مسیر طولانی، پیشروی خوزستان

مجتبی حلالی

هفته دولت! یکی دیگر از مناسبت های مهم در کشور است که طی آن مرسوم است کلنگ زنی ها و البته بیشتر افتتاحیه ها برگزار شوند. در این هفته نشست ها و مراسم ها و از این دست موارد که موجب می شود تا عملکرد دولت مردان راحت تر ارایه شود مدام در حال برگزاری است. در این هفته مردم چه در رسانه های مکتوب و چه در رسانه های دیجیتال شاهد مصاحبه ها و گزارش های عملکرد مختلف در مورد دولت می باشند، برخی نکات مثبت را بیان می کنند، برخی نیز منفی. صدا و سیما نیز به عنوان رسانه ی ملی جای خود دارد، این نهاد همواره دولت را پشتیبان بوده است.

با این حال اما این هفته در روزها و ماه های پایانی هر دولت حال و هوای خاصی به خود می گیرد – دولت دهم نیز در چنین شرایطی قرار گرفته است! بارزترین آن می تواند نگرانی برخی مسوولین و نمایندگان مردم در مورد عدم به پایان رسیدن برخی پروژه ها و یا نیمه کار ماندن آنها باشد! بعنوان مثال قطار شهری اهواز که مطمئنا تا پایان این دولت به پایان نخواهد رسید؛ حتا شاید دولت بعدتر هم. یا فولاد و پتروشیمی شادگان یا نیروگاه دارخوین و نیز مسکن مهر که ظرف 10 ماه آینده احتمال اتمام کلیه خانه ها و تحویل به متقاضیان مقداری کم بتظر می رسد، البته در این زمینه گفته می شود آورده متقاضیان یا کافی نیست یا اصلن مورد توجه قرار نگرفته است. هر چند طبق گفته استاندار خوزستان دولت های قبل از نهم و دهم از ابتدای انقلاب تا کنون تنها 4 هزار واحد مسکونی ساخته اند، در حالیکه این دولت بیش از 100 هزار واحد مسکونی را برای مردم در قالب طرح مسکن مهر ساخته است و این جای بسی تقدیر دارد.

همچنین از اتمام استادیوم غدیر اهواز پس از 17 سال نباید مغفول ماند، استادیومی که در حال حاضر بازی های لیگ برتر را پذیرا نیست. هرچه باشد این استادیوم حاصل تلاش فراوان مسوولین دولت نهم و دهم می باشد که بالاخره چندی پیش به بهره برداری رسید. اما بهره برداری از استادیوم 5 مهر آبادان پس از 42 سال همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد و مشخص نیست آیا طبق وعده ای که از سوی عباسی وزیر ورزش و جوانان داده شد آیا 3 میلیارد بودجه از محل اعتبارات نفت تخصیص داده خواهد شد یا خیر! در کنار این اما استادیوم شهید جهان آرا خرمشهر نیز وضعیتی نامناسب دارد، مردم این 2 شهر که عشق وافر آنها به فوتبال زبانزد است، اندر خم وعده های محقق نشده از سوی مسوولین کشوری و استانی هستند.

طرح انتقال آب کارون! از سالیان دور برنامه ریزی شده، بطور دقیق از زمان دولت سازندگی. این طرح آمد و آمد و آمد تا به دولت نهم و دهم رسید و تونل های غول پیکر آن نیز احداث شد. احداث شد تا سرشاخه های رودخانه کارون راه کج کنند و به سمتی غیر از خوزستان بروند. آبی که به بهانه شرب مردم انتقال داده شد، زمزمه هایی را بوجود آورد که اینگونه نیست و مصرف مسایل کشاورزی و صنعت استان های اصفهان و قم و ... می شود. باری کارون زیبا اینروزها لاغر و پر از گل و لای است. تماشای غروب دیگر آنچنان که بود زیبا نیست. با این حال حرکت فراموش نشدنی دولت در زمینه طرح آبرسانی غدیر برای کاهش شوری آب شرب خرمشهری ها و آبادانی های محروم بسیار قابل تقدیر است.

دولت الکترونیک! به جرات می توان اذعان نمود از ماندگارترین خدمات این دولت کاهش مراجعه مردم به ادارات و بانک ها و ... بود. این طرح موجب شد تا کاغذ و نامه نگاری ها تا حد چشمگیری کاهش یافته و از طریق کامپیوتر و سایر وسایل الکترونیکی امورات مردم انجام شود، این در حالی است که با اینکار وقت مردم صرف کارهای مهمتری از ایستادن در صف های عریض و طویل شود.

سهمیه بندی بنزین! متعاقب آن گرانی سوخت! روزهایی که سخن از سهمیه بندی سوخت به میان آمد، همهمه ها و حتا تنش هایی را نیز در تبریز و تهران بوجود آورد! نشانه های اعتراض مردم کشور هر کدام به نحوی ابراز می شد، بعنوان مثال می توان تاکسی های سطح شهر را مثال آورد، بحث داغ مسافران و رانندگان گرانی بنزین و درنهایت افزایش کرایه تاکسی بود. اما دیری نپایید که مردم وفاداری خود به نظام را با سازگاری ثابت کردند و شرایط بوجود آمده را پذیرفتند، حتا هنگامی که بنزین سهمیه ای از لیتری 100 به 400 تومان افزایش یافت. با توجه به ویژگی های صنعت، مرز، دریا و رودخانه، برخورداری از نفت، ترانزیت و ... که در خوزستان وجود دارد، تردد و رفت و آمد در این استان بالاست، به همین سبب افزایش قیمت بنزین افزایش قیمت کرایه ها و کالاها را در پی داشت. اما باز هم این نکته مغفول ماند که خوزستان به دلیل گرما نیاز به سوخت بیشتری دارد تا هدر رفت ماشین های خوزستانی که نیاز به استفاده از کولر دارند جبران شود. می طلبید به خوزستان با توجه به شرایط آب و هوایی و اینکه بلحاظ اقتصادی نقش استراتژیکی در کشور دارد، توجه ویژه ای می شد.

پر سر و صداترین برنامه اجرایی دولت، طرح هدفمندی یارانه ها بود! طرحی که براستی شهامت اجرا می خواست، آنهم در روزهای بد اقتصادی جهان. طرحی که مصاحبه های فراوانی را از سوی خیلی از کارشناسان اقتصادی بهمراه داشت که اکنون وقت مناسبی برای اجرای این طرح نیست. این طرح اینروزها در حال خیز برداشتن به سمت فاز دوم خود می باشد! در حالی که بسیاری از مسوولین و مراجع معتقدند هدفمندی یارانه ها در فاز اول نیز فشار سختی را بلحاظ اقتصادی بر مردم وارد آورده است و درخواست کرده اند تا وضعیت همین گونه که هست در فاز اول باقی بماند. این در حالی است که یکی از عمده ترین اهداف در این طرح گسترده و عظیم برقراری عدالت و بالا کشیدن دهک های محروم و ضعیف جامعه بود. فارغ از اینکه این طرح تا چه حد توانسته موفق باشد، اما یکی از وعده های داده شده ارتقاء رفاهیات و امکانات به مردم و بهبود وضعیت حمل و نقل بود، که با توجه به گرما و شرایط بد آب و هوایی در خوزستان بنظر می رسد این طرح در این مقوله ها بی تاثیر بوده است، کیفیت آب شرب مردم این استان نیز در چنین وضعیتی به سر می برد.

باز برمی گردیم به خوزستان! در شعارها خوزستانِ همیشه قهرمان! و در واقعیت نیز. یکی از مسرت بخش ترین خبرها برای خوزستان ثبت جهانی آبشارهای شهرستان شوشتر بود! روزها و ماه ها می گذشت تا مراسم جشنی به این مناسبت با حضور دکتر احمدی نژاد برگزار شود. پس از مدت ها تعویق اما این مراسم برگزار شد. هرچند نه آنگونه که انتظار می رفت و هزینه شد. بسیاری می گفتند ثبت یک اثر در جهان آنقدر بزرگ و باشکوه است که سرتاسر جهان می بایست از آن مطلع شوند، اما این اتفاق گویی بازتاب مناسبی نداشت.

