمت اهداف خود فراچنگ می آورد که تو گویی با نظمی آهنین روبروییم!
با این همه، وقتی غبار تعلیق می نشیند، ریخت سیاسی «آینده» شکل گرفته و راه جدید و رهرو تازه، شرایط و اقتضائات نوینی را می نمایاند. ایران امروز در عصر «پسا تحریم و پیشا انتخابات» در فضایی تعلیق ناک تنفس می کند. این را می توان با شنیدن آخرین ضجّه های گروه های رادیکالِ یمین و یسار که شوربختانه باز هم از اتاق فکر تخریب و بحران سازی در کشور رونمایی کرده اند، فهمید. این را می توان از دو قطبی شدن فضای سیاسی، جنگ های نیابتی در حوزه های فرهنگی و مذهبی، مچ گیری ها و بازی خطرناک آغاز شده با آرامش و نشاط جامعه فهمید. جدال آغاز شده است لاجرم!
جدالی ناگزیرانه بین مش قدرت و حاج ثروت در عصر تعلیق، جدالی که روح آزاداندیش آدمی را مسخ کرده و با مصادره فضیلت ها به نفع رذیلت ها، رنگ کاسبی را در جامعه ای که می بایست اخلاقی باشد، می افشاند. ناگفته پیداست، «کاسب» در پیِ سودآوری هر چه بیش از موقعیت های فراروست. تحریم، فتنه، گسل های قومی، حساسیت های مذهبی و اختلافات سیاسی؛ برای مشی و زی کاسبکارانه، در «شکل» گونه گون اما در «محتوا» تفاوتی ندارد. کاسب در تحریم، داروی مردم را احتکار می کند. در فتنه، بر خرمن امید و اعتماد مردم آتش می کشاند. بر گسل های قومی بندبازی کرده و بر چهره زیبای هویت ملّی خراش می اندازد. او حتی حساسیت های مذهبی مردم را به بازی گرفته و از نردبان علایق دینی و ارزشی برای مقاصد و منافع شخصی بهره برداری می کند. بازار اختلافات سیاسی نیز برای «کاسب» روزگارِ ما بهشتی است لبریز از اختلاس و سوء استفاده های رنگارنگ اقتصادی. و حالا این کاسب، نفس های اسب سرکش و منفعت جوی خود را در واپسین روزهای حیات می بیند.
همه حرف ما این است؛ دیگر اما در عصر پساتحریم و پیشاانتخابات نه می توان به روزهای ظالمانه تحریم بازگشت و نه می توان از زمزمه تغییر در انتخابات پیش روی گریزان بود.
نیاز به تاکید نیست؛ آن «مرد» رفت. و پیش از آن، بر پرونده مکتبی که آن مرد را پرورانده بود؛ مُهر باطل خورد. حقانیت جامعه ایرانی با تدبیر و امید به «جوی» بازگشت. و حالا؛ «کاسب» مورد نظر باید بداند، راه فراروی ملت ایران روشن و آینده از آنِ اکثریت خردگرا، معتدل و ضدّ فسادی است که شرم تاریخ نیست، از اهلیت گفتمان و منطق برخوردار است و دوشادوش بزرگان قدم برمی دارد. بی تردید عصر جدیدی برپاست. در این عصر؛ تمکین و مقاومت در برابر ملت؛ سرنوشتی یکسان را برای کاسبکاران رقم خواهد زد، بهتر است فرصت تعلیق را مغتنم شماریم.
