۱۹ سرباز جوان که سال های دراز مادران شان خون دل خوردند و پدرانشان عرق بر پیشانی در گرمای خوزستان توانستنددرگذرسختی های روزگار کودکان دیروز را به جوانان رشید ی بدل نمایندکه غرورپدرودلگرمی مادرانشان شدند.خیلی ساده..... براثربی احتیاطی راننده ،درحالی که لباس دفاع ازشرافت واستقلال کشور را برتن رعنای خود داشتندحوانی منتهی به شوربختی خودرادرکمال ناوری به پایانی ناخواسته پیوندزدندتا پدران ومادرانی داغدار،خواهران وبرادرانی قامت شکسته ونامزدهایی سیاه بخت باآرزوهای بربادرفته شوند.

در این میان آنچه که داغ این اندوه سترگ را دو چندان و شاید غیرقابل تحمل می کند سکوت بی معنی مراجع مسوول است حتی رسانه های استان.

براستی مرگ جمعی از بهترین فرزندان خوزستان یعنی سربازانی که در هر دوره و از جمله جنگ تحمیلی سهم عمده ای در دفاع از کشور و امنیت داخلی دارند و باعث تاسف و تاثر فراوان هموطنان شده است با این سکوت سرد مسوولان چگونه می تواند التیامی بر عواطف داغدار جامعه باشد؟ آیااین برخورد بی تفاوت گونه سزاوار جایگاه سرباز است؟ وانتظارداریددرسایرسربازان انگیزه ای باقی بماند؟

آیا وزیر دفاع نباید پیام تسلیتی صادر و حداقل در مراسم یادبود این عزیزان شرکت کند؟ از استاندارخوزستان درخواست می گردد حداقل یک روز دراستان عزای عمومی اعلام شود و مراسمی باشکوهی درخور شان این عزیران برگزار گردد. فرمانده کل ارتش در این مراسم شرکت و با خانواده این عزیران ابراز همدردی کند.

مجمع نمایندگان خبرگان استان و مجمع نمایندگان محلس و نیز نهادهای نظامی، انتظامی و فرهنگی با صدور اطلاعیه و مجالس یادبود در واقع بر حرمت و جایگاه سرباز در جامعه همت گمارند. بنیاد شهید و امور ایثارگران چنانچه امکانش وجود دارد این سربازان درجه دار متوفی را شهید اعلام و در نهایت همه باید واکنش مناسبی بنا به حرمت جوانی ازدست رفته ایشان و شان و جایگاه حرفه پرمشقت سربازی بعمل آید.

برچسب ها: ۱۹ سرباز ، مرگ سربازان ، کرمان ، ارتش ، صفر پنج ، اتوبوس کرمان ، اهواز ، شوشان ، محمدرضامکوندی

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه