لفته منصوری
امروز صبح حاج عبدالامام حمیدی جانباز عزیز و پرافتخار ما اهالی ملاثانی که سالها در اصفهان سکونت گزیده است؛ با من تماس تلفنی گرفت. او با شوق وصفناشدنی و حس شادمانی غریبی که از صدای رنجور او دریافتم، از میهمانی عزیز و گرامی گفت که میخواهد با من صحبت کند.
حاج عبدالامام حمیدی از رزمندگان دوران دفاع مقدس که در جریان جنگ تحمیلی دست راست خود را تقدیم خدا و آرمانهای دینی و ملیاش کرد و در این سالها متأسفانه دچار ضایعهی نخاعی شده است. البته به برکت دعای مردم و معالجه مستمر پزشکی آرامآرام وضع او رو به بهبودی است.
میهمان امروز حاج عبدالامام، معلم دههی پنجاه ما بچههای ملاثانی، سرکار خانم مکاری و فرزندش دانیال بود که از همدان به اصفهان رفته تا شاگردش را عیادت نموده و برایش آرزوی سلامتی کند.
سرکار خانم مکاری و همسرش جناب آقای جوادی که در آن زمان مدیر مدرسه سوم اسفند ملاثانی بود، نقش مهمی در ایجاد و توسعه آموزشهای عمومی در ملاثانی داشتند.
خانم مکاری معلم زبان انگلیسی من در سال 1355 در این مدرسه بود. بعد از 40 سال وقتی معلم ات با تو تماس میگیرد و با او صحبت میکنی چه حس و حال عجیبی پیدا میکنی؟
معلمها برخلاف تمامی گروههای مرجع جامعه هرگاه با تو مواجه میشوند از میزان رشد و تعالیات میپرسند. گویی میخواهند در رقابتی دائمی شاگردانشان را بر فراز قلههای دانش و بینش و انسانیت بنشانند. انگار بهترین آرزوهای خود را برای فرزندان معنویشان میخواهند. بر اساس روایتی که البته در کتابهای معروف حدیثی نیامده است[1]، پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: «الآباءُ ثَلاثَةٌ: أبٌ وَلَّدَكَ، و أبٌ زَوَّجَكَ، و أبٌ عَلَّمَكَ[2]» يعني پدران سه دستهاند: پدري که از او به وجود آمدهای، پدري که برايت تزويج کرده (پدرزن) و پدري که تو را تعليم داده است.
امروز این حس مادرانه، حس شفقت و مهربانی، حس آرزوهای خوب و دوستداشتنی، حس معلمی که 40 سال او را ندیده و صدایش را نشنیدم، با تمام وجود دریافتم. خدایا نیکوترین سرنوشتها را برای معلمانمان تقدیر بفرما. خدایا جانبازان عزیز ما را بویژه حاج عبدالامام حمیدی لباس عافیت بپوشان. عکس زیر خانم مکاری و فرزندش دانیال جوادی و جانباز حاج عبدالامام حمیدی است.
پانوشت:
[1] - گرچه اثری از این حدیث در کتابهای حدیثی معروف نیست؛ اما در برخی کتابها که جنبه روایی نداشته آمده است. نظیر، سید حیدر آملی در المقدمات من کتاب نص النصوص؛ ملا محمدمهدی نراقی در جامع السعادات؛ عبدالحسین امینی در الکتاب و السنة و الأدب؛ ملا هادی سبزواری در شرح مثنوی (سبزواری)؛ علی مشکینی در تحریر المواعظ العددیة این حدیث را آوردهاند.
[2] - مشکینی، علی (1424ق). تحریر المواعظ العددیة، قم: الهادی، چاپ هشتم، ص ۲۴۷.
