زمان ها بالنفسه هیچ مزیتی بر یکدیگر ندارند زمان موجودی متعین و ساری و متحرک است تفاوتی بین قطعه ای از زمان بر قطعه ای دیگر نیست ان چیزی که به زمانها شرافت و یا نحوست می دهد قضایا و اتفاقاتی است که در ان واقع می شود سال و ماه و روز ابستن وقایعی است که هر کدام به نوبه خود از وزن و دامنه خرد و بزرگی برخوردار است یکی از این زمانها روز 14 ماه خرداد سال 1368 است که رحلت امام خمینی کبیر بزرگمرد تاریخ قرن بیستم در این زمان رخ داده است و تاریخ را برای همیشه در قلب و اندیشه نه تنها مردم عزیز ایران بلکه جهانیان بیاد ماندنی کرده است .
حضرت امام خمینی رحمت الله علیه به عنوان فقیهی ژرف نگر و حکیمی خردمند و ادم شناس و سیاستمداری دور اندیش , حلیم , متین , ساده زیست . ازاداندیش و عارفی الهی توانسته بود در پرتو مناجاتهای خلوت شبانه و توکل و ارامش و معرفت و اخلاص به منبع عظیم نورانیت الهی و اقیانوس بی کران عرفان و معنویت متصل گردد لذا دسترسی به افق افکار و اندیشه های ژرفناک این شخصیت عظیم قرن بیستم , برای صاحبان و علمای اندیشه اگر غیرممکن نباشد اسان نخواهد بود.
سیر تاریخی زندگی و افکارو اندیشه ها و مبارزات بی امان و مستمر ایشان توسط بزرگان و دانشمندان و ازاد اندیشان اهل قلم در ابعاد گوناگون در قالب کتب , پژوهش ها , مقالات . فیلم و داستان و ...... به اندازه وسع و درک انها در ایران و جهان به رشته تحریر در امده است.
ویژگی ها ی شخصیتی و فردی , اصول و مبانی فکری و را و خط مشی ایشان انچنان از دامنه وسیع و گسترده عمیقی برخوردار است که پرداختن به ان کار بسیار سخت و دشواری است
یکی از ویژگی های بارز حضرت امام رحمت الله علیه که در بسیاری از اندیشمندان و رهبران انقلابات و تحولات اجتماعی به این جامعیت یافت نمی شود موضوع نوع نگاه امام ( ره ) به مبارزه و پیروزی است .
سبک و روش مبارزات امام (ره ) برگرفته از انگیزه و مقصد الهی و محدود به قوانین شرع اسلام بوده است بین روش های مبارزاتی حضرت امام رحمت الله علیه و بسیاری از رهبران فکری و نهضت های انقلابی در جهان تفاوت فاحشی وجود دارد که این تفاوت ها ناشی از تفاوت در دیدگاه ها در مسئله حکومت می باشد انهایی که حکومت را برای منافع شخصی یا گروهی میطلبند روشی فراخور ان دارند و انهایی که حکومت را برای ارزش ها می خواهند روشی هماهنگ با ان دارند .
از دیدگاه امام خمینی رحمت الله علیه حکومت تنها زمانی اعتبار می یابد که وسیله ای در جهت تحقق اهداف انسانی و الهی و ابزار برپایی عدالت و رفاه همگانی و حفظ حرمت و حقوق انسانی و بستر تعالی ادمی باشد .
امام خمینی رحمت الله علیه تربیت شده مکتب وحی و پیامبر بزرگوار اسلام ( ص ) و ائمه اطهار علیهم السلام بوده است لذا برنامه های مبارزاتی ایشان برگرفته از تعالیم مکتبی است که در ان تربیت شده است حال اگر این سیاست و روش ها به مذاق شرق و غرب و چپ راست و گروهی از اصلاح طلب و اصول گرایان امروزی هم خوش نیاید او جلب رضای خداوند حکیم و ولی نعمت های خود یعنی مردم برایش مهم و ارزشمند است.
او برای هوای نفس و قدرت طلبی دست به مبارزه نزد بلکه یک هدف را تعقیب می کرد و ان ترویج دین اسلام و حاکم کردن اخلاق دینی بود ِاو درستی و راستی را فدای قدرت طلبی نکرد تقوی و ترس از خداوند معیار تمام اعمال و رفتار او بود اهل زد و بندهای سیاسی رایج سیاستمداران مکارامروز نبود .
امام خمینی رحمت الله علیه در عالم دیگری سیر می کرد که جز استفاده از روش های الهی , اجازه ای در استفاده غیراز ان را نداشت چون سیاست را توام با تقوی برگزیده بود .
در روش مبارزاتی حضرت امام رحمت الله علیه خدعه و نیرنگ و بی بندو باری و متشبث شدن به هر وسیله ای برای رسیدن به هدف جایگاه و معنایی نداشت امام راحل عالم را محضر خدا می دانست ایشان با مجاهدت های مستمر و تهذیب نفس علاوه بر ادراک عقلی . یک باور قلبی به اعتقادات دینی در همه امور داشت که وقتی می گفت ; عالم محضر خداست باور قلبی داشت که خداوند متعال بر اعمال و کردار ایشان نظاره گر است و با این باور مراقب اعمال و رفتار خود در پیشگاه و محضر خداوند حی و ناظر بود .
امام راحل پیروزی را در عمل به تکلیف می دانست ایشان موفقیت را در ادای تکلیف الهی معنا می کرد نه لزوما به نتیجه رسیدن اقدامی که بر اساس تکلیف انجام داده بود . ایشان پیروزی را در خشنودی و رضای الهی و اجرای حق و عدالت می دیدند پیروزی در کسب قدرت و کرسی های منصب و مقام که امروز در بین غالب سیاستمداران و احزاب جامعه با توسل به هر وسیله ای رایج است از دیدگاه حضرت امام رحمت الله علیه تفسیر دیگری دارد چون می شود به قدرت رسید اما نه برای رضای خدا و اجرای عدالت بلکه برای هوای نفس و شهوت پرستی و قدرت طلبی لذا برای همین است که پیروزی از منظر امام راحل ادای دین و تکلیف الهی است حتی اگر در عمل هم منتج به نتیجه نشود .
در همین راستا یکی از بهترین معیاری که می شود با ان مدعیان امروزی پیرو افکار و اندیشه و رفتار عملی حضرت امام ( ره ) را چه در داخل و چه در خارج با ان محک زد همین نوع نگاه انها به مبارزه و پیروزی است ایا امروزه مدعیان خدمت به خلق خدا هم برای کسب قدرت عالم را محضر خدا می دانند و برای رسیدن به کرسی های قدرت , اخلاق دینی و انسانی را در معادلات سیاسی و مبارزاتی مد نظر دارند و از دروغ , تهمت ِ غیبت ِ ناسزا و فعل حرام نسبت به رقیب انهم نه دشمن پرهیز می کنند و مقصد و پیروزی را جلب رضا و خشنودی خدا و خدمت به مردم می دانند که اگر غبر از این باشد اینگونه انگیزه و مبارزه نه تنها نوعی فریب مردم قلمداد می شود باکه به دلیل ماهیت شیوه های ان صرفا مصرف خاص دینوی دارد و شاید هم هدف اصلی انها چیزی غیر از ان نباشد هرچند که در حرف و شعار مدعی پیروی از حضرت امام راحل هستند اما انچه که در خارج تحقق می یابد در ان تفاوت و حتی تعاض فاحشی با نوع نگاه امام رحمت الله علیه به مبارزه و پیروزی مشاهده می شود .