استان خوزستان از معدود استان های کشور است که رودخانه پر آب کارون ، دز ، کرخه و رودهای محلی مارون، علاء ، مال آقا ،صیدون و روان آب های محلی دیگری جریان دارند . بواسطه جریان رودخانه های مذکور سد دز ، شهید عباس پور ،کرخه ، گتوند ، کارون سه ، گدار لنده ، سد جره ،مارون و آریوبرزن در این استان پر آب کشور ساخته شد .
سالانه میلیاردها متر مکعب آب در پشت این سدها ذخیره تا علاوه بر تامین چندین هزار مگاوات برق و بخشی نیز در آبیاری زمین های کشاورزی اطراف استفاده میشود که متاسفانه هنوز با وجود فراوانی این منبع ارزشمند و حیاتی استفاده بهینه و مناسبی از آن در این استان نشده است و بسیاری از مردم استان و شهرستان های آن از کمبود و یا نبود آب آشامیدنی سالم و بهداشتی در رنجند .
شاید یکی از دلایل عمده انتقال آب از سر شاخه های کارون به سایر مناطق و استان های دیگر نیز عدم استفاده بهینه و بهره برداری درست آن در پایین دست خود یعنی جلگه خوزستان بوده است که دیگران به طمع جاری بودن رودخانه ها و آب های ذخیره شده در پشت سد ها ی مزبور که تصور می شود بدون استفاده و اضافی است به فکر انتقال آ ن به سایر مناطق افتادند و با حفر تونل های چند صد کیلومتری آب را از سر شاخه های کارون به استان های دیگر منتقل کنند .جدای از اینکه در استان های اطراف استفاده از آب و ذخایر آبی موجود خویش را به درستی مدیریت نکرده و با انتقال آب از سایر مناطق باعث تخریب طبیعت ،محیط زیست و اکو سیستم شده که بر اساس تحقیقات علمی پیش بینی میشود در آینده خسارت های جبران ناپذیری را به محیط زیست و زندگی مردم مناطق زاگرس نشین به بار خواهد آورد .در استان خوزستان نیز آنگونه که باید از منابع آبی بهره برداری لازم صورت نگرفت و مهمتر از آن جمعیت و مردمی تشنه با دهها مشقت دیگر در استان خوزستان انتظارتامین آب آشامیدنی سالم و بهداشتی را دارند تا از این نعمت لازم و ضروری حیات انسانی برخوردار شوند.
در بعضی شهرها و مناطق استان خوزستان از جمله شهرهای صیدون و میداوود در شهرستان باغملک «آب » تبدیل به «سراب » شده است و شعر «آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم »مصداق عینی پیدا کرد.. سالها میگذرد و وعده های فراوانی نیز داده شد اما دریغ از آب سالم و بهداشتی شرب این دو شهر که با وجود پتانسل های فراوان طبیعی ،شرایط آب و هوایی و خاک حاصلخیزی که دارند و مستعد زندگی هستند اما به دلایل مختلف از جمله کمبود آب سالم و بهداشتی دچار بیماری های کلیوی و آسیب های اجتماعی دیگر نظیر نا امیدی و مهاجرت و خالی شدن از سکنه هستند که همانا مهاجرت اجباری زمینه ساز آسیب های فراوان نظیر حاشیه نشینی فقر، بیکاری و و مشکلاتی دیگر در شهرهای اطراف نیز خواهد شد .
شهرهای صیدون و میداوود با وجود اماکن زیارتی سیاحتی نظیر امامزاده عبدالله (ع) و شالیزارهای معطر و خوش بوی چمپای محلی استعداد تبدیل شدن به قطب کشاورزی ،دامداری و باغداری را دارند که خود موجب ایجاد افزایش تولید ملی و خودکفایی و همچنین اشتغال بیکاران خواهد شد اما گویی در سالهای اخیر در بوته فراموشی قرار گرفتند و در خصوص تامین آب شرب لوله کشی این شهرها اقدام عملی صورت نگرفته و بودجه ای برای آینده نیز اختصاص داده نشده است.
در شهر میداوود بدلیل کمبود آب شرب و حمل آب بوسیله تانکر و انتقال آن بوسیله پمپ آب در مخازن خانگی چندین نمونه برق گرفتگی و حوادث ناگوار رخ داده است .مردمی نجیب و دیندار که سالها در دفاع از میهن مان جانفشانی کردند و در کوی و محله ای از آنان تمثال مبارک شهیدان و رزمندگانی را مشاهده خواهیم که برای این مرز و بوم از جان خویش گذشتند اما زیست بوم آنان در تامین های نیازهای اولیه مثل آب آشامیدنی سالم و بهداشتی در تنگنا هستند.
شهر صیدون با وجود اینکه در کنار رودخانه صیدون و علاء قرار دارد اما همچنان با کمبود آب آشامیدنی سالم و بهداشتی مواجه است و مردم آن منطقه بدلیل ناسالم بودن آب موجود دچار بیماری های کلیوی و ... میشوند .
لذا از مسئوولین و متولیان تامین آب شرب از جمله استانداری خوزستان ،سازمان مدیریت و برنامه ریزی ،سازمان آب و برق خوزستان ،اداره کل آب و فاضلاب خوزستان در اختصاص و تامین بودجه مناسب و پیگیری مسئولان شهری و شهرستان و نماینده محترم مردم در مجلس شورای اسلامی انتظار می رود هر چه سریعتر در رفع این معظل و تامین آب شرب و سالم این دو شهر اقدام فوری و عاجل نمایند تا مردم این شهرها از این معظل و کمبود آب نجات پیدا کنند.