به روانی و صداقت قلم منصوری عزیز
بی گمان این معلم عزیز حق مطلب رو در حق شاگردانش ادا کرده که محصولش همچون منصوری مهربان میباشد
معلم پرتویی از نور یزدان
و شاگردان او گلهای بُستان
چو "مکاری" دهد درس محبت
ز گلها میشود دنیا گلستان
با احترام ریاحی95/3/15
معلم پرتویی از نور یزدان
و شاگردان او گلهای بُستان
چو "مکاری" دهد درس محبت
ز گلها میشود دنیا گلستان
با احترام ریاحی95/3/15
یادباد آنکه مرا یادآموخت.....آدمی نان خورد از دولت یاد....
خوشابحال شما بابت چنین معلمانی و خوشابحال معلمانتان بابت داشتن چنین شاگردهایی.
از شما به خاطر قدرشناسی تان سپاسگزارم.
من کلماتی کوتاه کنارهم ردیف کردم و در حضور خانم معلم «مکاری» خواندم اما کم آوردم و بغضم شکست و باعث شد اشکهای این مادر جاری شود که بهتر دیدم بحضورتان تقدیم کنم:
معلم نازنین من،
گل مژه هایم را
زیر پایت می افشانم
تا خَسی،
پایت را نَخَلَد
و گَرد راه
دامَنت را نگیرد،
آموزگارم،
رنج راهت،
بر تنم نشیند...که
بها دادی...
نه،
درس دادی؛
درسی که نه قلم، یارای نوشتنش را دارد
و نه کاغذ، گنجایش دربرداشتنش را
درس الف، ب ... = انسانیت
و مشقِ فروتنی، مهربانی و مادری...
نه...معلّمی...
تو
به گستره ی واژه ها و ژرفای معناها، یك معلّمی
و با همین نام و نشان
بر تارك زمانه،
و در لوح ارجمندی، جاودانه خواهی ماند...
دانش آموز دستبوست...عبدالامام حمیدی
15 خرداد 95 اصفهان
آمین....
مانند همیشه بسیار زیبا و تاثیر گذار
و موضوعی که درسهای بسیاری می تواند داشته باشد
درود بر استاد اخلاق حاج لفته منصوری
درود بر معلم اخلاق سرکار خانم مکاری
و آقا دانیال عزیز
درود بر جانبازدلاور ، افتخارآفرین وسرافراز حاج عبدالامام حمیدی
از استادعالیقدرم جناب حاج آقا منصوری نیک سیرت ، خوش فکر ، خوش بیان و خوش قلم که همواره و در همه حال توسعه گر اخلاق پسندیده ، نیک و والای اسلامی و پرچمدار واقعی و تلاشگر دلسوز فرهنگ وهنر استان عزیزمان
می باشند از صمیم قلب تشکر ، قدردانی وسپاسگزاری مینمایم.
مجددا درود بر همه عزیزان و خوبان شکل دهنده و انتشارگر این حرکت زیبا وکار بسیار بسیار خوب وارزشمند ...
احسنت
ارادتمند ودعاگویتان مهدی رکنی
یک تیر ک سه هدف، از این سعادت بهتر نمیشد. دعاگویتان هستم.
یاد دلاوری به نام حاج عبدالام حمیدی که افتخار مردم بزرگوار ملاثانی هستن و من چقدر به ایشون ارادت دارم و یقین دارم که ایشون از قدمت و عمق این این ارادت مطلعن.
یادآوری دیگر، مرور گذرای ذهن نسبت به سال 1352 و آموزگاری توانا به نام خانم مکاری، در پناه حق باشن. معمولا بنده و شهید علیرضا ریاضتی رو، اسرار داشتن که در کنار هم نشینیم تا از شیطنت ما کاسته بشه.... چه حس قریبی است، به گمانم یک پلک زدن بود. همسرشان جناب جوادی هم در خاطرم هستن، بسیار جدی و دانا و البته بسیار هوشیار. از راه دور به رسم یک شاگرد، دست ایشون رو میبوسم و نسبت به عیال بزرگوار ایشون بسیار ارادت دارم. البته سی و پنج سال پیش با شهید ریاضتی چند ساعتی رو در همدان مزاحم خانواده بزرگ جوادی شدیم. سالم باشن و سرحال.
