- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
ایرانی عضو مایکروسافت:
محیط کاری مایکروسافت زمینه را برای رشد شما فراهم می کند. در مایکروسافت شما احساس نمی کنید که وقتتان تلف می شود.همه کارمندان در فرآیند های کاری مشارکت و به جزییات دقت زیادی می کنند.استانداردهای کاری بالایی جریان دارد و کارمندان چشم انداز روشنی درباره کار خود دارند.
شوشان: امید نیاکان مهندس ایرانی الاصل غول نرم افزاری مایکروسافت، زاده خوزستان است و پس از سال ها دوری به سرزمین مادری اش برگشته. وی می گوید: غول های صنعت رایانه و دنیای فنآوری در سیلیکون ولی روی کاکل ایرانی ها می چرخد. با وی در حاشیه جلسه دفاعیه کارشناسی ارشد یکی از دوستانش گفتگو کردیم،با این توضیح که امید به واسطه دوری به سختی به فارسی حرف می زند و برای رساندن منظورش بارها دست به دامن انگلیسی می شود.
شوشان: جناب نیاکان با توانمندی های بچه های ما در داخل کشور در حوزه فنآوری چقدر آشنا هستید؟
نیاکان: من سال ها از ایران دور بودم اما از طریق دوستانم ارتباطم را تا حدودی حفظ کردم و به همین خاطر می دانم ایرانی ها در زمینه فنآوری حرف های زیادی برای گفتن در دنیا دارند و پیشرفت های زیادی در این زمینه در ایران رخ داده است.
شوشان: و این تحولات آنقدر بود که شما را شگفت زده کند؟
نیاکان: راستش را بخواهید سرعت تحولات در دنیای رایانه و فنآوری آنقدر بالا و سریع است که شما را دچار سرگیجه می کند و ایرانی ها تا حدود زیادی همگام با تحولات پیشرفته اند. استعدادهای جوانی که درک عمیقی از رایانه دارند و در صورت اندک توجهی به می توانند به جایگاهی رفیع دست پیدا کنند.
شوشان: می دانید که بسیاری از غول های آمریکایی صنعت نرم افزار و فنآوری ارتباطی با ایران ندارند اما باز هم این مسئله باعث عقب ماندگی ایرانی ها نشده است.دلیل آن را چه می دانید؟
نیاکان: ایرانی ها بسیار باهوش و زیرک هستند و هر کجا باشند گلیم خود را از آب بیرون می کشند الان هم ایرانی های زیادی مثل من در آمریکا فعال هستند که باعث افتخار ملت هستند.هرچند تحریم ها کار را برای شما دشوار کرده اما من معتقدم ایرانی ها را نمی شود از دانش و آموختن محروم کرد، ضمن اینکه نباید فراموش کنیم وضعیت با گذشته خیلی فرق کرده است.
شوشان: کمی درباره محیط مایکروسافت برای ما صحبت می کنید؟
نیاکان: خب. من می دانم شما و به طور کلی مردم ایران چه نظری درباره مایکروسافت دارید و البته هنوز مایکروسافت را به نام بیل گیتس در آمریکا می شناسند و این نشان دهنده تاثیر و نفوذ آقای گیتس است.محیط کاری مایکروسافت زمینه را برای رشد شما فراهم می کند. در مایکروسافت شما احساس نمی کنید که وقتتان تلف می شود.همه کارمندان در فرآیند های کاری مشارکت و به جزییات دقت زیادی می کنند.استانداردهای کاری بالایی جریان دارد و کارمندان چشم انداز روشنی درباره کار خود دارند.
شوشان: شما در کدام قسمت مایکروسافت هستین؟
نیاکان: من در بخش موتور جستجوی بینگ بودم اما بعد از آمدن آقای ساتیا نادلا به تیم توسعه وب پیوستم. جایی که مغز متفکر ایده های وب است و خیلی از نوآوری ها در آنجا متولد شد و پا گرفت.
شوشان: چطور شد که به مایکروسافت رفتین؟
نیاکان: بعد از تمام کردن درس در مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه استنفورد در رشته هوش مصنوعی مدتی در الکترونیک آرتز کار کردم و بعد از آن به تیم توسعه یاهو پیوستم. بعد از 4 سال کار در یاهو از طریق یک پروژه تحقیقاتی از من دعوت شد به مایکروسافت بروم.
