بدون تردید یکدست شیعه بودن اکثریت مردم خوزستان و نیز نوع تنوع هویتی اقوام درون آن ، در پروسه ملت سازی ، از جمله فرصتی غنیمتی و نیز دستاوردی تاریخی است که بی اهمیتی بدان ، از سوی کارگزاران دولتی و دست اندر کاران حکومتی نوعی خودزنی در مقوله ی دفاع از منافع ملی و نیز اهمال در حراست از امنیت منطقه ای است.
متاسفانه ، گاها ، از بعضی اشخاص ، نوعی بدسلیقه گی دیده می شود مبتنی بر حاکم کردن رقابت منفی سیاسی در بین اقوام خوزستان که نهایتا به واگرایی اجتماعی منجر می شود. مثلا افرادی ، "خود مطلق بین "با پر رنگ کردن ژنتیک نژادی قوم خود ، صرفا مدعی هستند که تنها ایرانی کشور خودشان هستند که برخورداری از اصالت باستانی _ ایرانی دارند. این دسته افراد خود را بر سایر فرزندان اقوام دیگر برتر شمرده و نیز فخر فروشی می نمایند.
شوربختانه ، آن ها میزان تعلقات ملی و همچنین درجه ی وفاداری خود را به کشور در تناسب با دیگران ، افزون تر تصور نموده و از این رهگذر یک سری توقعات نورچشمی بودن و یا ویژه برای خود فرض نموده و در نتیجه انتظار دارند دولت و یا حاکمیت ، بر اساس این پندار واهی و پوچ انگارانه ، دیگر اقوام را نادیده ، دست چندم بیانگارد!
بیدرنگ و خیلی سریع ، نخبگان درون و بیرون از حاکمیت باید این افراد را توجیه نمایند و نیز بهتر است که این افراد ، نسبت به درک صحیح از مفهوم دولت _ ملت ، همواره تحت آموزش های درست سیاسی قرار گیرند ، و نباید این گونه ، به حال خود و بی تفاوت رها شوند ، واقعا این افراد سوراخ دعا را گم کرده اند و در افکار جزیره ای خود در اسارت آموزه های غلط نژاد پرستانه گیر افتاده اند!
البته ناگفته نماند در مقابل این توقع بی جا و آموزه ی غلط ، یک نوع باوری های خطرناک دیگری ، به نام " خود غریبه پنداری" وجود دارد که مانند تصورات و توقعات ساده اندیشانه ی فوق الذکر ، در جهت تفرقه و انشقاق وحدت اجتماعی عمل می نماید ، این موضوع که ، افرادی از قومی دیگر وجود دارند که این القائات خانمانسوز دسته ی اول را جدی می گیرند و با نادیده گرفتن تعلقات ملی ، منطقه ای ، تاریخی وقومی خودشان ، در هماوردی و ستیزه جویی با دسته ی اول ، صف آرایی کرده و در نفی پیوندهای ملی ، تاریخی ، مذهبی ، جغرافیایی، وصلتی و هویتی خود با سایر اقوام هموطن دیگر ، کوشش می نمایند و در نتیجه خود را در بین ملت ایران ، غریبه می پندارند !
ناگفته نماند تعداد این افراد در میان اقوام خوزستانی کم است ولیکن تبلیغات و حجم القائات فکری و باوری های غلط آنها بسیار است و ممکن است در آینده شیوع بیشتری یابد!
بنابراین توضیحات واضح و آشکار ، نگارنده بر اهمیت پروسه ی ملت سازی در خوزستان نیل بر تقویت تعلقات هویتی و پیوندهای تاریخی مردم و اقوام این خطه تاکید می ورزد و از مسوولین و دست اندرکاران درخواست می نماید با رفع فقر ، تبعیض و فساد ، و نیز با به حساب آوردن همه احاد مردم ، در توزیع عادلانه ی ثروت ، قدرت و فرصت ، در زدودن این دو انگاره ی غلط ، با اقدام و عمل موثر خود اهتمام جدی بفرمایند.