بهنام صفوی در روزهای ابتدای شهرتش یکی از زیر مجموعههای رضا صادقی محسوب می شد.
بهنام صفوی در روزهای ابتدای شهرتش یکی از زیر مجموعههای رضا صادقی محسوب می شد. البته با اندکی دقت میشد تفاوتهای او نسبت به صادقی را، هم در انتخابهایش و هم دراجرای آثارش احساس کرد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ـ منطقه خوزستان ـ صفوی بسیار تکنیکی میخواند و اندیشه او برای انتخاب آثارش با تفکر صادقی فرقهای اساسی داشت. به همین دلیل خیلی کم پیش آمد که بعد از مدتی بهنام را بتوان یک خواننده تقلیدی دانست. حالا به این مساله نمیپردازیم که به مرور زمان خط کشیها از بین رفت و فضای این دو خواننده در برخی کارهایشان به شدت شبیه یکدیگر شد و اتفاقاً هر دوی آنها بابت این ماجرا ضرر کردند.
آلبوم «عشق من باش» آلبوم کاملی بود که تقریباً برای تمام سلیقهها حداقل یکی دو آهنگ مناسب داشت. شاید بهنام صفوی به خاطر در اختیار داشتن زمان کافی توانسته بود تمام سلیقهها را پوشش بدهد. اما امان از وقتی که آلبومی با صدای یک خواننده موفق می شود و او بدون داشتن تمرکز کافی و غرق در کنسرتها و مصاحبهها، خودش را موظف می داند که حتماً در فواصل زمانی کوتاه آلبومهای جدیدی را هم منتشر کند.
بهنام صفوی در سالهای اخیر پرکار بوده و به نظر می رسد مثل اغلب خوانندههای دیگر ترجیح بدهد حرف آخر را در هر آلبومی خودش بزند. به این ترتیب رسیدن به یکنواختی اجتناب ناپذیر است.
در آلبوم «معجزه» چند آهنگ خوب شنیدهایم که انتخاب آنها از سوی صفوی نشان میدهد او مثل گذشته از ضریب هوشی بالایی برخوردار است. اما او همزمان با حواشی مربوط به بیماریاش برای تولید این آلبوم دلایل بیشتری برای دوری از تمرکز داشته و به همین علت گهگاه وارد حوزههای تکراری شده است. تا جایی که میشد به راحتی با حذف سه یا چهار قطعه از همین آلبوم، بدون وقوع هیچ فاجعهای همان حرفهایی که مدنظر بهنام بوده را در زمان کوتاهتری مطرح کرد و مخاطب را هم به خستگی نکشاند.
به نوشته موسیقی ما، کنار هم قرار دادن ستارههای ترانه، آهنگسازی و تنظیم نشان از مقبولیت بالای صفوی میان چهرههای مطرح موسیقی پاپ دارد اما متاسفانه امضای هیچ کدام از این عوامل در قطعات این آلبوم برجستگی لازم را ندارد. شاید به این علت که در طول تولید، بهنام صفوی همه چیز را با سلیقههای خودش همرنگ کرده است.