تغییر و تحولی که معرف جغرافیای قدرت است

دیشب بعد از انتشار یادداشت "تغییر مدیران بحران نظارت منتفی نمی شود"   یکی از دوستان به نقل از نقد شوندگان تلویحا حامل پیامی بود برای منتقد آن یادداشت ، که منظور شان اینجانب باشد و در این پیام منتقد مشفق را ، بعنوان یک اقلیت سیاسی که آب را در هاون می کوبد توصیف کردند!

و به این اعتقاد بودند که انتشار این گونه نوشته ها را بی اثر و غیر قابل مصرف می پنداشتند و با تبختر اظهار می داشتند که همانا ، برندگان حق دارند هر طور که صلاح می دانند مدار جغرافیایی قدرت سیاسی را تغییر دهند و لو این که اقلیت را خوش نباشد ، لذا سر به سنگ کوبند.

این قبیل رجز خوانی ها را مضافا ، با طعنه و کنایه بیان می کردند ، که خوب شد فلانی رای قابل توجه ای نیاورد وگرنه اهواز را در سر می گذاشت و همه را زیر می گرفت.

آن دوست ، چنان تحت تاثیر فضای برندگان انتخابات {جناحین صاحب منصب و طرفدارانشان }قرار گرفت که انگار فراموش کرده بود که اکثریت بر تخت نشسته ، حق و حقوقش بر اقلیت مخلوع و یا اقلیت آس و پاس براساس منشور جمهوریت بیشتر نمی باشد و براستی که باید نسبت به دیگران به قانونمندی متعهدتر باشند و الزاما ، مسوولیت و معذوریت و محدویت هایشان باید دو چندان تر از سایر شهروندان شود و اعمالشان نیز باید بیشتر از سایرین زیر تیغ نظارت های قانونی قرار گیرد و دیگر نمی توانند دلبخواهی هر فعلی را فراقانونی اعمال کنند !

بنابراین ما ملاحظه می کنیم که اغلب نویسندگان علوم سیاسی در مذمت و ملامت دیکتاتوری اکثریت ناکارآمد ردیه ها یی بسیار در متن ها عرضه نمودند .

حاشا و کلا ، یک اقلیت کیفی می تواند از لحاظ کنش سیاسی به مراتب از یک اکثریت کمی ناکارآمد نقش خود را در تنویر افکار عمومی ارتقاء بخشد و نیز می تواند در صحنه های سیاسی نیل بر کارآمدسازی جریان قدرت نقش بسزایی را ایفاء نمایند و این زخم زبان ها و این طعنه ها نمی تواند آنها را از میدان رقابت بیرون کند و چه ساده اندیش و خام انگارند آنهایی که می اندیشند که میدان رقابت سیاسی منحصر به دوره ی انتخابات و رای گرفتن و صندوق های شعب است ، یادم آمد که زیرکی می گفت ، گیریم که با زر و زور و تزویر و تبلیغات پروپاگاندایی توانستی رای مردم را بگیرید و در مقام اکثریت بر اریکه های قدرت اجرایی تکیه بزنید ، خب ، بعدش چی ! یعنی وقت اعلام کارنامه و حساب و کتاب پس دادن ، چقدر قادر خواهید بودید از عملکرد خود دفاع کنید و یا خواهید توانست چرخ توسعه ی پایدار را به جلو برانید ، پس این همه آمار اختلاس ، فساد مالی، زد و بند ، تبانی های دولتی در واگذاری مناقصات و مزایده های تقلبی ، یقینا و هر آینه ، کار اقلیت های سیاسی نبوده است ، و حقیقتا عامل این همه فلاکت و زیر خط فقر قرار گرفتن مردم این مرز بوم ، همانا برخی از همین اکثریت های کمی بودند که در هر انتخاباتی سر از صندوق درآوردهاند و نامنزه در عرصه سیاست ظاهر شدند.

لاقل حسن اقلیت در زبان درازی و شبانه سر سبک و آسوده بر بالین گذاشتن است از این بابت که آنها ، همیشه در هیچ مصایب و پلشتی ناشی از فساد و ریاکاری و ناکارآمدی تقصیری نداشته اند، پس به آن دوست گفتم ، برو و پیام منتقد را ، این گونه ابلاغ کن ، که ما آنقدر می نویسیم تا مردم آگاه شوند تا در انتخابات در مورد رای شان دقت نمایند و خود کمتر اشتباه کنند و فارغ از رانت خواهی قومی ، جناح بازی ، لج و لجبازی بر سر سبک زندگی و شخصی و خانواده سازی قدرت سیاسی و صرفا با انگیزه های مدنی ، خالصانه و خدایی بیایند تصمیم بگیرند و رای خود را به صندوقها بریزند تا یک اکثریت کیفی سر کار بیایید که لاقل بداند و بفهمد ، معنی این مصرع از شعر ی که شاعرش سرود .

آری ،منتقد با سری نترس و قلبی مطمئن با صدایی رسا ، فاش می گوید بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم و باز می نویسد !!