شو شان: و آن پروژه چه بود؟درباره آن صحبت می کنید؟
نیاکان: وارد جزییات نمی توانم بشوم چون جزء اسرار کاری است. اما می توانم بگویم این اتفاق در سال 2009 رخ داد درست زمانی که مایکروسافت در حال پوست انداختن بود.
شوشان: آمریکایی ها چه دیدگاهی نسیت به فنآوری در ایران دارند؟
نیاکان: آنها می دانند که چه استعدادهای نابی در ایران وجود دارد استعداد ها یی که قدر و قیمت آنها دانسته نمی شود و به همین خاطر یا جلای وطن می کنند یا اینکه باید به قول ایرانی ها بسوزند و بسازند.
شوشان: دوست ندارید به ایران برگردید و برای همیشه به وطن خودتان خدمت کنید؟
نیاکان: سال ها پیش پیشنهاد هایی برای اجرای طرح های تحقیقاتی با برخی مراکز دانشگاهی داشتم و قرار بود طرح هایی هم عملی شود.اما هیچکدام به مرحله عمل نرسید یا به قول معروف قسمت نشد.
شوشان: بعد از 37 سال دوری از ایران اولین چیزی که توجه تان را جلب کرد چه بود؟
نیاکان: مردم به شدت تحت تاثیر فناوری و به شدت عاشق و شیفته آن هستند.جوانانی که گوشی های پیشرفته هوشمندی مثل آیفون چیز پیش پا افتاده ای برای آنها است و در اپلیکیشن های محبوب پیام رسان جولان می دهند. فنآوری پیر و جوان نمی شناسد.من نوجوان 12 ساله ای را دیدم که با این سن کم آشنایی خوبی با هک داشت یا پیرمردی که اهل بازی کلش آو کلنز بود.
شوشان: شما هم اهل بازی و شبکه های اجتماعی هستید؟
نیاکان: تا حدی نه زیاد.در مایکروسافت به نظم و انضباط کاری اهمیت فوق العاده زیادی داده می شود کسی حق بی نظمی و نافرمانی ندارد.ضمن اینکه مشغله کاری وقتی برای بازی باقی نمی گذارد.
شوشان: خیلی از مردم ایران نابغه های ایرانی مثل شما را با لذت دنبال می کنند چه پیامی برای آنها دارید؟
نیاکان: از لطف شما ممنونم.مردم ایران بسیار با محبت و مهمان نواز هستند.دوستان قدیمی ام را وقتی دیدم از شدت خوشحالی اشک شوق در چشمانم جاری شد.می خواهم به آنها بگویم که خودتان را باور داشته باشین و روی استعدادهایتان سرمایه گذاری کنید.در آینده جایی برای انسان ها ترسو وجود ندارد.این انسان های با اعتماد به نفس هستند که دنیا را تغییر می دهند. من تنها قطره ای از دریا هستم.
شوشان: و وقتی برگردید حتما دلتان تنگ می شود و رفتن را برایتان سخت می کند؟
نیاکان: کاریش نمی شود کرد.این زندگی است که برای آن زحمت کشیدم.اما فرق نمی کند کجای دنیا باشی.مهم این است که دلم با ایران است هرچند دلم برای خانواده ام تنگ می شود.پدرم را چند سال پیش از دست دادم اما نشد که به ایران بیایم و حسرت دیدنش برای همیشه در دلم مان.موقعی که پایم به فرودگاه اهواز رسید شاید باورتان نشود چیزی نزدیک به 150 نفر از بستگانم برای استقبال از من آمده بودند و این چقدر لذت بخش است.
شوشان: از وقتی که به ما دادید ممنونم.
نیاکان: سپاس از شما. هر کجا باشم آسمان مال من است.پنجره فکر هوا مال من است.( اشک در چشمان دکتر نیاکان حلقه می زند.اشکی که حرف های زیادی دارد.).
گفتگو و ترجمه: امید ربیع
با تشکر از آقای شوشان