بدون مقدمه: "بدلایل مختلف از جمله اینکه ساختار نظام ما بر اساس مردمسالاری دینی شکل گرفت و از بدو ایجاد این نظام با رهبری یک پیرفرزانه ومعنوی با قدرت کاریزمایی فوق العاده بالا و تبعیت و ره روی مردم متدین ایران زمین شالوده ی حکومتی مردمی و دینی ریخته شد و همچنان مردم و رهبری بر آن عهد چون کوه ایستاده اند و علیرغم ادعای دشمنان همچنان شاکله ی جمهوریت و اسلامیت نظام مستحکم است و مسؤلین ارشد نظام و بخصوص مقام معظم رهبری بطور مکرر براین امرتاکید می ورزند وخداوند نیز سرنوشت هرقوم و ملت را به آن ملت واگذار کرده لذاضروری و شایسته و بایسته است که در انتخابات فعالانه شرکت کنیم."

مشارکت مردم و شیوه ی دخالت آنان در امور عمومی از زمان پیدایش اولین جامعه ی شورایی سومری تاپیدایش دولت-شهرهای آتن و سپس ایجاد نظامهای دمکراسی در غرب مورد توجه صاحبنظران و دولتمردان بوده است.استقرار حقوقی و سیاسی اتنخابات در شکل نهایی آن در قرون هفدهم و هیجدهم با پذیرش نظریه ی "نماینده سالاری" و ایجاد رژیمهای نماینده ای و متعاقب نظریه حاکمیت ملی انجام پذیرفت.یکی از مشخصات " انتخابات" خصلت گزینی آن است. یعنی هم نامزدی انتخابات طبق یک چارچوب قانونی آزاد است و هم رأی دهنده آزادانه انتخاب میکند.درممالک کمونیستی و برخی کشورهای دیگر فقط یک حزب حق فعالیت دارد و میشود گفت انتخابات بیشتر چنبه ِ تایید دارد تا گزینش. از ویژگیهای نظام ما اداره ی امور کشور با اتکاء به آراء عمومی است که در اصول مختلف قانون اساسی به ویژه اصل ششم به آن پرداخته شد.همانگونه که در نوشتار پیشین بیان شد. "انتخابات دروازه ی دمکراسی است وبرای تداوم و حفظ دمکراسی و حکومتی مردمی لازم است که مردم مرتب و مکرر در صحنه باشند انتخابات نیز باید مکرر و براساس قانون اساسی و نرم های جهانی و قابل قبول برگزار گردد. برهمین اساس از زمان شکل گیری این نظام تاکنون انتخابات های فراوان برگزار گردید و درعین حالیکه دراین انتخابها برخی جریانات اکثریت و برخی اقلیت داشتند و صریحتر اینکه برخی طیفها زمانی پیروز و درانتخاباتی دیگر شکست میخوردند اما پیزوزهمیشگی میدان ملت و نظام برآمده از ملت بود.

درنظام جمهوری اسلامی که مبتنی بررأی مردم است انتخاباتی از قبیل شورای اسلامی شهر و روستا ، مجلسین خبرگان رهبری و شورای اسلامی و ریاست جمهوری برگزار میشودکه دلایل و مزایای خاص خود را دارد و قصد احصاء همه موارد را ندارم اما بطور اجمال،این"انتخابات ها" نشان از این دارد که همه ی مسولین از صدر تا ذیل باید بی واسطه یا با واسطه توسط مردم انتخاب شوند وپس بنابراین حضور مردم در همه ی عرصه ها و صحنه ها و برای همیشه میباشد.یک ضرورت انکار ناپذیر است. برای حضوری فعال و گسترده ،مسولین نظام بخصوص هباتهای اجرایی و نظارت رسالت سنگینی در قبال مردم دارند. آنها باید بستر مناسب را برای انتخاباتی حداکثری ایجاد کنند. دولت برآمده از ملت بستری را دردرازمدت ایجاد کند و آن تقویت و حمایت از سازمانهای مردم نهاد و بسترسازی ایجاد تشکلها و احزاب سیاسی است.چگونه است که برای بسط و توسعه ی اقتصادی و مشارکت مردم در اقتصاد نیاز به تقویت و توسعه تعاونیها و شرکتها است و بدون ایجاد این شرکتها فضای رقابتی اقتصادی ایجاد نمی شود و کارآمدی اقتصاد به کارآمدی این شرکتها به عنوان اشخاص حقوقی است. در خصوص توسعه سیاسی نیز لازم بود دولتها بیشتر از این اقدام میکردند و این تعداد احزاب باین میزان فعالیت در شان نظام جمهوری اسلامی نیست.

رسانه ملی نیز بعنوان بخشی از حاکمیت وظیفه دارد فارغ از جناحهای سیاسی بر اهمیت و ضرورت حضور مردم تاکید کند و اگر از صاحبنظران سیاسی برای تییین این مهم دعوت بعمل می آورد عدالت را رعایت کند و از همه ی طیفها دعوت کند و جریانات سیاسی به یک میزان رسانه ای شوند. و در تحلیلها له و علیه جناحی خاص تبلیغ ننماید و مردم با گرایشها و سلایق متفاوت این موضوع را لمس کنند تا با اعتماد و انگیزه ی بالا در انتخابات مشارکت نمایند.

هیاتهای نظارت و در راس آنها شورای محترم نگهبان نیز میتواند با رعایت موازین شرعی و براساس قانون وضعیتی را بوجود آورد که افراد بی صلاحیت وارد عرصه انتخابات نشوند و خروجی این تصمیم طوری باشد که همه ی طیفها و جناح ها کاندیدای مقبول و مشهور داشته باشند.اقدامات پیش از انتخابات باید بگونه ای باشد که هم مشارکت حداکثری را موجب شود و هم به معنای واقعی عصاره ملت و نامیندگان واقعی ملت در خانه ی ملت باشند.وقتی بهترینها در مجلس باشند و رویکرد اکثریت ملت همان اراده ملت و افکار عمومی باشد مجلسی کارآمد و مقتدر خواهیم داشت.

شرکت گسترده مردم در انتخابات و انتخاب افراد اصلح در میان همین کاندیداها که نه گفتن به افراد افراطی ولو شناخته شده و مطرح پیامهای بسیار خوبی دارد.اگر نامزدهای طیفهای مختلفی انتخاب شوند وبه مجلس راه یابند و میزان آراء طیفها تفاوت فاحش داشته باشد این نیز دارای پیام است و آن اینکه نظر اکثریت ملت متمایل به طیف خاصی از جناح سیاسی است و دلبستگی ملت به سرنوشت این مرز و بوم و این نظام در مرتبه اول و تمایل بیشتر به یک گفتمان دیگر است.ملت باشرکت در انتخابات دشمنان خارجی را مایوس میکند و از طرفی از این ظرفیت نظام و قانون اساسی استفاده میکند و بدون ایجاد تنش و درگیری و بحران و با حفظ امنیت و اقتدار نظام حرف خود را در درون نظام و با سازوکارهای نظام خواهد زد و راه نفوذ و سوء استفاده دشمن را نیز خواهد گرفت. اگر زیانهای عدم شرکت در انتخابات را از ذهن خود بگذرانند و خسارتهای ناشی از عدم شرکت را بررسی و احصاء کنند بلادرنگ و با شور و شوق و با حضوری شکوهمند در انتخابات شرکت خواهند کرد.در طول این انتخابات متعدد که در این کشور برگزار شد هر گاه حضور باشکوهتر و درصد شرکت کنندگان بیشتر بود موفقیتها و دستاوردهای آن نیز بیشتر بود و ملت و نظام از آن منتفع شدند. لذاحتی یک رای بیشتر به همان اندازه بر اقتدار این مرز و بوم می افزاید. البته ملت فهیم ایران این موضوع را به درستی درک کردند و هرچه که پیش میرویم بلوغ سیاسی و اجتماعی و فرهنگی آنها بیشتر میشود و تصمیات درستی میگیرند وبرنقش اساسی و قدرت بی بدیل خود صحه میگذارند.

