يكي از ديوانهاي پرسيد: اگر قرار بود انسان فقط يك چشم داشته باشد، دوست داشتني آن چشم كجا قرار ميگرفت؟
گفت: روي انگشت اشاره.
طرف پرسيد: چرا؟
گفت: آن وقت ميتوانستم انگشتم را بكنم تو دهن جنابعالي تا ببينم ظاهر و باطنت يكي است يا نه.
اگر جاي آن ديوانه بوديم ميگفتيم آن چشم اگر پس كله آدم باشد بهتر است. چون در اين دوره و زمانه آدم بيشتر از عقب آسيب ميبيند تا جلو. كساني هم كه رانندگي ميكنند، بيشتر نگران ماشينهاي عقبي هستند تا ماشينهاي جلويي.
عمران صلاحی
منتشر شده در نشریه طنز و کاریکاتور کاکو خوزستان