این قشر در هشت سال دفاع مقدس خود و خانوادههایشان با تمام امکانات مادی و غیرمادی در خدمت دفاع مقدس بودند. پرسنل شرکت نفت قبل از نیروهای مسلح وارد عرصه جنگ شدند.
بهزاد شیخی با بیان این که در بحث دفاع مقدس لایههای مختلفی وجود دارد که به آنها پرداخته نشده گفت: یکی از تأثیرگذارترین لایههایی که به آن پرداخته نشده بخش اقشار به ویژه در استان خوزستان است. در خوزستان نمیتوان نقش یک راننده تاکسی، یک نانوا، یک پرستار و حتی یک بیمار را کم رنگ نشان داد.
وی افزود: در هشت سال دفاع مقدس چیزی به ظرفیت بیمارستانهای اهواز اضافه نشد بلکه بیماران خوزستانی با تحمل درد و رنج سهم خود از تختهای بیمارستانی را به رزمندهها میدادند و حتی مردم کوچه و بازار هم در دوران دفاع مقدس ایثار میکردند.
او با اشاره به قشر کارکنان صنعت نفت و خانوادههای آنها ادامه داد: این قشر در هشت سال دفاع مقدس خود و خانوادههایشان با تمام امکانات مادی و غیرمادی در خدمت دفاع مقدس بودند. پرسنل شرکت نفت قبل از نیروهای مسلح وارد عرصه جنگ شدند. وقتی که به شناسنامه جنگ نگاه میکنیم بمباران واحدهای نفتی قبل از جنگ اتفاق افتاد و این قشر قبل از شروع جنگ درگیر جنگ شدند و از طرفی دیگر رزمنده به حساب نمیآمدند.
شیخی اظهار کرد: زمانی که جنگ آغاز شد این قشر دو کار انجام میدادند اول این که مجبور بودند نفت تولید کنند تا با نفت و گاز زندگی مردم ادامه پیدا کند و هزینه جنگ را نیزدرمیآوردند اما آیا بمباران آنها و خانوادههایشان جزو کار آنها بود؟ اینها جزو وظایف آنها بود؟ مجروح شدن آنها جزو کارشان بود؟ در ۱۴ مهر ۶۵ در بمباران اهواز در شرکت لوله سازی و کارخانههای دیگر ۳۰ نفر شهید شدند. آنها هم مانند کارمندان دیگر سرکار بودند.
این نویسنده و داستاننویس با اشاره به این که هر چه از جنگ فاصله میگیریم ارزش کار آنها بیشتر مشخص میشود خاطرنشان کرد: در سوریه چهار سال جنگ اتفاق افتاده و یک میلیون نفر مهاجرت کردند اما چرا در هشت سال جنگ ما کسی مهاجرت نکرد؟ چون مردم ما جنگ را فرآیندی از انقلاب میدانستند و آن را با پوست و گوشت خود لمس کرده بودند. این اقشار همان مردمی هستند که ماندند، کار کردند، درآمدزایی کردند و به جنگ خدمت کردند.
او بیان کرد: ما در زمان جنگ پروژه افتتاح کردیم و به شهرهای دیگر گازرسانی شد. اینها کسانی هستند که نفت را تولید کردند و ملت باید به این کارکنان مباهات کند. ما باید به بیماران خوزستانی در زمان جنگ هم مباهات کنیم چراکه از خود میگذشتند. این اقشار را باید به جامعه معرفی کنیم. اینها عامل توسعه بودند و کار کردند تا کشور و نظام بیمه شود و مسوولان هم میدانند که باید قدر این مردم را بدانند.
وی افزود: هر چه از یک واقعه تاریخی فاصله بگیریم و هر چه درست ثبت نشده باشد دچار انحراف میشود. چه نسلی اولیتر از ما برای بیان این واقعیتها که هم نسل و هم نفس آنها بودیم؟ ما وظیفه داریم با سرعت و دقت آن چه بر ملت گذشته را ثبت و ضبط کنیم و چه محملی برای خوانش بهتر از ادبیات تا همه نسلها و عصرها با تمام اقشار ارتباط برقرار کند؟
شیخی درباره کتاب "مشعلهای مه گرفته" اظهار کرد: تقریبا با ۳۰۰ نفر آدم در طول چهار یا پنج سال مصاحبه کردم. همچنین مستندسازی کردم و اسناد را نگاه کردم تا اتفاقات یادآوری شوند. پس از مستندسازی نتیجه گرفتم این خاطرات را بر اساس یک طرح داستانی بنویسم. تمام شخصیتهای انتخاب شده هم حقیقی هستند و تا جایی که به شخصیت کسی لطمه وارد نشود حقیقی بود. همه داستان را بر بستر حقیقت و واقعیت اتفاقاتی که بر نفت و صنعت نفت در جنگ گذشت نوشتم و مستند کردم تا برای آیندگان باقی بماند.
او ادامه داد: کتاب "مشعلهای مه گرفته" در ۲ هزار جلد و ۱۸۷ صفحه چاپ شده و با قیمت ۱۳ هزار تومان به فروش میرسد. انتشارات زلال کوثر این کتاب را منتشر کرده است. داستان این کتاب از یک هفته قبل از دفاع مقدس شروع میشود و تا ۲۰ مرداد ۶۷ و زمان پذیرش قطعنامه ادامه پیدا میکند.
بهزاد شیخی نویسنده خوزستانی است که یک مجموعه داستان کوتاه در ۱۰ جلد به چاپ رسانده که برای چهار بار در ۱۲۰ هزار نسخه تجدید چاپ شده است. رمان "هیتلرکها" اثر دیگر او است. قبل از آن هم ۱۴ عنوان کتاب که همگی در حوزه ادبیات دفاع مقدس هستند از شیخی چاپ و منتشر شد