ماجرای آلشپورت قبل از جام جهانی، این بار علیه جیووا/ کی روش و تکرار جنجال لباس قبل از یک تورنمنت مهم
در فاصله یک هفته تا مصاف حساس، حیثیتی و تعیین کننده تیم ملی با قطر در نخستین گام از مرحله نهایی گزینشی جام جهانی روسیه...
در آستانه آغاز بازی های طولانی و توان فرسای مقدماتی جام جهانی2018 روسیه در قاره پهناور آسیا، سوژه اصلی فوتبال ایران بار دیگر یک موضوع فرعی و حاشیه ای است؛ لباس تیم ملی!!
به گزارش تابناک ورزشی، طی چندماه گذشته آنچه از تیم ملی و بحران هایش به گوش مردم و هواداران رسید، نه کمبود بازی های دوستانه و بودجه آماده سازی تیم ملی ، نه غیبت ستاره های پرتعداد شاغل ایران در لیگ های خارجی و نه کمبود زمین تمرین، که یک موضوع آشنا و تکراری بوده است که حالا به دغدغه شبانه روزی دوستداران موفقیت تیم ملی تبدیل شده است.
گویا کارشناسان و اهالی فوتبال ایران از بابت آمادگی تاکتیکی و فیزیکی تیم ملی اطمینان خاطر دارند و جز کیفیت البسه تیم ملی هیچ مشکل و کمبودی نمی بینند! هیچ گزارش و نقدی بر شرایط آماده سازی تیم ملی و برنامه های تدارکاتی در نظر گرفته شده برای این مجموعه منتشر نمی شود و فدراسیون با جریان سازی رسانه ای فردوسی پور در نخستین برنامه نود فصل جدید ، موفق شده اذهان را از دغدغه های اصلی منحرف کند.
اینگونه است که اکنون در فاصله یک هفته تا مصاف حساس، حیثیتی و تعیین کننده تیم ملی با قطر در نخستین گام از مرحله نهایی گزینشی جام جهانی روسیه، موضوعی مهمتر از پیراهن تیم ملی در ذهن مدیران فدراسیون، تیتر رسانه ها و صحبت کادرفنی دیده نمی شود.
در تازه ترین خبری که در این باره به یکباره و خودجوش در اغلب رسانه ها منتشر شده، «پیشنهاد بی شرمانه جیووا به سرمربی تیم ملی» است! خبری مشابه آنچه در ایام منتهی به جام جهانی 2014 برزیل هم شاهدش بودیم و آن زمان کیفیت نازل لباس آلشپورت (اسپانسر وقت تامین لباس تیم ملی) سیبل انتقادات شده بود.
با دیدن تیتر اغواکننده و وسوسه سازی که از تقاضای یک مراوده مالی با سرمربی پرتغالی تیم ملی خبر می دهد، مخاطب برای دانستن اصل ماجرا به متن خبر مراجعه می کند اما دریغ از یک فکت خبری یا کد مستند که دقیقا چه کسی چنین ادعایی را مطرح کرده است و منبع انتشار آن چه کسی است؟ به نظر می رسد اینگونه اخبار و موضع گیری ها، قطعه ای از پازل تکراری گرفتن «حق پوشیدن لباس برای کارلوس کی روش» باشد. همانطور که دو سال پیش هم بعد از عقد قرارداد جداگانه بین برند آلمانی با مردپرتغالی(به اعتراف وزارت ورزش و علی کفاشیان رییس وقت فدراسیون فوتبال)، دیگر کلمه ای از کیفیت پایین لباس تیم ملی از زبان کی روش شنیده نشد.
افکارعمومی فوتبال و رسانه های ورزشی ایران در این مورد خاص ، تجربه تلخ ملعبه شدن توسط یک چهره فوق حرفه ای فوتبال جهان را دارند که با مصاحبه های متعدد خود جنجالی بی سابقه بر سر کیفیت لباس تیم ملی قبل از جام جهانی به راه انداخته بود اما چند روز مانده به شروع بازی ها ، آلشپورت را بر تن کرد و حاضر نشد یک کلمه درباره آن مواضع تند و تیز خود به هیچ رسانه ای پاسخ دهد.
کی روش البته این بار باتوجه به قرارداد مستقیم فدراسیون با مدیران ایتالیایی برند جیووا و جریمه های سفت و سخت دلاری در متن قرارداد برای هر مصاحبه انتقادی، مستقیما علیه این شرکت مصاحبه نمی کند ولی از تاج رییس فدراسیون گرفته تا ساکت رییس کمیته تیم های ملی و چند رسانه خاص همیشه حامی مرد پرتغالی، به عنوان پیاده نظام او پیام ها را منتقل می کنند تا احتمالا فشار لازم برای کشیدن طرف مقابل به پای میز مذاکره وارد شود.
حقیقت این است که قرارداد ویژه و مستقیم تک چهره ها با اسپانسرهای لباس برای پوشیدن برندهای مختلف، در فوتبال اروپا وجود دارد و اغلب مربیان و بازیکنان سرشناس در کنار پوشیدن لباس هایی که حامی تیم های فوق قراردادشان هستند، قراردادهای جداگانه ای را هم امضا می کنند و از این محل درآمدهای خاصی دارند اما در مورد جیووا و کی روش این مشکل بزرگ وجود دارد که در متن قراردادی که کفاشیان با جیووانی رییس کمپانی ایتالیایی امضا کرده، هرگونه پرداخت مالی مستقیم و غیرمستقیم به سرمربی تیم ملی و هر یک از عوامل دیگر آن ، منجر به جریمه و حتی فسخ قرارداد می شود.
کارلوس کی روش یک بیزنس من (تاجر) کاربلد است هر چند، مدتی پیش خبر رسیده بود بخش عمده ای از چندین میلیون دلار دارایی اش که نزد بانکی در امارات سپرده گذاری شده بود، در یک پروژه سرمایه گذاری بدون اطلاع او از بین رفته است! حالا طبیعی است کارلوس که یک جزیره توریستی و احتمالا ده ها کسب وکار مشابه تجاری مثل هر سوپراستار بین المللی دیگری دارد، دنبال قراردادی حرفه ای برای منافع خود باشد و بخواهد چند ده ویا حتی چندصدهزار دلار ناقابل دیگر از قرارداد تازه با حامی لباس تیم ملی به جیب بزند( همانطور که قراداد 100 هزاردلاری او از سوی آلشپورت تایید شد) اما اینکه فدراسیون فوتبال، رسانه ها و مخاطبان فوتبال در ایران در چنین برهه حساسی در آستانه یک رویداد مهم ، همه اولویت های فوتبال از جمله یکپارچه و همدل ساختن جامعه برای حمایت از ملی پوشان را فراموش کنند و به لباس تیم ملی بچسبند، یک لغزش واضح محسوب می شود که از قضا یکبار هم تجربه شده است.
مطمئنا تیم ملی لخت و عریان به میدان جنگ با حریف متمول عربی نخواهد رفت و صدرنشین فعلی لیگ هم که پیراهن های به مراتب پایین تر از سطح کیفی لباس های تحویل شده به تیم ملی را با همین برند و نشان تجاری می پوشد، بازی هایش را بخاطر لباس نباخته است! بازیکنان در این یک هفته باقیمانده باید تمام تمرکز خود را معطوف به برد در نخستین بازی که آن هم خانگی است، کنند و هر سه امتیاز بازی را با هر لباسی برای پرچم مقدس ایران ذخیره نمایند. هر چند بررسی این موضوع که چرا طرح های لباس تیم ملی با اینهمه تاخیر برای تولید خارجی تحویل شده و طرح نهایی جدید هنوز برای مردم رونمایی نشده هم در نوع خود و در وقت خود قابل پیگیری است.