اقای منصوری عزیز از شما هم متشکرم که کار زیبایی رو طراحی کردین. این انتظار از شما و ذهن خلاقتون رو متصور بودم. یا علی.
اگر ممکنه تلفنی از جانباز بزرگوار عبدالامام در اختیار بزارین. قطعا دعا گویتان هستم
درود بر دلاور مردان سرزمینم
قراری نیست برای بوسه زدن به دستان آموزگار لطف وایثار
هدی نواصر
قراری نیست برای بوسیدن آموزگار عشق وایثار
هدی نواصر
خدمت شما عارضم که سرکار خانم مکاری در سالهای 49-48 معلم کلاس ششم ابتدایی بنده نیز بودند، قال المعصوم (ع) من علمنی حرفاً فقد صیرنی عبداً
آقای منصوری خدا پدر مرحومت را بیامرزد و به حاج عبدالامام شفای عاجل عنایت کند که این خاطره خوب را یادآور شدید جزاکم الله خیر الجزاء.
بنده ضمن احترام به محضر جناب آقای جوادی و سرکار خانم مکاری، برای این خانواده محترم و گرامی آرزوی سلامتی و طول عمر با عزت توأم با توفیقات روزافزون دارم . از خداوند منان شفای عاجل برای سرور عزیزم جناب آقای جوادی مسئلت می کنم.
ارادتمند عبدالله حمیدیان پور
عبدالرضا مراقی از ویس
کاظم حمیدی از روستای زویرچری
حاج عبدالامام از دوستان و هم رزمان قدیمی بنده هستند که چند سالی است از او خبری نداشتم. اگر امکان دارد شماره اش را برایم ارسال کنید و اگر تماسی با ایشان داشتی سلام بنده را برسانید.
رزاق دشت بزرگ - گروه ملی
قلم او تپش قلب دغدغه های اجتماع است. به این عزیزان بابت داشتن دوست و همدمی همچون جناب منصوری تبریک عرض می نمایم.
داود سلیمانی
از نوشته ارزشی جنابعالی متشکرم. من از محضر آموزگاری سرکار خانم مکاری فیض نبردم ولی مدیریت جناب آقای جوادی را درک کردم انشالله سلامتی شامل ایشان شود.
و اما حاج عبدالامام، چهره ی ایشان همانند قبل شاد و بشاش است و نشانه ی مومن که شادی و مسرتش در سیمای نورانی ش نمایان است و به حق الگوی صبر و ایمان و استقامت و پایداری و شکوری را یکجا دارد. شاید اگر من جای ایشان بودم تحمل این مشقت را نداشتم ولی غبطه به روحیه ایشان دارم. ایشان جانباز واقعی بی ادعا و مدافع ارزشهای انقلاب اسلامی هستند. به نظرم دعای ایشان از دعایم موثرتر و مستجاب است و من باید از ایشان دعا را التماس کنم.
خلیل خلیلاوی - اهواز
ایشان در سال 53-52 و 54-53 معلم زبان بنده در مدرسه رستگاری ویس بودند. دوست داشتم به دست بوسی ایشان برسم. چون به دلیل موفقیت در این رشته حق بزرگی برگردنم دارند. چگونه این امکان برای حقیر میسر می شود؟ سپاسگزارم.
ارادتمند
خادم الشهداء - فاضل عاشوری
ضمن تبریک فرا رسیدن ماه مبارک رمضان و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما عزیزان.
بدین وسیله با احترام مراتب سپاس گزاری و قدردانی خود را به حضور فرزندان بزرگوارم جناب حاج عبدالامام حمیدی و جناب حاج لفته منصوری و همه فرزندان معنوی و بزرگوارم که در این سایت بنده را مورد تفقد و عنایت قرار دادند تقدیر می نمایم.
خدمتگزار و دوست دار شما مکاری (جابری) - همدان