وقتی سخن از برپایی جشن و آیین به مناسبت سالگرد به وجود آمدن یک نهاد به میان می آید، معمولا ذهن شنوندگان به سوی برگزاری مراسم جمعی و گروهی معطوف می گردد و همگان منتظر می شوند تا برنامه هایی از این دست برپا شود یا تبلیغاتی پر حجم و فراگیر صورت گیرد و فضا و کالبد فیزیکی پیرامونی، پر از شعارها و نمادهایی در ارتباط با موضوع جشن باشد. ناگفته نماند که این انتظار متعارف، کاملا بجاست و حتما بخشی از جشن و آیین تولد یک نهاد، همان شادی آفرینی و مراسم جمعی و در کنار هم نشستن و آفرینش لحظه های به یادماندنی است. به همین جهت ، در روز گذشته برنامه های گروهی آیین شصتمین سالگرد تاسیس دانشگاه رسما اعلام گردید.

از سویی دیگر، نباید فراموش کرد که برپایی جشن و آیین، فرصت خوب و ویژه ای را می آفریند تا در فضای شاد، بتوان پاره ای اقدامات انجام داد و گام هایی را در راستای رسیدن به ایده های نو به جلو برداشت. اقداماتی که ماندگار باشد و همچون میراثی گرانقدر در گذر زمان مورد بهره برداری قرار گیرد.

در ماههای نخستین سال 1393 دبیرخانه آیین بزرگداشت شصتمین سالگرد تاسیس دانشگاه در اتاقی چند منظوره در محل روابط عمومی دانشگاه، راه اندازی شد و آقای سید مصطفی عالم زاده به سرپرستی آن منصوب گردید. ایشان ضمن انجام وظایف متعارف سازمانی خود، در پرتال دانشگاه، پیوندی را برای درج اخبار و اطلاعیه های آیین، ایجاد نمود. در آن روزها نمی دانستیم که در فاصله و مدتی کمتر از دو سال، با همکاری غیر مستقیم گروهی از دانشگاهیان پیشکسوت و جوان، میراثی علمی و معنوی و راهبردی در آن ذخیره خواهد شد.

همراه و همزمان با شروع کارها و فراهم آوردن مقدمات با هدف برگزاری آیین بزرگداشت این مناسبت فرخنده، دریافتیم که دانشگاه از نبود و فقدان پاره ای ضروریات رنج می برد و در زمینه اسناد و مستندات تاریخی نیز در فقر بسر می بریم. از این رو، کوشیدیم تا از فرصت در اختیار داشتن فضای مجازی در پرتال دانشگاه، ماکت و نمونه های کوچکی را برای نشان دادن ضرورت پر کردن خلآ های موجود در دانشگاه به نمایش بگذاریم.براین پایه، بخش هایی در پیوند شصتمین سالگرد به تدریج گنجانده شد که به قرار زیر است:

1- بخش یادها و خاطره ها: این بخش به ثبت خاطرات گرانقدر پیشکسوتان دانشگاه چه عضو هیئت علمی چه کارکنان و مدیران اهتمام دارد. در این راستا، با جمعی از بازنشستگان تماس برقرار گردید و ایشان خاطرات خویش را به صورت دستخط و حروفچینی شده برایمان فرستادند و نوشته های آنان پس از بازخوانی و ویرایش به ترنیب درج می گردد.

2- بخش یادیاران: این بخش به درج زندگینامه استادان متوفی می پردازد.یکی از همکاران هیئت علمی زحمت گردآوری این زندگینامه ها را پذیرفته است و متن ها پس از بازخوانی و تنظیم درج می شود.

3- کوشش های خاموش: در این بخش، تصاویری از کوشش ها و زحمات کارگران زحمتکش دانشگاه مانند امور نگهبانی، تنظیفات، آشپزی، فضای سبز و مانند آن به نمایش گذاشته می شود.

4- تصاویری از دانشگاه: در این بخش، تصاویر تاریخی از اشخاص، ساختمان ها و مراسمی که در گذشته های دور در دانشگاه برگزار شده است؛ گردآوری و درج می شود.این تصاویر متعلق به اشخاص حقیقی است که به امانت گرفته می شوند. بیان نحوه ارتباط با افرادی که در آلبوم خانوادگی خویش، این تصاویر پر ارزش را حفظ کرده اند و در اختیار ما قرار می دهند، خود داستانی مستقل می طلبد.

5- پیام ها: دسته ای از استادان و پیشکسوتان دانشگاه و مدیران و مقامات استانی و کشوری به مناسبت آیین شصتمین سالگرد تاسیس دانشگاه پیام صادر نموده اند. این پیام های با ارزش که حاوی نکات انتقادی و سازنده ای است در این بخش درج می شود.

6- با دانش آموختگان: نظر به ضرورت ایجاد ارتباط میان دانشگاه و دانش آموختگان، این بخش برای ثبت رزومه و خاطرات این افراد به وجود آمده است. در کنار این اقدام، برنامه ای نیز برای ثبت اطلاعات شخصی و شغلی دانش آموختگان نیز در پرتال دانشگاه باگذاری شده است. شصتمین سالگرد تاسیس دانشگاه فرصت و بهانه خوبی برای کوشش در این زمینه شده است.

7- یادداشت های نیمه تخصصی: در این بخش یادداشت های نیمه تخصصی استادان جوان و مشتاق همکاری در زمینه های تخصص خویش که به گونه ای به دانشگاه مرتب است، درج می گردد.این فرصت، امکان ایجاد ارتباط با لایه های خاموش و چه بسا فراموش شده از اعضای هیئت علمی را فراهم آورده است.

8- گزارش کار و عملکرد واحد های دانشگاه: در این بخش، گزارش تاسیس و راه اندازی واحدهایی از دانشگاه که به گونه ای به تاریخ دانشگاه مربوط می گردد و در جایی ثبت و ضبط نشده گرد می آید و به نوعی زحمات افراد طی سال های گذشته، یادآوری می شود.

از مجموع آنچه که در بخش های پیوند شصتمین سالگرد درج می گردد، می توان به اهمیت و لزوم توجه به سرمایه های دانشگاه که همان نیروی انسانی آنست اشاره نمود.این سرمایه انسانی حامل یادها و خاطرات شفاهی دانشگاه است و تصاویری تاریخی از گذشته پرافتخار دانشگاه را در اختیار دارد و می تواند با طرح علمی مباحث مدیریتی و انسانی، کمبود های کهنه در سازمان دانشگاه را تامین کند. ایجاد ارتباط با این نیروی انسانی، که در حال خروج از دانشگاهست و استفاده از توانایی های ایشان، می تواند برای دوسوی این ارتباط سودمند باشد.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه