شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۳۴۴۷۵
تاریخ انتشار: ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۰:۴۰
مهدی سفیدگر متولد 1364 یکی از نجاتگران هلال احمر دزفول است که در دوران دانشجویی، همزمان با زلزله بم در سال 82 از طریق کانون دانشجویی فعالیت و همکاری خود را به صورت داوطلبانه با هلال احمر آغاز کرد. سفیدگر فارغ التحصیل تاسیسات فنی است و در فرودگاه دزفول کار می کند، ولی یک "نجاتگر" است. همزمان با 8 می روز جهانی صلیب سرخ و هلال احمر، او از خاطرات و آرزوهای یک امدادگر می‌گوید.

مهدی سفیدگر اظهار کرد: به عنوان یک نیروی تخصصی امدادگر، درجه ایثارگر را اخذ و در زمینه‌های امدادرسانی جاده، سیلاب، کوهستان گواهی کسب کرده‌ام. امدادرسانی در هریک از این زمینه‌ها به تجهیزات و امکانات خاص خود نیاز دارد، این در حالی است که بیشترین مشکلات و سختی کار نجاتگران مربوط به کمبود تجهیزات و امکانات عملیات نجات است.

نجات سه محیط‌بان در سیلاب نیمه‌شب

وی با اشاره به مشکلات امدادرسانی در نیمه شب 26 فروردین ماه در پی بحران سیلاب اخیر خوزستان افزود: سیلاب اخیر استان یکی از ساختمان‌های محیطبانی واقع در بیشه‌ شهر میانرود دزفول(منطقه زویه) را محاصره کرده بود و در آن هنگام من و دیگر امدادگران مشغول انتقال سیل‌زدگان شهرستان دزفول به سوی محل در نظر گرفته شده برای اسکان اضطراری و برپایی چادر جهت اسکان آنان بودیم.

این نجاتگر هلال احمر دزفول ادامه داد: در این هنگام از فرمانداری اطلاع دادند که 3 نفر از محیط‌بانان بیشه ‌شهر میان‌رود در سیلاب محاصره شده و در بالاترین طبقه ساختمان محیط‌بانی پناه گرفته‌اند. بنابراین ساعت 12 شب با دو نجاتگر دیگر، همراه با قایق و آمبولانس جهت نجات محیط‌بانان محصور در سیل، به سوی میان‌رود حرکت کردیم و هنگامی که در تاریکی شب به میان رود رسیدیم، در وضعیتی بودیم که سیل و آب خروشان چوب و تنه‌های درخت، کانکس و همه چیز را با خود می‌برد.

وی گفت: در این شرایط با وجود سیلاب و اوضاع نابسامان و عدم شناخت ما نجاتگران از آن منطقه که در جست‌و‌جوی مکانی مناسب جهت انداختن قایق در آن بودیم، به کمترین امکانات امدادرسانی نیز دسترسی نداشتیم و تنها یک چراغ قوه همراه ما بود که پس از مدتی خاموش شد. در حالی که نهایتا باید کمترین امکانات فردی و حتی یک کوله‌پشتی در اختیار هر نجاتگر و ایثارگر قرار گیرد ولی هیچ یک از امکانات جهت انجام عملیات فراهم نبود و تاکنون نیز این امکانات به نجاتگران و ایثارگران تعلق نگرفته است.

سفیدگر عنوان کرد: امکانات و تجهیزات موجود در پایگاه تفریحی دز (علی‌کله) شهرستان دزفول نیز به دلیل بالا آمدن آب و زیر آب رفتن ساختمان، دیگر قابل دسترسی نبود و تنها در انبار تعدادی طناب، حلقه و گوی نجات و همچنین جلیقه نجات موجود بود که آنان را همراه خود بردیم.

وی ادامه داد: با وجود تمام مشکلات از جمله کمبود امکانات و تجهیزات، سیل خروشان و همه خطرات، موفق به نجات 3 محیط‌بان محصور در سیل شدیم. عملیات نجات آنان تا 5 صبح به طول انجامید، در حالی که اگر قایق نجات مناسب از جمله هاورکراف، GPS و سایر امکانات مورد نیاز در اختیار بود عملیات نجات با ایمنی بیشتر و زمان کمتری به اتمام می‌رسید.

نجاتگر هلال احمر دزفول گفت: این عملیات نجات، بدون آسیب دیدن شخصی، به صورت کاری غیرحرفه‌ای انجام شد زیرا با آگاهی کامل از این‌که ممکن است دیگر از عملیات نجات بازنگردیم، تمام تجربه خود را جهت انجام عملیات نجات محیط‌بانان به کار گرفتیم که در نهایت با کمک خداوند عملیات نجات با موفقیت به پایان رسید.

وی افزود: در حالی که به نجاتگران و امدادگران گفته می شود اول جان نجاتگر در اولویت است سپس وظیفه نجات دیگران را عهده دار هستند ولی با نادیده گرفتن این موضوع و آگاهی کامل از شرایط بحرانی، در نهایت با کمک خداوند عملیات نجات در دو مرحله بسیار سخت با موفقیت به پایان رسید.

سفیدگر ادامه داد: در طول این عملیات نجات سخت و خطرناک که از جان خود نیز گذشته بودیم، ولی حتی سکان‌داران آن منطقه نیز جرات ورود به سیل جهت نجات محیط‌بانان سیل زده را نداشته و از آنجا گریختند.

وی بیان کرد: انجام این عملیات به نام جای دیگری ثبت شد و حضور نجاتگران در این عملیات پنهان ماند.

اولین ماموریت و خاص‌ترین خاطره دوران امدادگری

این نجاتگر دزفولی با اشاره به اولین ماموریت امدادرسانی خود اظهار کرد: همکاری در جمع‌آوری کمک‌های مردمی برای زلزله‌زدگان بم در زمستان سال 82، اولین همکاری‌ام با هلال احمر دزفول بود ولی اولین ماموریت رسمی ام به عنوان راهنمای نوروزی با نیروهای هلال احمر در عید سال 83 بود.

وی با اشاره به خاص‌ترین خاطره در دوران امدادگری خود، گفت: هنگامی که در ابتدای کار به عنوان نجاتگر به پایگاه موقت ساحلی شهرستان دزفول پیوسته بودم، چند نفر که جهت شنا کردن به آب‌های علی کله وارد شده بودند، دچار حادثه شدند و در حال غرق شدن بودند. بنابراین همراه یکی از همکاران وارد قایق شده و عملیاتی که کار چندین نفر بود را دو نفره با موفقیت به انجام رساندیم.

سفیدگر ادامه داد: به طور معمول جهت نجات آنان به حضور یک سکان‌دار و چند امدادگر نیاز بود ولی عملیات تنها با دو نجاتگر و بدون سکان‌دار به خوبی انجام شد و حتی یکی از افراد نجات یافته که دچار ایست قلبی و تنفسی شده بود را پس از رساندن به ساحل به عنوان اولین تجربه احیا کردیم. این عملیاتی بسیار خاص در دوران آموزش نجاتگری‌ام بود.

وی با اشاره به یکی از پر افتخارترین نجاتگرانی که می‌شناسد، عنوان کرد: محمد کبادی که استاد من نیز هست، از پر افتخارترین نجاتگران است. می‌توان گفت که او یک امدادگر جهانی است که طول خلیج فارس را شنا کرده و رکورد گینس را در این زمینه به نام خود ثبت کرده است. اکنون نیز در کادر هلال احمر قرار دارد و کارشناس کل پایگاه‌های امداد دریایی کشور است.

این نجاتگر هلال احمر با اشاره به این که به امدادگری در چه کشورهایی علاقه‌مند است، گفت: به امدادرسانی به کشورهای نیازمند که واقعا به کمک نیاز دارند به ویژه کشورهای مسلمان علاقه بیشتری دارم.

امدادگر چرتکه نمی‌اندازد

وی درباره تفاوت‌های یک امدادگر با دیگر افراد جامعه بیان کرد: هنگامی که انجام کاری به یک امدادگر سپرده می‌شود، امدادگر نمی‌گوید در مقابل چه چیزی به من می‌دهید تا کار را انجام دهم. یک امدادگر خدا را در ذهن دارد و برای رضای خدا و سپس برای خلق خدا کار انجام می‌دهد. یک نجاتگر و امدادگر برای انجام امدادرسانی چرتکه نمی‌اندازد زیرا کار امدادگر قیمت ندارد و نمی‌توان برای کار یک امدادگر قیمت تعیین کرد.

آرزوی یک امدادگر

 سفیدگر بیان کرد: به عنوان یک امدادگر آرزو دارم که همیشه دنیا پر از صلح، دوستی و آرامش باشد و هیچ جنگی نباشد تا خاری در دست هیچ خلق خدایی نرود.

نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار