در حالی که قریب به ده روز تا برگزاری دور دوم انتخابات مجلس دهم زمان باقی است و با وجود پیش بینی سطح مشارکت پایین تر نسبت به دور اول که به عنوان یک اصل همواره در ادوار گذشته به اثبات رسیده است اما با این وجود، این روزها بازار داغ بحث و گمانه زنی های دامنه دار پیرامون نتایج نهایی این دور از انتخابات در حوزه ی انتخابیه ی اهواز، باوی، کارون و حمیدیه نه تنها توجه ویژه ی افکار عمومیِ شهروندان کلان شهر اهواز که در ترازی بالاتر به سیبل تمرکز ذهنی تمامی خوزستانی ها بدل شده است. در این میان البته به نظر می رسد وابستگی شش کاندیدای نهایی به دو گفتمان غالبِ حاکم بر سپهر سیاست ایران، تا حدود زیادی مرزبندی های موجود را شفاف تر و بالتبع تصمیم گیری نهایی برای واجدان شرایط رای دهی را سهل تر نموده است.

در یک طرف این کارزار انتخاباتی، "مثلث اصول گرایان" یعنی سید شکرخدا موسوی، شبیب جویجری و سید شریف حسینی قرار دارد که البته این آخری در دور اول با تابلوی "مستقل" وارد صحنه شده و در این دور با جا گرفتن در لیست "شورای ائتلاف اصولگرایان خوزستان" به عنوان یک اصول گرا به رقابت می پردازد. در طرف دیگر، "مثلث امید" با سه کاندیدا یعنی همایون یوسفی، جواد کاظم نسب و علی ساری در حالی خود را برای رقابت در این دوئل انتخاباتی آماده می کند که با حضور در "لیست امید" – لیست پیروز انتخابات دور اول در سراسر کشور – شانس پیروزی خود را به طرز چشم گیری افزایش داده اند. با این حال اما فلاش بکی به گذشته و بازخوانی برخی مصادیق عینی پیرامون نحوه ی تعامل مجلس اصول گرایِ نهم با دولت تدبیر و امید می تواند اقبال عمومی به "مثلث امید" را پررنگ از قبل سازد.

اپیزودهایی از داستان یک تعامل!

اپیزود اول؛ 24 مرداد ماه 92!

دو هفته پس از مراسم تحلیف حسن روحانی در بهارستان و متعاقب آغاز به کار رسمی دولت یازدهم، لیستی شامل 18 وزیر پیشنهادی توسط رییس جمهور برای دفاع به صحن پارلمان آورده می شود. فارغ از تمامی کنش ها و واکنش های دولت مردان و نمایندگان مجلس در این روز که راه یابی 15 نفر به کابینه را به دنبال داشت، نباید به آسانی از کنار ماجرای وزارت خانه ی حساس و کلیدی آموزش و پرورش گذشت. آن جا که یکی از چهره های اثرگذار و متخصص اصلاح طلبان با سابقه ی بیش از 9 سال سکانداریِ وزارت آموزش و پرورش در دولت های مهندس موسوی و آیت الله اکبر هاشمی با اختلاف "تنها یک رای" از بازگشت مجدد به این وزارت خانه ی تخصصی در دولت یازدهم بازماند. آری! همگان به ویژه فرهنگیان به این نکته معترف اند که در صورت استقرار "محمدعلی نجفی" در ساختمان معروف خیابان شهید قرنی، اینک آموزش و پرورش حال و روز مناسب تری داشت.

اپیزود دوم؛ 3 خرداد ماه 94!

جواد ظریف با همراهی معاونش سید عباس عراقچی و جمعی از دیپلمات های وزارت امور خارجه که نقش تعیین کننده ای در پیش برد مذاکرات با غرب و بعدها به ثمر نشستن "برجام" ایفا نموده اند، برای ادای پاره ای توضیحات پیرامون مذاکرات هسته ای با کشورهای 1+5 به صحن بهارستان آمده اند. وزیر امور خارجه پس از پایان سخنانش در حال خروج از صحن علنی است که مورد هجوم اصول گراهای تندرو به سردمداری مهدی کوچک زاده قرار می گیرد و با الفاظی زشت و زننده بدرقه می گردد. داستان تهدید به قتل شدنِ علی اکبر صالحی توسط روح الله حسینیان را نیز همگان به خاطر دارند.

