- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۱۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۷:۰۴
پیامبر اکرم (ص):مسافرت كنيد تا تندرست مانيد و روزى داده شويد .
امام حسین(ع): از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است...
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شب گذشته نشست ادبی در کافه 28 واقع در سینما هلال اهواز با موضوع خوانش و نقد داستان کوتاه "قلب افشاگر" اثر ادگار آلن‌پو برگزار شد.
به گزارش شوشان ، در آغاز این نشست فریاد شبانی، راوی برنامه، داستان را اجرا کرد.
پس از او سروش رستگار، استاد معماری دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، به شرح زندگی‌نامه آلن‌پو پرداخت.
وی از آلن‌پو به عنوان مبدع داستان‌های کارآگاهی و اولین کسی که از راه نویسندگی امرار معاش کرد نام برد و افزود: پلیس در داستان‌های آلن‌پو غایب است و در داستان‌هایی چون "سوسک طلایی" یا "قتل در خیابان مورگ"، "مرگ"، "تباهی" و "هذیان" به چشم می‌خورد همان طور که آلن‌پو واپسین روزهای عمرش را در هذیان به سر برد.
در ادامه هومان مهرآذین، هنرمند هنرهای تجسمی، به نقد داستان از دیدگاه روانکاوانه پرداخت و دلیل کوتاه بودن داستان را این دانست که فکری در پس آن چه که اول شخص داستان انجام می‌دهد نیست.
وی گفت: او به درون خود باز می‌گردد و همچون کودکی بی فکر هر آن چه را که می‌داند بیرون می‌ریزد.
مهرآذین اظهار داشت: رگه‌های لوسینی و نوعی پوچی در داستان "قلب افشاگر" دیده می‌شود.
او این داستان را با آثاری چون "مسخ" نوشته کافکا و "در انتظار گودو" از ساموئل بکت مقایسه کرد و گفت: پوچی که در "قلب افشاگر" می‌بینید از نوع مثبت است چراکه درد و رنج اول شخص داستان به نتیجه می‌رسد.
این هنرمند در مقابل پوچی "مسخ" را منفی شمرد و دلیلش را این دانست که در پایان "مسخ" ما "گرگور زامزا" (شخصیت اصلی داستان مسخ) را به دست فراموشی می‌سپاریم و اثری از او نمی‌بینیم.