وقتی که مقام اول این نظام توصیه بر حضور حداکثری دارد و حتی از کسانیکه نظام راقبول ندارند میخواهد که در انتخابات شرکت کنند باید هیاتهای نظارت نیز بستری فراهم کنند که همه ی جریانات درون نظام به میزان قابل قبولی که بتوانند لیست بدهند و کاندیدای مطرح داشته باشند. نظام متعلق به مردم است و مسولین از بدو انقلاب تا کنون بواسطه ی مردم در پستهای این نظام قرار گرفتند و بطور قطع ویقین آنچه را که مردم انتخاب میکنند و آن افرادی که بر میگزینند در راستای اهداف و منافع این نظام مردمی و توسعه و تعالی جمهوری اسلامی و آحاد این مرز و بوم قدم برمیدارند و سازو کارهایی در قانون اساسی و قوانین عادی برای برخورد با کسانیکه به رای مردم خیانت کنند وجود دارد. خلاصه اینکه ممکن است آن اقدامات درازمدت توسط دولتهابخوبی انجام نشده باشد و یا در اقدامات کنونی و بعد از آن قصور و تقصیری باشد ویا از هیاتهای نظارت انتظارات بیشتر از این می بود و نقدهایی هم وارد باشد.همه ی اینها و موارد دیگر دلیلی بر عدم حضور نیست. ما نباید مطلق انگاری کنیم هرجایی نقاط ضعف و قوت وجود دارد اما خدا راشاکریم که نظام ما و مسولین ما در مسیرمردمسالاری هستند و راه تقویت این مسیر حضور بیشتر و شرکت درانتخابات است.ما اگر به برخی مسولین و جریانات نقد و انتقاد داریم با کلیت نظاممان آشتی داریم و به آن عشق می ورزیم و شرکت در انتخابات رابه نفع ملت و تعالی و تقویت ایران اسلامی میدانیم.سود این مشارکت در وهله اول به خود مردم برمیگردد. بعضیها القاء میکنند که چرا رای بدهیم؟ غافل از اینکه با این سوال گمراه کننده حقی را از خود سلب میکنیم و اگر براثر عدم مشارکت اقتدار این کشور خدشه دار شود نسبت به تکلیفمان کوتاهی کردیم و دودش به چشم خودمان میرود.ما میتوانیم با حضور خود و انتخاب کاندیدا یا کاندیداهای خود نیز ضمن دادن پیام حمایت همه جانبه از نظام مردمی پیامهای دیگری را نیز بدهیم و مسولین و دست اندرکاران را وادار به تصمیمات درست تر بکنیم اما اگر بخواهیم با انتخابات قهر کنیم ضمن اینکه پیام خودمان را نرساندیم اقتدار کشور را زیر سوال میبریم و در این صورت خودمان لطمه میبینیم. قهر کردن با نظامی که حضور مردم را میطلبد عاقلانه نیست ،بلکه آب در آسیاب دشمن ریختن است.

این قدرت چانه زنی جهانی و به فرجام رسیدن برجام نتیجه انتخاب باشور و وشعور این ملت بود. دولتمردان با پشتوانه ی شما مردم برجام رانهایی کردند و برای حضوری فعال تر و کارآمدتر در عرصه های بین المللی و پسابرجام نیز حضور در انتخابات ضرورتی انکار ناپذیر است.پس اگر امنیت و رفاه و تعالی و پیشرفت بیشتر را خواهانیم باید درانتخابات پیش رو شرکت فعال داشته باشیم و اگر همه ی انتقادات و ایرادات و گلایه ها را بشنویم و بپذیریم و صحه بگذاریم نباید صحه بر عدم شرکت در انتخابات بگذاریم. اقتدار این ملت ونظام و این کشور یزرگ و ستودنی با شرکت در انتخابات تضمین میشود.

رجبعلی کرد – مدرس دانشگاه