یادداشت دکتر قبادیان درباره ابتکار دو جوان ایذه‌ای

شوشان : در هفته های اخیر دو حادثه در سرمین بختیاری رخ داد که شایسته اظهار نظر است؛ اول، ابتکار جالب دو جوان بختیاری در شهرستان ایذه در تولید الکتریسیته از مولکول آب. و دوم، نامه اهانت آمیز به اصطلاح رئیس دانشگاه رامین در محرومیت جوانان لر از تحصیل در این دانشگاه.

پیش از این، در یادداشتی پیرامون موفقیت یکی از جوانان ایذه ای بنام خانم دکتر فریناز کوشانفر نوشتم: «بدون تعصب و به جرأت عرض می کنم که استعدادهای جوانان در مناطق بختیاری مانند ایذه و اطراف آن بی نظیرند لیکن شرایط برای شکوفایی آنها وجود ندارد. شاهد این ادعا کسانی هستند که بدون پشتوانه و فقط از طریق استعداد خدادادی و نیز با پشتکار و تلاش خودشان در دنیا به درجات علمی بالایی رسیده اند که بیشتر آنها ناشناخته اند و خانم دکتر کوشانفر یکی از آنها است».

هرچه زمان می گذرد، جوانان نازنین بختیاری به این آرزو جامه عمل می پوشانند و نمونه بارز آن در این مقطع زمانی، یافته های این دو جوان همشهری و هم تبار است. حیف و صد حیف که عنان و اختیار سرمایه و امکانات در دست کسانی است که این موضوع را باور ندارند و برای چنین امور خطیری ارزش چندانی قائل نیستند.

اگر از خود این عزیزان و سایر جوانان با یافته های علمی مشابه بپرسید، بدون شک خواهند گفت که برای به فعل در آوردن طرح ها و پروژه هایشان به هرکس و هر کجا مراجعه کنند با درهای بسته و افکار خسته از جوانان رو به رو می شوند. به امید روزی که امور به اهلش واگذار شود و یافته های علمی همشهریان و هموطنانم به تکنولوژی تبدیل گردیده و افتخار آفرین گردد.

از طرف دیگر، شاهد انتشار نامه تهی از ارزش و اهانت آمیز به اصطلاح ریاست دانشگاه رامین بودیم که با دلایل واهی خواستار جلوگیری از ورود دانشجویان استان های چهارمحال بختیاری، لرستان و ایلام شده بود!

از این نامه غیر انسانی، چندان تعجب نکردم. این امر به دو دلیل اتفاق افتاده است. اول، تنزل جایگاه استاد در کشورمان و ورود افرادی به این عرصه که شایستگی آن را ندارند. و دوم، تنزل جایگاه ریاست دانشگاه بویژه در سال های اخیر.

اینجانب به عنوان یک ایرانی بختیاری تبار و عضو هیات علمی یکی از دانشگاه های مستقر در تهران، از همه کسانی که نسبت به توهین به قومیت ها حساسیت به خرج می دهند و به نحوی این حساسیت را بازتاب می دهند، سپاسگزارم.

مطمئن باشید که اگر استادان واقعی دانشگاه رامین در ورود این فرد به عنوان عضو هیات علمی و سپس ریاست این دانشگاه دخالت داشتند، ایشان هیچگاه وارد این دانشگاه نمی شدند و چنین اتفاقی نمی افتاد.

امیدوارم این نامه بی ارزش، که بدون شک تضعیف همبستگی ملی و بدبینی مردم نسبت به دانشگاه و دانشگاهیان را در پی داشته است، درس عبرتی بشود تا چنین اتفاقاتی تکرار نشود.

همچنین از جوانان لر بختیاری می خواهم اینگونه توهین ها را به خود نگیرند و کینه در دل نداشته باشند و در عوض، پاسخ متین خود را در قالب ابتکارهای علمی نظیر "تولید الکتریسیته از مولکلولهای آب" ارائه کنند تا همگان بدانند جوان لر بختیاری در تمام حوزه ها، برای کشورش افتخارآفرینی می کند.

* رئیس سابق دانشگاه دولتی شهرکرد، عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس تهران