روزه داران كمتر دچار آسيب‌ اجتماعي مي‌شوند

يك روانشناس گفت: افراد روزه‌دار به دليل برخورداري از توانايي كنترل نيازهاي خود، كمتر دچار آسيب‌هاي اجتماعي مي‌شوند.

اردشير ياراحمدي اظهار كرد: تأثير روزه‌داري بر انسان از سه ديدگاه اعتقادي، پزشكي و روانشناختي قابل بررسي است؛ از ديدگاه روانشناختي مي‌توان گفت كه فرد روزه‌دار اين توانايي را دارد كه نيازهاي خود را به درستي كنترل و نوعي خودآگاهي هيجاني در خود ايجاد كند. در اصطلاح روانشناختي فرد با روزه گرفتن EQU (هوش هيجاني_عاطفي) خود را بالا مي‌برد.

وي افزود: هوش هيجاني عاطفي به معناي داشتن توانايي و مهارت در تشخيص هيجان‌ها و نيازها و كنترل به موقع آن‌ها است. موارد متعددي وجود دارد كه در ماه رمضان توسط فرد روزه‌دار بايد رعايت شوند و فرد با رعايت كردن اين موارد مي‌تواند به مهارت و هوش هيجاني بالايي براي كنترل نيازها و يا به تأخير انداختن آن‌ها دست پيدا كند.

ياراحمدي با بيان اينكه هوش هيجاني و عاطفي عامل مهمي در موفقيت انسان است، تصريح كرد: هوش هيجاني و عاطفي يكي از مولفه‌هاي سلامت روان است و به همين دليل است فرد روزه‌دار به علت داشتن EQU بالا كمتر دچار آسيب‌هاي اجتماعي مي‌شود.

اين روانشناس خاطرنشان كرد‌: انساني كه از سلامت رواني برخوردار است، بهتر مي‌تواند نيازهاي خود را تشخيص دهد. ارضاء بي‌موقع نيازها ممكن است در روابط اجتماعي موجب رنجيده شدن اطرافيان شود و ‌فرد روزه‌دار به دليل برخورداري از سلامت روان،‌ مي‌تواند شناخت بهتري از خود داشته باشد و به دنبال آن شناخت خوبي از نيازهاي خود پيدا مي‌كند.