تا دیر نشده فکری کنیم

بر کسی پوشیده نیست که همه انسانها در یک رتبه آفرینشی هستند و خداوند به آنان کرامت بخشیده است و هیچ عقل سلیمی– بعد از این همه ایثار و فداکاری و رشادتهای این ملت – نمی پذیرد و نمی تواند که بپذیرد اخلاقی نامتناسب با نظام مقدس جمهوری اسلامی از طرف بعضی ها در ادارات و سازمانها سر زند .

فلسفه وجودی دستگاههای اجرایی خدمت به نوع بشر است و در واقع " مردم " ولی نعمت ادارات هستند . بسیاری از پرسنل زحمتکش به وظیفه خود به نحو شایسته عمل می کنند که قطعاً مإجور بوده و در روزی که به خدمتگزاران واقعی پاداش داده می شود از آن اجر و نعمت خدادادی بهره مند می شوند اما هستند افرادی که غفلت نموده و راه صحیح خدمت را در پیش نگرفته و مردم را به ستوه آورده اند . چرا باید کار به جایی برسد که افراد از مراجعه به بعضی ادارات متنفر باشند ؟ چرا شاهد عدم تکریم و جواب سربالا دادن به ارباب رجوع باشیم ؟ و امروز و فردا کردن و از این اتاق به آن اتاق دواندن ارباب رجوع چه نفعی برای آن اداره دارد ؟

در مراجعه به یک اداره چرا همان روز اول سیر پیگیری یک موضوع و مدارک مورد نیاز به مردم گفته نمی شود و چرا بعد از آوردن مدارک اعلام شده در روز اول ، تازه کارمند محترم یادش می آید که یک کپی از فلان سند را برای تکمیل پرونده کم دارد و در مراجعه بعد ، ارباب رجوع را به دنبال چیز دیگری می فرستد که در نهایت ناچار شود به قول معروف "از خیرش بگذرد " .

شاید بعضی از مدیران با این سخنان موافق نباشند و اذعان کنند که پرسنل تحت امرشان از این امور پاک و مُنزّه هستند . برای اطمینان این عزیزان بگویم کافی است خودشان بعنوان ارباب رجوع به اداره ای دیگر – نه اداره خودشان که رئیس هستند و البته مورد احترام و تکریم - مراجعه نمایند تا صدق مطلب نمایان گردد .

با توجه به این مطالب اکنون کار به جایی رسیده که می بینیم گاهی ارباب رجوع در بدو وروردش به اداره ای به دنبال کارمندی آشنا می گردد تا کارش را راه بیندازد و این را باید علامت بیماری و در واقع زنگ خطر تلقی نمود.

همانگونه که پزشک با دیدن علامتهای بیماری دارو را تجویز می کند و هر چه سریعتر بیمار نیز باید دارو را مصرف نماید تا بهبودی و سلامت او تأمین گردد . گاهی جامعه نیز همانند بدن انسان دچار بیماریهای خاصی می شود و می توان و باید با تشخیص درست و تجویز داروی مناسب جلوی تشدید وسرایت به دیگران را گرفت در غیر اینصورت همچون میوه فاسد شده احتمال فاسد کردن دیگر میوه ها را نباید از ذهن دور کرد .

متأسفانه اکنون بیماری به بخش هایی از ادارات و سازمانهای ما رخنه کرده و می طلبد تا دیر نشده بزرگان قوم و متولیان امور سریعتر راهکار مناسب درمان را در پیش گیرند.

می طلبد که :

1-         از اتلاف وقت مردم اجتناب شود . ظاهراً گرانبهاترین چیز " طلا و جواهرات " است اما به تعبیر بزرگان " وقت " از طلا هم گرانبهاتر و با ارزش تر است زیرا طلای از دست رفته را می توان بدست آورد ولی وقت اینچنین نیست .

2-         اهرمهای نظارتی قوی تر و بیشتر شود چرا که اکنون شاید سایه ای از مقوله ای بنام " نظارت " را شاهد هستیم .

3-         در سیره حکومتی علوی (ع) و دربحث رعایت حقوق مردم " انعطاف و کوتاه آمدن حاکم در برابر زیردست متخلف " را مشاهده نمی کنیم . گواه صدق این ادعا مطالعه نامه های امام به زمامدارانش است .