- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
دکتر حسن دادخواه
در کشور و جامعه ایران مانند دیگر کشورهایی که وضعیت و شرایط مشابه با کشور ما دارند؛ دانشگاه ها از اهمیت دوچندانی برخوردار است. این اهمیت، تنها به دلیل نقش دانشگاه در پیشرفت های علمی و پژوهشی نیست بلکه بیشتر به جهت نقش و میزان بالای اثربخشی دانشگاه هادر شکل دهی به افکار عمومی و اصلاح گفتمان های رایج در جامعه ، انتقال دیدگاه های نو و تازه به بدنه جمعیتی و به ویژه جوانان و لایه های تاثیرگذار جامعه و زدودن باورهای نادرست از اندیشه ها و افکار مردم است.
بر این پایه، در کشورهایی مانند سرزمین ما، که از زیر ساخت ها و ساختارهای لازم برای روبرو شدن با تحولات انسانی و آشنایی با جهان نو بی بهره و کم بهره است و از سوی دیگر،خویش را سرچشمه باورهای نجات بخش و ایده های کارا برای مردمان جهان می دانیم؛ دانشگاه ها خواهی نخواهی، افزون بر کارکرد علمی و پژوهشی، کارکردهای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی نیز به خود گرفته اند و در این راستا، همواره میان دانشگاه ها و دیگر کانون ها و نهادهای رسمی متولی سیاست و فرهنگ و اجتماع، اختلاف نظر، چالش و درگیری بوده است. ناگفته نماند که در برهه هایی که میان دانشگاه و دیگر کانون ها، اشتراک در منافع و دیدگاه و روش ها بوده است؛ این چالش برای مدتی کم یا از بین رفته است و در برهه ای دیگر، که میان دانشگاه و آن کانون ها، شکاف در منافع و سیاست ها و روش ها وجود داشته است؛ این چالش بالا گرفته است.
نگاهی به فرآیند تصویب صلاحیت وزیر علوم در مجلس شورای اسلامی و انتصاب روسای دانشگاه ها از سوی وزارت و تایید آن از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی و مشاهده تعارضات فرساینده در این فرآیند، نشان دهنده وجود کاستی و عیوب فراوان در نحوه اداره دانشگاه ها در کشور است.
\ در این میان، به ویزه در برهه هایی که میان دانشگاه ها با کانون ها و نهاد های رسمی، ناهمگونی برقرار بوده است؛ مدیران دانشگاه ها، به ویزه رئیس دانشگاه به عنوان مسئول و پاسخگو در اداره دانشگاه و نفر اول نشسته در نوک پیکان دانشگاه، همواره با مشکل ایجاد سازگاری و هماهنگی در اداره امور دانشگاه ها روبرو بوده اند. این در حالی است که بدانیم مدیران دانشگاه ها، چه بر اساس مقررات و چه روال های نانوشته، عملا تنها عنصر تصمیم گیرنده در دانشگاه ها نیستد.
به سخن دیگر، مدیران دانشگاه ها، در برابر مسائلی چون کاهش رشد علمی دانشگاه ها، وضعیت فرهنگی و دینی دانشگاه ها، کمبود منابع مالی، نبودن امکانات رفاهی، اسلامی نبودن دانشگاه ها، غربی بودن علوم انسانی، اشتغال دانش آموختگان و مانند آن، باید پاسخگو باشند ولی در همین حوزه ها، برای انتصاب مدیران میانی، معاونان خود و اتخاذ تصمیم های مهم، اختیار کافی در دست ندارند و بایستی رضایت نهادهای رسمی و کانون های غیرپاسخگو را برآورند.
به نظر می آید که یافتن راه گریز از این فرآیندهای فرساینده و قرار دادن دانشگاه ها در ریلی هموار و کم خطر، نیازمند بررسی های کارشناسی شده و اتخاذ تصمیم های مهم و دلاورانه در این عرصه است.
