امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
رییس مجلس هفتم قبل از انتخابات در مورد نقش خود در پارلمان و فضای اصولگرایان گفته بود: «گفته شده بنده در مجلس نهم کم صحبت کرده ام و خواستهاند بگویند حداد عادل کم کار بوده است؛ آقای مرندی که همواره، بنده در کنار ایشان در مجلس مینشینم می توانند گواهی بدهند که من از زمانی که وارد مجلس می شوم تا آخرین دقیقه ای که در صحن حضور دارم، یک لحظه هم فارغ از کار مجلس نیستم. کار مجلس این نیست که یک نفر مدام پشت تریبون صحبت کند. خرده گیری به امثال بنده مانند این است که فردی نمایش و فیلمی ببیند و در آخر بگوید چرا کارگردان در این فیلم نقشی نداشت و دیده نشد؛ البته بنده برای خودم چنین عنوانی قائل نیستم ولی در مجلس نوع کارها و مراجعات من به این صورت است. تصور نشود اگر میکروفون بنده مدام خاموش و روشن نمی شود، خودم هم خاموش هستم.»
همان طور که میبینید او خود به آرام بودنش در فضای مجلس گواهی میدهد و میگوید اهل قیل و قال نیست. پایان فصل اول انتخابات و محروم شدن تمام لیست منتسب به حداد عادل (از تهران) از رسیدن به مجلس دهم موجب شده رئیس سابق مجلس برای رهبری جریان اصولگرای مخالف دولت وارد صحنه شود و بخت خود را در شهرهای دیگر بجوید. نمونه بارز این معنا را می توان در سخنان حداد در ابراز نگرانی از آنچه «نقش و تاثیر دولت در انتخابات» توصیف کرده دید. او حتی ادعا کرده «مستنداتی از این دخالتها دارد و بخشی از آن را در اختیار دولت قرار داده است».
به نظر میرسد حداد عادل میخواهد در دوران فراغت از نمایندگی مجلس، به یک کنشگر سیاسی فعال در سپهر سیاست ایران تبدیل شود. حداد بعد از واگذاری ریاست مجلس به علی لاریجانی در مجلس هشتم، بیشتر سکوت کرد و تنها در مواردی معدود پشت تریبون مجلس رفت و نطق کرد اما حالا میخواهد متفاوت ترین حداد عادل دوران را به مردم معرفی کند.
اصولگرایان مخالف دولت میتوانند امید داشته باشند با رهبری حداد عادل جریان مستحکمی را برای مقابله با دولت آماده کنند و شاید مهمترین هدف حداد عادل بعد از شکل گیری مجلس دهم تعریف جدیدی از جریان اصولگرایی است.
امروز در جریان اصولگرایی اختلاف شدید گرایشی دیده می شود و جریان راست ایران رسما به دو دسته تقسیم شده است. اصولگرایان حامی دولت و برجام و اصولگرایان مخالف دولت و برجام. رهبری موافقان را علی لاریجانی بر عهده دارد اما مخالفان از هر سو سازی برای خود کوک میکنند. برخی در تهران دم از مخالفت با برجام میزنند و عدهای دیگر در قم زیر لوای آیتالله مصباح یزدی برجام را برای کشور غیر مفید میدانند.
حداد عادل میخواهد تمام مخالفان را زیر یک چتر جمع کند و با اهداف مشخص برجام را مورد هدف قرار بدهند. البته برجام کوبی های او به شدت دیگران نیست و به نظر می رسد در گام دوم میخواهد فردی از مخالفان را برای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم در سال 94 آماده کند.
او به خوبی دریافته است اگر میخواهد رهبری در میدان اصولگرایان را به دست بگیرد نمیتواند ساکت بنشیند تا به او مراجعه کنند بلکه خود باید وارد صحنه شود و اصولگرایان را هدایت کند.
فقدان آیتالله مهدوی کنی و حبیبالله عسگراولادی و نزدیک شدن علی لاریجانی به دولت، زمینه این رهبری را برای حداد عادل فراهم کرده است. زین پس باید شاهد یک حداد عادل متفاوت در فضای سیاسی کشور باشیم.