شرقی که در غرب غروب کرد

این هفته و این روزهای عزیز بنام رشادت ها و پایمردی های جوانان پاک و غیور ایران زمین است، شقایق های که بی هیچ نام و نشانی رفتند و جاودانه شدند

فرشتگان زمینی که ما ، انسان می نامیدشان! ولی از عرش آمده بودند تا این انقلاب مهدی را یاری فرمایند، انسان های بهتر از نسل پیامبر که حیات پست دنیوی را با حیات عند ربهم معامله کرده بودند. انسان های از جنس ایمان و عقیده با روکشی از معنویت و عقلانیت.

شهیدانی که گاهی زنگار تعلقات و غبارهای دنیوی آنان را از یاد ما می برند، یادمان می رود که چه نیکو انسان های بودند که چگونه توکلت علی الله را ترجمان شدند و ذهق الباطل را به مستکبرین دنیا که در قامت صدام ظاهر شده بودند را به دنیا ثابت کردند!

همواره فراموشی بزرگترین تهدید یک حقیقت است ولی آیا کسی است که نداند چطور مادرانی با افتخار طفلان و علی اصغران 13-14ساله خود را لباس رزم پوشانیده و راهی جبهه می کردند ، مگر اینان از پاره های تن خود سیر شده بودند..

کیست فراموش کرده باشد پدرانی که پوتین های رزم پسر را محکم بسته و کوله پشتی اش را بر می داشت و چه بسا با هم می جنگیدند و با هم اوج پرواز می گرفتند، مگر برای انسان عزیز تر از جگر گوشه هم پیدا می شود، پدرانی که درک کرده بودند زندگی جز حهاد در راه عقیده نیست

مگر می شود حماسه ای فهمیده ها و محمدی ها، این رهبران انقلاب خمینی را با چشم مادی و تحلیل های عقلانی برآورد کرد!جفاست در حق بشریت اگر این انسانها را به چشم یک انسان دید، بلاشک اینان همان وارثان صالح زمین اند..

ما فراموش نکرده ایم برادرانی را که در جلوی چشمان برادرانش پر پر می شدند ولی برادر برای حفظ خط ، لب تر نمی کرد، جنازه ای که هیچ گاه پیدا نمی شود ...

ما فراموش نکردیم طفلان صغیری که شناسنامه اشان را دستکاری می کردند تا به نوعی در جبهه حاضر شوند، سربازان کوچکی که فرمان خمینی را با فدای سر پاسخ می دادند، مگر می شود این جلوه های عظیم خشوع و تواضع را با چشم مادی بیان نمود، این بی انصافی است !!

در این چنین ایام الله ی می بینیم چگونه بد دلانی که قطع یقین از آبشخور استعمار پیر و امریکای شیطان صفت سیراب می شوند به این حقیقت مسلم چنگ می اندازند و چهره حقیقت را به خیال خام خودشان مخدوش می نمایند

این هنرمندان بی تعهد که تنها به غرب تعهد دارند ، این گونه بزرگترین سرمایه های معنوی انسانیت را به سخره می گیرند و دلخوشند که شاید بتوانند اندکی از محبت و علاقه به این حقیقت و مکتب حسینی را بکاهند!..

افسوس و صد افسوس که اینان هنوز خوابند و امیدواریم خدا بیدارشان کند، تکه کاغذ نویسان که هنوز در توهمات اصلاحاتی زندگی می کنند و به خیالشان هنوز آن دوران سیاه و ظلمانی است که جریانی ضد دین، با سرکردگی دولت اصلاحات، تیشه به ریشه اعتقادات بزنند و تک کاغذهای زنجیره ای که خود را به پایگاهی برای نشر افکار مسموم و ضد دین مبدل کرده بودند ، جیره خواران غرب که از همه جا مانده و رانده شده اند و هر از گاهی این گونه هتاکی به این حقایق زلال می کنند ، بلکه شاید دل اربابانشان را اندکی شاد فرمایند!

زهی خیال باطل، روزنامه های شرقی که از غرب طلوع می کنند مطئنا در طوفان خشم مقدس مردم مسلمان و شهید پرور ایران نابود خواهند شد و این اراجیف نویسان و اربابانشان بدانند ملت بصیر ایران دیگر اجازه نخواهند داد مثل دوران سازندگی و اصلاحات هر روز یک حقیقتی و یک آرمانی مورد جنایت و قتل و غارت قرار گیرد.

توطئه ای زنجیره ای که با آب و تاب فراوان در رسانه های حرام زاده ای صهیونیستی تیتر یک می شوند، توطئه ای نابخشودنی است!! انسان چقدر باید حقیر باشد عظمت جنگی به آن بزرگی را نبیند و نداند امروز هر چه داریم از آن پیشانی بندهای داریم که عشق بودند و صفا ...

روزنامه شرق و کاریکاتوریست بی هنر آن بداند هنری که در خدمت اسلام و انقلاب و آرمان ها نباشد چیزی جز دلقک بازی نیست و وقتی کسی این قدر مجنون باشد که فراموش کرده باشد لشگرهای که داوطلبانه، بی هیچ نام و نشانی و با گمنامی تمام ، با ضمیری روشن و قلبی مطمئن ولی مملو از عقلانیت در جبهه ها حاضر می شدند، چه باید گفت.

و انسان چقدر نادان باشد که نداند ما هم امروز باز سر آن پشانی بند با هم دعوا داریم و صف های طویل به انتظار نشسته ایم و به امید بستن یک پیشانی بند زنده ایم، آنهم پیشانی بند «یا ابوالفضل(ع)» ابوالفضلی که مظهر شجاعت و عقلانیت بود، ابوالفضلی که تا آخرین لحظه زندگی اش دست از دامن ولایت برنداشت و مطمئنا ما همه امروز ابوالفضلیم و آن طوفانیم که فقط به امر مولا ساکت نشسته ایم.