آرش قلعه گلاب
سلام سرزمین طلای سیاه، سلام خوزستان، برادر بزرگ استانهای کشور و ثروتمندترین برادر.
همیشه این سوال برای من مطرح است که چرا سهم تو از نفت این قدر زیاد بوده است. چرا مردم خوزستان این همه در رفاه هستند. چرا خوزستان و مردمش،سهم مردم تهران و اصفهان و شیراز و تبریز و مشهد را یکجا بالا کشیدهاند. خوزستان عزیز، میدانم که تحمل حرف حق را نداری ولی برای یک بار هم که شده به حرف دل من گوش بده؛ تو واقعا خجالت نمیکشی وقتی این همه حاشیه نشین را در شمال شهر تهران میبینی؟! آیا این عدالت است که در همهی شهرهایت حتی یک متر فضای سبز خالی هم نباشد و در اصفهان مردم از داشتن فضای سبز کافی محروم باشند.
چرا از خودت خجالت نمیکشی خوزستان. خوزستان، چرا حاضر نیستی حتی یک قطره آب اضافی از کارونت را به باغهای تشنهی پسته برادرت در کرمان، لوله کشی کنند. هروقت که اسم تو را میشنوم، به یاد بزرگ ترین خونخواران جهان همچون چنگیز خان مغول و نرون میافتم. خوزستان تو چطور دلت میآید که فقط در اندیکا سیصد مرکز درمانی و بهداشتی بسازی ولی در مشهد حتی یک بیمارستان مجهز هم نباشد. از خودت خجالت نمیکشی خوزستان. به تو هم میگویند مرد.
دیگر برادران و خواهرانت در دیگر استانهای کشور به تو اعتماد کرده اند و هرچه پول مردم ایران است را دادهاند دست تو؛ آن وقت تو آن پولها را گذاشته ای زیر بالشتت و به برادران و خواهرانت در دیگر استانهای کشور قطره چکانی کمک میکنی. خوزستان جان؛ کشاورزان و صنعت کاران فولاد در اصفهان چشم امیدشان به تو است که مردانگی به خرج دهی و نگذاری باغات اصفهان بخشکند و کارگران صنعت فولاد، همه از کار بیکار شوند، بعد تو این جا در مضیفت راحت به پشتی تکیه داده ای و بین جوانان خوزستان پول نفت را چپه چپه و رایگان تقسیم میکنی. برای یک بار هم که شده از مضیفت بیرون بیا و ببین که آقا زادهها در تهران و شهرهای دیگر ایران منتظر آن هستند که تو پول بورسیهی تحصیل شان را بدهی. واقعا که خوزستان، به تو هم میگویند مرد، شرم نمیکنی که وجب به وجب شهرهایت را آسفالت کرده ای و در هر خیابان برای بچههای خوزستان یک استخر سرپوشیده ساخته ای. کمی هم شرم کن و پول برادران و خواهران دیگر استانهای کشور را، کم تر خرج مردم استان خودت کن...