سد گتوند! پروژه ملی دولت دهم! از دیگر اقدامات ملی در خوزستان می باشد. سدی که پشت سر خود 2 کیلومتر تپه های نمک زایشی را دارد. اینطور که از سوی برخی کارشناسان و اهالی روستاهای پایین دست سد نقل قول می شود، آب شرب مردم شوری محسوسی را به خود گرفته و کافی است به مزارع و زمین های کشاورزی ورود کند! آن موقع است که شاید بخشی از زمین های حاصلخیز خوزستان از بین رفته و سپس مهاجرت روستاییان به شهرها و روستاهای اطراف را در پی داشته باشد. خاطرم هست روزی که جمعی از خبرنگاران برای بازدید از تپه های نمک به پشت سد برده شدند و انواع و اقسام توضیح ها و توجیه ها داده شد که نه! هیچ مشکلی وجود ندارد چرا که ای سی آب اینقدر است و نمک ها با لایه های خاکی پوشانده می شوند و به هیچ عنوان راهی برای ورود به آب ندارند. حال یا کارشناسی اشتباه بوده یا زبانم لال آن کارشناس کذب گفته است. اما این سد و سد های دیگر خوزستان (کارون 3 و 4) همگی در نزدیکی شهری است که سالیان سال است از بی آبی رنج می برد؛ مسجد سلیمان! آری در فاصله 25 کیلومتری پروژه های ملی شهر که نه، بزرگ روستایی است که از نعمت آب آشامیدنی بهره مند نشده و آب سالم ندارد که همین نکته اجحاف این دولت و البته دولت های قبلی را در حق این شهرستان که به شهر اولین ها معروف است نشان می دهد.

پل هشتم کلانشهر اهواز! همان پل کابلی زیبا با هاله های آبی رنگ. از زیباترین پل هایی که رقیب جدید و البته جدی پل هلالی شده است. پلی که مردم این شهر و حتا میهمانان آن برای لذت بردن از نمای زیبای طراحی شده حتا اگر مسیرشان مقداری طولانی شود اما از روی آن گذر خواهند کرد. نقطه عطف این پل نورپردازی زیبا و نماسازی مثال زدنی آن است. ساخت این پل از جمله پروژه هایی بود که توسط شهرداری و با اعتبارات دولتی راه اندازی شد. پل هشتم امروز در پوسترها و بنرهای مختلف نیز جا باز کرده است. آنهم بعنوان نمای زیبا و تازه شهر شب.

اختلاس 3 هزار میلیاردی! از این حیث جنبه اهمیت به خود می گیرد که گفته می شود، خوزستان میزبان بزرگترین اختلاس تاریخ ایران بوده است. در این میان کیف های 300 میلیون تومانی هم بین برخی توزیع شد که در این ارتباط آمار موثقی از دریافت کنندگان این کیف ها اعلام نشده است. جنبه منفی دیگر این اختلاس در استان خوزستان فرار سرمایه و سرمایه گذاران است. بدون شک این دست موارد احساس امنیت سرمایه گذاران را از بین خواهد برد. این در حالی است که پدیده هایی چون گرد و غبار نیز همچنان خوزستانی ها را آزار می دهد و خود دلیل محکمی برای مهاجرت ها و عدم سرمایه گذاری هاست.

راهیان نور! یکی از بزرگترین پروژه های زیارتی در کشور که از نقطه نقطه خاک ایران میهمان جذب می کند، بازدید از مناطق عملیاتی در خوزستان می باشد. اما نکته ای که همواره در مورد آن بحث شده و مطالب زیادی را به خود اختصاص داده است، عدم توجه به بازار خوزستان می باشد. چراکه این زائران بواسطه مسوولین خود همه هرآنچه که میاحتاج شان است را از استان و شهر خود می آورند. حتا انواع کنسرو جات و آب آشامیدنی شان را.

و در نهایت بیکاری! نقطه عطف مشکلات خوزستانی است که صنعت، کشاورزی، نفتخیز بودن، جغرافیای بندری، تجارت و ثروت عظیم را یکجا در دل خود پنهان دارد. اما جوانان بیکار! معضل اول این استان شده اند. طبق آمار رسمی مرکز آمار ایران 10 درصد نرخ بیکاری موجود در خوزستان می باشد. در حالی که از سویی گفته می شود افرادی که در هفته 2 ساعت هم کار کنند، شاغل محسوب می شوند، به همین دلیل برخی از نمایندگان مردم نرخ بیکاری را حتا 28 درصد هم اعلام می کنند. وعده دولت نیز در ارتباط با ایجاد 135 هزار شغل اگر هم محقق شده باشد، بیکاری بسیاری از کارگران و کارکنان برخی شرکت ها و نهادها آن را متزلزل می کند. البته نباید از این نکته غافل شد که بسیاری از جوانان استان های لرستان، چهارمحال، کهگیلویه، ایلام، کرمانشاه، همدان و ... امروز خوزستان را مامنی امن برای درآمدزایی خود می دانند، حال یا کارگری می کنند و یا در شرکت های مختلف فعالیت دارند.