شیرازی ،تندیس رضایت مردم آبادان را دارد

شیرازی ،شیرازی نیست،آبادانی تر از هر آبادانی و عشقش ،آبادانی ،آبادان .....

همیشه اخمی در صورت دارد ، بسختی میخندد و مرد روزهای سخت است ،کاربلد ،حرف حساب را حتی از دیوانه می پذیرد. تنها شهرداریست که به آبادان از زاویه ایی دیگر نگریست....

رفیق باز نیست و اطرافیان خاصی ندارد... اطرافیان  و نزدیکانش با شرایط تغییر می کنند... بیش ترین گلایه ای که به او می شود عدم پاسخگویی به موبایلش می باشد... البته برای من اتفاق نیفتاده که تماس بگیرم ایشان پاسخ ندهد(دروغ سیزده) نگاه کلان و هوشمندانه شیرازی به آبادان باعث شده که قطار سازندگی و رسوب زدایی خود را با تمام توان به تک تک خیابانها و محله های آبادان ببرد حتی آنهایی که  فراموش شده بودند یا به قول عوام زیر پونس مانده اند. از ورودی شهر استارت زد با این بینش ،که ورودی هر شهر اولین و بیشترین تاثیررا بر عابران و مسافرانی که اولین بار به آبادان آمده اند خواهد گذاشت. انصافا که چیدمان و المانها،آی لند ها و دوربرگردانها،فضا سازی ها تغییر کرد که همه خوب بودند و هستند به جز بیلبرد خوش آمد گویی ؟؟؟ مرحله بعدی یا اولویت بعدی ،بیابان زدایی (تعجب نکنید ،درست خواندید،بیابان زدایی) را در دستور کار قرارداد... زمین های خاکی و خشک را در فیه،ذولفقاری،قفاس،فلکه فرودگاه،میدان طیب،بووارده،کارگر و ... تبدیل به پارک های محلی یا فضای سبز شهری شدند.

گام بعدی مطالعه راهها ، معابر ، اتوبان و خیابانهای شهری از منظر فاکتورهایی نظیر وضعیت فرسودگی آسفالت،اصلاح هندسی،دوبانده سازی ،نقاط اتصال و بار ترافیکی ....بود.که باید به این امر ایجاد راههای اتصال و دسترسی جدید ی با هدف کوتاه نمودن برخی مسیرها،کم نمودن بار ترافیکی برخی مناطق دیگر و از بن بست در آوردن برخی نقاط دیگر  را اضافه نمود که صد البته این گام و خصوصا بخش آخرش لبخند رضایت را بر لب آبادانی های نجیب و صبور نشاند.

بلوار ساحلی ،  عجیب ترین و بزرگترین سوال و پروژه ایی  که چرا  تاقبل از شیرازی ، چرا شهرداران قبلی آبادان به آن اهتمام نورزیده بودند.و از آن عجیب تر عدم استفاده از رودخانه ها و آب در فضا سازی شهری ،خصوصا در آبادانی که در جنوب ایران قرار گرفته است. رودخانه هایی  که وجود هر کدامشان یک نعمت برای هر شهر و شهرداری می باشد،به راحتی ندیده شدند، تا با استفاده از پتانسیل های موجود در آن هم فضا سازی نمود،هم اشتغالزایی نمود و هم ....    که شیرازی در اولین برنامه ایی که به شورای شهر آبادان هنگامیکه می خواست بعنوان شهردار انتخاب شود (برای نخستین بار) به آن اشاره نمود ...واکنون همان دو رودخانه ایی که در شهر دیده نمی شدند در نوروز امسال محل جولان جت اسکی ها و ورزش های آب هستند همراه با فضای سبزی که با جغرافیای بومی منطقه همگن شده همچون فرشی سبز فام و نجیب زیر پای مردمان خوش رقصی می نماید.  ...البته با یک جاده ساحلی دو بانده و بزرگ که علاوه براینکه جاده دست رسی به ساحل رودخانه است باعث کم شدن و روان شدن ترافیک خصوصا ازدحام سنگین روزهای تعطیلی همچون نوروز است (یادمان نرفته قبل از احداث این جاده ساحلی و تعریض اتوبانی که از ته لنجی ها شروع وبه فلکه فرودگاه ختم می شود چه گره های کور ترافیکی در نوروز ایجاد مینمود و مردم آبادان را کلافه و نزد میهمانانشان شرمنده که چرا شهرشان حتی یک جاده دسترسی ساده و ابتدایی ندارد....)  پارکینگهای طبقاتی،ایستگاه های اتوبوس و تاکسی و..... خدمات گسترده دیگر صد البته که شیرازی با ایجاد یک سازه ایی عظیم و خاص که تا آن تاریخ اصلا در آبادان لنگه ایی نداشته و ندارد به نام پل کابلی در اوج دوران تحریم و تنگناهای شدید اقتصادی امضاء و نشان خاص خودش را بر پیکره شهر نشاند تا سالیان سال این پل کابلی یادگاری از او باشد و اسم سازنده اش گره بخورد با تاریخ آبادان و..... خدمات دیگری...... نه تنها باعٍٍٍٍث شد مدیر شایسته ملی شود و شورای اسلامی  شهر  آبادان با سلیقه های مختلف سیاسی و وجود مخالفان و موافقان شیرازی مجبور به اهداءتندیس خوش رنگی به شیرازی به رسم قدردانی و اعتراف به خدماتش نمود. . محمود رضا شیرازی شهرداری شد که در دل و ذهن شهروندان آبادانی محبوب شد که این بزرگترین تندیس برای یک مسئول و مدیری همچون شیرازی است.