شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۳۵۲۶۵
تعداد نظرات: ۵ نظر
تاریخ انتشار: ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۵:۵۵
گفتاری به بهانه ماجرای تنبیه دانش آموز در شوش
در این فیلم معلم، شاگرد را روی صندلی گوشه دیوار می نشاند و ابتدا با کاغذی که در دست دارد و سپس با مشت به شدت به سر و گردن...






مهرداد خدیر : «من، تنبیه را باور دارم. تنبیه، بیدار کردن است. چوب را باید خورد و روشن شد. جورِ استاد را باید کشید و راه یافت... اوسینوس، ترکه و شلاق را ابزارهای لازم آموزش می شناسد. می گوید ترکه را باید گرداند و درس را آموخت. 

... در مدارس آتن چوب و فلک بود. شاگرد، عبارتی را در قرائت می انداخت، به شلاق بسته می شد. در عصرایمان، هم تنبیه یا ترکه بود. جوانِ اسپارتی، فرمانبرداری را در سایه شلاق می آموخت. ضربه اگر بیدار کند، همیشه رواست... تنبیه بیدار می کند. همه ابراهیمِ ادهم نیستند که در صحرا آواز «انتبه» بشنوند...»

احتمالا دشوار است که باور کنید اینها دیدگاه سهراب سپهری شاعر- نقاش محبوب معاصر است که مشهور است به دل نازکی و هم او که می گوید: «آب را گِل نکنیم» و « به سراغ من اگر می آیید نرم و آهسته بیایید/ مبادا که ترک بردارد چینی نازکِ تنهاییِ من...».

اما واقعیت دارد و سهراب سپهری در اطاق آبی و در فصل معلم نقاشی ما اصل تنبیه را رد نمی کند و اگر از خاطره تنبیه خود به تلخی یاد می کند به دلیلی دیگر است: 

« تنبیه من اما جا نداشت. نظمی را به هم نزده بودم. معلم درس نمی داد... پس چرا چوبم زد؟ به من نزد. به بیداریِ ذوق زد. به حضور رؤیا زد... من شاگرد خوبی بودم. اما از مدرسه بیزار. مدرسه خراشی بود به رُخسارِ خیالاتِ رنگیِ خُردسالیِ من...»

سهراب سپهری، اصل تنبیه را به عنوان وسیله «پرورش» می پذیرد و اگر درباره خود اعتراض دارد به این سبب است که «جا نداشت». کما این که نوبت به پدر که می رسد می گوید: « پدر می زد. جانانه هم می زد. در من شوق تکرار خطا بود، در او التهاب زدن .اما پدر بود که دستم را گرفت و شیوه کشیدن آموخت. پدر در چهره گشایی دستی داشت. اسب را موزون می کشید و گوزن را شیرین می نگاشت...»

این مقدمه درباره تنبیه به خاطر اخبار مربوط به تنبیه شدید دانش آموزی در شوش (در استان خوزستان) آمد که فیلم آن در شبکه های اجتماعی منتشر شده و مردم را متأثر کرده و شخص وزیر به آن واکنش نشان داده است.

در این فیلم معلم، شاگرد را روی صندلی گوشه دیوار می نشاند و ابتدا با کاغذی که در دست دارد و سپس با مشت به شدت به سر و گردن دانش آموز می کوبد و شاگرد را در حال ناله و فریاد می بینیم.

وزیر گفته است: «از طریق هیات های رسیدگی به تخلفات اداری به این موضوع رسیدگی می شود».

نکته اصلی و بهانه این مطلب اما موضوعی دیگر است:

مقام محلی گفته است:« با دانش آموزی که فیلم برداری کرده هم برخورد خواهد شد. چون دانش آموز نباید گوشی تلفن همراه را با خود به مدرسه می برده است.»

اما آیا اگر هم کلاسی دانش آموز شوشی از این رفتار وحشیانه فیلم نگرفته بود جامعه و آموزش و پرورش از این اتفاق آگاه می شد؟ اگر این فیلم وجود نمی داشت آیا معلم انکار نمی کرد؟!

کودک یا نوجوانی که شجاعت و جسارت به خرج داده و یک رفتار خشونت‌بار را که می‌توانسته تکرار شود یا به خودکشی فرد مورد آزار بینجامد افشا کرده چرا باید مجازات شود؟

همراه داشتن تلفن همراه ممنوع است. درست. اما اگر قصد دانش آموز افشای این سبُعیّت و دفاع از هم کلاسی و خودش و اثبات رفتار خشن بوده باشد چطور؟ شایسته ستایش است یا سرزنش و نکوهش؟!

به جای این که جوانمردی و نوع دوستی او ستوده  و این فیلم‌برداری خاص یک استثنا و قابل بخشودگی تلقی شود از برخورد با این دانش آموز هم خبر می‌دهند. 
 
نباید این تلقی درگیرد که آموزش و پرورش «ماشین تولید ترس» است. همین تلقی به معلم اجازه می‌دهد یا این سوء تعبیر را در او ایجاد کرده که حق دارد دانش آموز را زیر کتک بگیرد. 

اتفاقا آموزش و پرورش باید این تلقی را بزداید و اعلام کند هر چند همراه داشتن تلفن همراه در مدارس ممنوع است اما در این مورد خاص چون قصد شاگرد افشاگری و تصحیح یک خطا بوده قابل چشم پوشی است.

با سهراب سپهری شروع کردیم. با جمله‌ای از او نیز به پایان می بریم:

«دبستان به سر رسید و به دبیرستان پا نهادم. راه من از خانه به سویی دیگر می کشید و از کوچه هایی دیگر می گذشت تا به مدرسه می رسید. حیاط مدرسه دیگر آن نبود. برنامه آن نبود.معلمان، دیگر نبودند. اما سُستی عناصر تعلیم، همان بود و بی منظوریِ تربیت، همان. آموختن، به حافظه سپردن بود و غایت، نمره گرفتن. کلاس، از زندگی بیرون بود...»

comment
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۲
انتشار یافته: ۵
comment
comment
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۶:۰۰ - ۱۳۹۵/۰۲/۲۷
comment
0
5
comment مثل اینه که پلیس فردی رو که از چراغ قرمز رد شده بگیره کتک بزنه!! معلم هم باید دانش آموز خاطی رو بفرسته دفتر پیش مدیر که مشکل دانش آموز مطرح و ریشه یابی بشه و حل بشه. معلم حق نداره دانش آموز رو تنبیه کنه. حتی اگر موبایل هم نبود باید دانش آموزان دسته جمعی از ایم معلم شکایت می کردن. باید دانش آموزان رو به حق و حقوق خودشون آشنا کرد. ما که 12 سال مدرسه رو با ترس گذراندیم هر چند که من همیشه بهترین نمرات رو اشتم و در بهترین دانشگاه های ایران درس خوانده و دکترا گرفته ام اما هنوز اون صحنه های خشونت علیه بقیه ی دانش آموزان رو به یاد دارم و ناراحت می شوم. برای مثال یک بار در صف مراسم صبحگاهی یکی از همکلاسی های من(دختر) که حتی هنوز اسم و فامیلش رو به یاد دارم رو آوردن جلوی صف و به بچه ها گفتن بهش "هو" بگید و همه مدرسه بهش "هو" گفتن و ما کلاس چهارم دبستان بودیم
comment
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۶:۴۹ - ۱۳۹۵/۰۲/۲۷
comment
2
0
comment تا این مسائل آسیب شناسی نشود همین روند ادامه دارد
comment
مریم
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۶:۴۹ - ۱۳۹۵/۰۲/۲۷
comment
3
0
comment شوشان مچکریم.... مدرسه معراج هم عالی پیگیری کردید
comment
اصغرزاده
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۸:۵۹ - ۱۳۹۵/۰۲/۲۷
comment
0
3
comment باسلام.من فیلم را ندیدم.اما باید بگویم چندوقتی است که شاهداین گونه رفتارهای خشن و به قول فرمایش شما"سبعیت"ها هستیم.متاسفم...یه راستی ما به کجا میرویم؟واصولا کسب علم به چه قیمتی؟؟قرار نیست قدرت یک معلم تبدیل به ابزاری برای آزار وتنبیه دانش آموز تبدیل شود.ما باید تفکری را نقد ومجازات کنیم ،که به امثال این معلم نامهربان اجازه این برخوردقهری را داده است.به امید اینکه دیگر شاهد این روش "وارونه "علم آموزی نباشیم.....
comment
فرهنگی
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۰:۱۳ - ۱۳۹۵/۰۲/۲۸
comment
0
0
comment با اتفاقاتی که در مدرسه معراج رخ داده و تنبیه وحشیانه این دانش آموز شوشی و آسیب زدن به احساسات عمومی مدیر کل باید استعفا دهد...
کمپین استعفای مدیر کل تشکیل خواهیم داد
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار