اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار
آخرین اخبار
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار
کد خبر: ۳۹۹۱۰
تاریخ انتشار: ۰۷ تير ۱۳۹۵ - ۱۵:۰۸
سید رسول موسوی

ایام و لیالی قدر و شهادت بزرگترین انسان، بعد از پیامبر اکرم (ص) در عرصه گیتی را تسلیت می گویم و در ادامه سخنی کوتاه و مختصر با تکیه بر دیدگاه علی (ع) در ارتباط با مردمی بودن زمامداران به ویژه استانداران خواهم داشت .

 از جمله مهم ترین ویژگی هایی که علی (ع) برای زمامداران از جمله استاندار بر می شمارند مردمی بودن استاندار است. یعنی لازم است استاندار مردم را در همه حرکات، رفتارها، نگاه و تصمیماتشان باور داشته باشد و با همه وجود خود را خادم مردم بداند. دور نشدن از مردم و مشکلات آنان، جدا نساختن خود از مردم و اینکه هیچ امتیازی برای خود نسبت به مردم قرارندادن و خلاصه اینکه با مردم بودن و برای مردم کار کردن از دید علی (ع) مجموعه ای از خصلتهای مردمی بودن و مردم را باور داشتن است. مردمی بودن استاندار، که از مهمترین زمامداران مورد خطاب علی (ع) است؛ زمانی صورت می پذیرد و شکل واقعی و حقیقی به خود می گیرد که به دور از تصنع ، تکلف ، ریا و تظاهر باشد . یعنی اینکه مردم در بینش زمامدارجایگاه واقعی داشته باشند. خود را خدمتگزار آنان بدانند و برای مردم باشند با این ویژگی هاست که استاندار، محبوب خداوند و مردم خواهد بود.

به فرمایش پیامبر(ص) مردم، خانواده و عیال خود خداوندند پس محبوب ترین زمامداران کسانی هستند که به عیال خداوند خدمت کنند و به آنان سود برسانند در دید پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) مردم خانواده و عیال خداوندند و نزدیکی به خداوند را در خدمتگزاری به آنان می داند.

زمامدار باید برای مردم فروتنی کند، زمامداری که خود را خدمتگزار مردم می داند در رفتار خود باید افتاده و فروتن باشد و به هیچ وجه در رفتارش با آنان برتری جوئی قدرت و سلطه گری وجود نداشته باشد . علی (ع) در نامه ای که به یکی از والیان خود می نویسد به او می فرماید که: «در برابر رعیت فروتن باش » علی (ع) همچون رسول اکرم (ص) متواضعانه ترین رفتار را با مردم داشتند و در میان مردم مانند یکی از آنان بود .علی (ع) درمیان مردم بود و با وجود خطرهایی که وی را تهدید می کرد در میان آنان رفت و آمد می نمود و خود خرید مایحتاج خانواده اش را تهیه می نمود. بنابراین در اندیشه سیاسی حضرت علی (ع)، زمامداران باید خود را با مردم یکسان بشمارند و امتیازی نسبت به آنان نداشته باشند . باید شریک آنان در سختی ها، مشکلات و دشواری ها و برای آنان الگو باشند.

 امام علی (ع) در نامه ای به والی خود عثمان بن حنیف این موضوع را یادآور می شود: «آیا به این بسنده کنم که مرا امیرالمومنان گویند و در ناخوشی های روزگار شریک آنان نباشم یا در سختی زندگی نمونه ای برای ایشان نباشم.»

علی (ع) هرگز خود را از مردم دور و یا پنهان نمی کرد و کارگزاران خود را نیز به در میان مردم بودن و با مردم بودن سفارش می کرد. از دید او بدترین زمامدار ، زمامداریست که خود را از مردم بدارد و قطع ارتباط داشته باشد . قطع ارتباط با مردم موجب عذاب الهی و هیچ آتشی چون جدائی زمامداران و مردم نظام سوز نیست .


برچسب ها: سید رسول موسوی
نام:
ایمیل:
* نظر:
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار