نایبرئیس مجلس نهم گفت: «معمولا در کشور ما ریاستجمهوری دودورهای بوده؛ مگر اینکه بخواهد اتفاقی غیرمعمولی بیفتد که هنوز خیلی زود است که بخواهیم دربارهاش صحبت کنیم؛ اما درهرحال اینکه کاندیدای رقیبی برای آقای روحانی وجود داشته باشد، قطعا وجود دارد».
به گزارش ایسنا محمدرضا باهنر در پاسخ به این سؤال که آیا میتواند به صورت مصداقی رقیبی را برای رقابت با روحانی نام ببرد، با خنده گفت: «یکسری از کاندیداها که سنتی هستند و همه شما اسم آنها را میدانید. دوستی میگفت در اسکاتلند که قرار بود رفراندوم جدایی از انگلستان صورت گیرد، ٤٨ درصد مخالفت کردند، ٤٧ درصد موافقت کردند و بقیه هم به من رأی دادند! بعضی از کاندیداهای سنتی ما هم اینگونه هستند.
اصلا از همین هفتنفری که در دوره قبل بودند، ممکن است دو، سه نفرشان را بتوان تصور کرد که کاندیدا نشوند؛ اما بقیه کاندیدای بالقوه هستند. اینکه تصور کنیم زمانی که رئیسجمهور کاندیدا میشود، دیگر رقیبی نداشته باشد، اصلا درست نیست؛ اما اینکه رقبا چقدر بتوانند پیشی بگیرند و آرای مردم را جذب کنند، هنوز خیلی زود است که درباره آن صحبت کنیم».
او در ادامه افزود: «جریان آقای احمدینژاد تحلیل مفصلی دارد. دورهای که ایشان رئیسجمهور شد، من دبیر کل جامعه اسلامی مهندسان و نایبرئیس مرحوم عسگراولادی در جبهه پیروان خط امام و رهبری بودم. اینها هم چیزی نیست که من الان ادعا کنم؛ بلکه همان زمان ثبت شده است. کاندیدای آن زمان ما آقای لاریجانی بود و من هم رئیس آن ستاد بودم؛ با اینکه آقای احمدینژاد عضو جامعه اسلامی مهندسان و از دوستان قدیم ما بود.
در مرحله دوم هم در آن فاصله یکهفتهای همه موضعگیری کردند؛ اما جبهه پیروان اطلاعیه داد که هرکدام از این دو عزیز (هاشمیرفسنجانی و احمدینژاد) انتخاب شوند؛ مقبول ما هستند و ازکسی حمایت نکرد». باهنر در ادامه با اشاره به اعلام برائت احمدینژاد از اصولگرایان گفت: «ساختار آقای احمدینژاد اصولگرایی بود؛ اما بعدها خودش بارها و بارها گفت که من این اصولگراها را قبول ندارم؛ حتی مثال میزد و اسم حزب میبرد؛ اما اینکه اصولگرایان کاندیدایی غیر از احمدینژاد ندارند، تصور ذهنی بعضی از رسانههاست.
زمانی بحث میشود که مثلا آیا احمدینژاد رأی میآورد یا نمیآورد و اگر بر فرض رأی آورد، ما میتوانیم قبولش کنیم یا خیر؟ اگر این اتفاق بیفتد، بحثش جداست؛ اما عرض من این است که الان خیلی زود است که بگوییم بر فرض احمدینژاد یا روحانی رأی میآورند یا نمیآورند». نایبرئیس دوم مجلس نهم با اشاره به اینکه در انتخابات ریاستجمهوری تحولات خیلی سریع اتفاق میافتد، تصریح کرد: «این هم یکی از اشکالات نداشتن حزب است.
این بد است که در یک نظام پایدار، مستقر، امن و باصلابت بعد از گذشت ٣٧ سال هنوز فعالان سیاسی کشور نمیدانند در دوره آینده چه کسی رئیسجمهور میشود. نمیخواهم بگویم حتما یک نفر مشخص بشود؛ اما دستکم باید معلوم شود که مثلا از بین دو نفر خاص قرار است یکی رئیسجمهور بشود.
در کشورهایی با سابقه حزبی ممکن است ابتدا در هر حزب ١٠ نفر کاندیدا باشند؛ اما بهطور مثال در آمریکا میبینید که بالاخره سیستم به گونهای میشود که در نهایت در حزب یک نفر برای کاندیداشدن باقی میماند؛ اما در اینجا چندین نفر میآیند و در میانه راه چند نفر کنار میکشند؛ اما در نهایت شش، هفت نفر باقی میمانند که میگویند ما احساس وظیفه میکنیم که بمانیم؛ چون سیستم حزبی نیست».
دبیر کل جامعه اسلامی مهندسان ادامه داد: «اما در جایی که سیستم نظاممند باشد، مثل مجلس ممکن است ٥٠ونیم درصد به آن موضوع رأی دهند؛ اما وقتی رأی دادند، دیگر تمام است و آن ٤٩ونیم درصد دیگر هم هر چقدر داد و بیداد کنند، رأی داده شده و تمام.
مثلا همین آقای روحانی با ٥٠وخردهای درصد به ریاستجمهوری رسید. در احزاب هم همینگونه است و اتفاقا قوانین در داخل احزاب خیلی خشن است و در نهایت افراد در درون حزب با هم رقابت میکنند که در نهایت فقط یک نفر باید باقی بماند و دیگر از احساس وظیفه و این حرفها صحبتی نیست». عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام خاطرنشان کرد: «چون انتخابات در کشور ما بسیار مهم است، همیشه در هر انتخاباتی که پیشرو داریم، پنج، شش ماه قبل از آن پیشلرزه و پنج، شش ماه بعد از آن پسلرزه وجود دارد.
بههمیندلیل ما در مجمع تشخیص مصلحت به این جمعبندی رسیدیم که هر سال انتخابات نداشته باشیم؛ بلکه هر دو سال دو انتخابات داشته باشیم تا فضای کشور همیشه انتخاباتی نباشد؛ چون کشور به جز انتخابات کارهای دیگری هم دارد؛ بههمیندلیل انتخابات در هم ادغام شد. به خاطر همین است که من میگویم بحث ریاستجمهوری خیلی زود است و حتی از رسانهها خواهش میکنم که الان بحث ریاستجمهوری را باز نکنند؛ چون وقت داریم و از دیماه میتوان بحث ریاستجمهوری را شکل داد».