عصرخبر - به نظر می رسد حمله به سازمان محیط زیست در دستور کار روزانه برخی جریان های سیاسی و رسانه های همسو با آنها قرار دارد، انگار وظیفه ای جز ایجاد موج منفی و سیاه نمایی نسبت به محیط زیست ندارند.
چند روز پیش گفتند و نوشتند که زابل آلوده ترین شهر دنیاست. موجی از حمله سازمان محیط زیست، مدیریت و کارکنان آن را هدف می گیرد. گویی که رییس و کارشناسان این سازمان در اطراف استان سیستان و بلوچستان با بیل خاک به هوا می فرستند. سرزنش ها از همه سو شروع شد.
این خبر دو روز قبل از سفر معصومه ابتکار به زابل برای حضور در مراسم اهدای دیپلم ثبت هامون به عنوان زیستکره منتشر می شود. برخی ها در زابل می گویند «قدمت خاک باران»! و در تهران او را قهرمان زمینی معرفی می کنند که ایران را قهرمان آلودگی هوای جهان کرد.
اما وقتی خبر می رسد که که اساساً اطلاعات سازمان بهداشت جهانی در مورد زابل مربوط به سال ۲۰۱۲ یعنی زمانی است که محمدجواد محمدی زاده در دولت دهم رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و محمود احمدی نژاد رئیس جمهور بود سکوت می کنند و حتی پوزش نمی خواهند که اطلاعات وارونه به مردم داده اند و اتفاقاً اگر عنوان قهرمانی در خصوص آلودگی برای کشور به دست آمده است، حاصل مدیریت دوستان و همفکران خودشان است.
در اینکه سازمان حفاظت محیط زیست و مدیریت تیم معصومه ابتکار مورد نقد است تردیدی نیست. کدام مجموعه از نقد منزه است؟
اما چه اصراری برای تضعیف سازمان حفاظت محیط زیست به واسطه حمله های دمادم به معصومه ابتکار وجود دارد؟ آنها که هر روز برای دریاچه ارومیه مرثیه می خواندند چرا این روزها که حال دریاچه خوب است و مردم می خندند سکوت کرده اند؟ اخلاق رسانه ای کجای این ماجرا قرار می گیرد؟
در تازه ترین ماجرا باز هم سازمان حفاظت محیط زیست سوژه یک جریان سیاسی خاص شده است. یکی از خبرگزاری ها در خبری نوشته است که شهربانو امانی مشاور معصومه ابتکار با حضور در دانشگاه ارومیه و در مراسم اکران فیلم مادرکشی گفته است: تمام نهادهای غیر دولتی و NGOها باید توجه کنند که حفظ ارزشها در درست کردن قبر نیست و ما حق نداریم محیط زیست را نابود کنیم.
در اینکه به کار بردن چنین ادبیاتی در خصوص شهدا که گرانسنگ ترین سرمایه های معنوی کشور هستند از سوی هر کسی قابل سرزنش است تردیدی نیست اما آیا مشاور معصومه ابتکار این حرف ها را زده است؟
این ماجراها اما تازگی ندارد. هر روز به بهانه ای تکرار می شود. پیش از این نیز برخی خبرگزاری ها اعتراض صنفی کارکنان سازمان محیط زیست - که در برخی موارد محق بودند- را به سمت و سوی منافع خود بردند و بعد از آنکه ماهی خود را از آن آب گل آلود گرفتند، حالا حتی حال کارکنان معترض را نمی پرسند که در چه شرایطی به سر می برند.
خلاصه آنکه،اگر به هر دلیلی با معصومه ابتکار سر ستیز دارید لطفاً نوک پیکان حمله هایتان را از سازمان محیط زیست دور کنید. این سازمان تنها متولی رسمی محیط زیست کشور است.
استفاده از زمین محیط زیست برای تسویه حساب های سیاسی امری ناخوشایند است و لطفاً سیاسیون تسویه حساب های جناحی را در زمین بازی دیگری دنبال کنند.