با اینکه روز گذشته به عنوان روز «مردم شناسی» در تقویم ثبت شده اما میراث فرهنگی استان در این خصوص هیچگونه اهتمامی نورزید.
فعال میراث فرهنگی استان خوزستان گفت: با اینکه روز گذشته به عنوان روز «مردم شناسی» در تقویم ثبت شده اما میراث فرهنگی استان در این خصوص هیچگونه اهتمامی نورزید.
قاسم منصور آل کثیر در گفتگو با خبرنگار مهر درباره روز مردم شناسی اظهار کرد: مردم شناسی یا صحیح تر بگویم انسان شناسی دانشی است که در استان و کشور کمتر به آن توجه شده است.
وی توضیح داد: به بهانه این روز مبارک، انتظار می رفت میراث فرهنگی استان فرصت را غنیمت می شمرد و در پی آن برنامه های مرتبط با انسان شناسی و چالش های این رشته در خوزستان را برپا می کرد.
این فعال میراث فرهنگی استان خوزستان تصریح کرد: چرا دانش انسان شناسی با وجود سابقه ای زیاد در ایران و ضرورت اساسی آن برای کشور، تاکنون آن چنانکه باید به اهداف خود نرسیده است؟ چرا در کشور و به ویژه استان خوزستان که تنوع فرهنگی و مسائل فرهنگی در موقعیت های توسعه ای به شدت نیاز به بررسی و تحلیل دارند، دانش این موضوعات یعنی انسان شناسی جایی نیافته است؟ باید با برپایی نشست های تخصصی به این سوالات پاسخ داده شود.
آل کثیر یادآور شد: در استان، پایگاه های پژوهشی داریم که در این زمینه هیچ گزارشی منتشر نمی کنند تا از فرآیند فعالیت های آنان در حوزه مردم شناسی باخبر باشیم. جغرافیای طبیعی استان به شکلی است که در آن باورها، مناسک، آئین و آداب رسوم خاصی رواج دارد که جز در حوزه مردم شناسی نمی شود آنها را به درستی فهمید و در خصوص آنها تصمیم گیری کرد.
وی عنوان کرد: برای مثال شوش که اخیراً به ثبت جهانی رسیده دارای بیش از ۲۲۰ روستا و سه رود با جامعه وسیع کشاورزی است، همین ظرفیت ها در این شهرستان دلیل بر وجود پیشینه غنی ای از اساطیر و مناسک بسیاری در حوزه جامعه کشاورزی بومی این شهرستان دارد که با تاسف باید گفت پایگاه پژوهشی در این حوزه هیچ اهتمامی نورزیده است.
این فعال میراث فرهنگی اضافه کرد: مردم حافظان فرهنگ و آگاهی هستند و لزوم برگزاری نشست های پژوهشی در این حوزه احساس می شود. از آنجایی که درک درستی از انسان شناسی و شناخت فرهنگ های موجود وجود ندارد، به واسطه این روز می توانستیم مسیر شناسخت و همگرایی فرهنگ ها را هموارتر کنیم.
آل کثیر بیان کرد: می دانیم که مردم شناسی در شکل علمی خود، تنها شناخت فرهنگ های غیرخودی نیست، بلکه شناخت فرهنگ های خودی نیز هست. یک انسان شناس یا مردم شناس از پیش داوری های قوم مدارانه فاصله می گیرد و منصفانه از ویژگی های فرهنگی سخن می گوید.
وی در پایان افزود: در همین راستا با توسعه انسان شناسی در استان می توانیم نگاه غیرجانبدارانه را وارد سیستم علمی و پژوهشی سایر سازمان ها به ویژه میراث فرهنگی کنیم.