بی تردید این ها تنها نمونه های کوچکی از مدل تعاملی مجلس نهم با دولت معتدل حسن روحانی است. البته جالب اینجاست این مجلس که به باور بسیاری از کارشناسان از لحاظ کیفی پایین ترین جایگاه را در میان مجالس پس از انقلاب به خود اختصاص داده است، در تعامل با دولت دهم و در برابر سیاست های مخرب محمود احمدی نژاد با رفتاری کاملاً منفعلانه که در برابر رییس دولت در پیش گرفته بود، اعتراض بسیاری را برانگیخت. ضعف مفرط مجلس کنونی در ساماندهی به امور در حالیست که دو نفر از سه نامزد اصول گرایان اهواز برای رقابت در دور دوم مجلس آینده، در همین مجلسِ نهم صاحب کرسی هستند.

اهواز اصلاح طلب می شود؟

دور اول انتخابات مجلس دهم در حالی اسفند ماه سال گذشته در استان خوزستان برگزار شد که با وجود رد صلاحیت های گسترده و دور از انتظار بسیاری از چهره های اصلاح طلب و معتدل – و به طور کلی ایده آل نبودن شرایط - اما در طرف مقابل نیز راست های رادیکال که همفکران شان در پارلمان کنونی دردسرهایِ ناجوانمردانه ی فراوانی برای دولت آفریده بودند، از راهیابی به بهارستان بازماندند. نشانه ی خوبی که بی شک خبر از بلوغ فکری و سیاسی افکار عمومی استان دارد و بر همین اساس با توجه به نتایج دور اول که پیروزی لیست امید را به دنبال داشته و البته همین امر سبب تمرکز توجهات مردم بر روی نامزدهای این لیست شده، می توان "مثلث امید" را شانس اول پیروزی در دور دوم انتخابات مجلس در اهواز نامید. در این میان البته باید به برخی نکات دقت کافی و وافی مبذول داشت:

- همان طور که اشاره شد، میزان مشارکت همواره در ادوار دوم انتخابات مجلس از گذشته های دور تا به امروز - نه تنها در اهواز بلکه در سراسر کشور – بنا به دلایل متعدد نسبت به ادوار اول پایین تر بوده است. از طرف دیگر و به گواه تاریخ، اصلاح طلبان با تحقق مشارکت گسترده همواره با اختلاف قابل توجه رقبای اصول گرا را شکست می دهند. پس در این زمان اندک که تا روز دهم اردی بهشت ماه باقی است، تشویق و ترغیب شهروندان اهوازی به حضور همه جانبه در پای صندوق های رای باید به یکی از اولویت های اصلی "کمپین امید" بدل شود.

- بذل توجه ویژه به "تفکر جریانی" و تاکید بر ترجیح آن به "تعصبات قومی" و "تعلقات شخصی" اولویت دیگری است که اصلاح طلبان اهوازی نباید یک دم از آن غافل شوند. هر چند جای خالی احزاب و تشکّل های قوی برای نیل آسان تر به این مقصود به شدت احساس می شود اما با وجود نسیم امیدی که از اسفند ماه سال گذشته در سراسر کشور وزیدن گرفته و اقبال افکار عمومی جامعه ی مترقی اهواز به اصلاح طلبان را در پی داشته است، می توان تا حدود بسیار زیادی به موفقیت لیست امید در این کلان شهر امیدوار بود.

- تَکرار می کنیم؛ اصلاح طلبان برای توفیق در انتخابات پیشِ رو می بایست به هر سه نامزد "مثلث امید" رای دهند. این که به هر دلیلی سه گانه ی مذبور کامل نشود، نه تنها در برنامه های اصلاح طلبان اهواز و خوزستان خلل جدی وارد خواهد آورد، که حامیان دولت در پای تخت را نیز چه در پاستور و چه در بهارستان با مشکلات عدیده ای مواجه خواهد ساخت.

برچسب ها: رضا بهرامی