با كاروان سفينه النجاه از ايران اسلامي تا كربلاي معلا

اين روزها مردم چندين استان كشورمان شاهد استقبالي بي نظير، فراموش ناشدني و وصف ناپذير از كاروان سفينه النجاتي هستند كه با حمل ضريحي مطهر و با بو و عطري حسيني از ايران اسلامي عازم كربلاي معلا مي باشد و الحق كه مردم اين سرزمين با اين استقبال بي سابقه خود از ضريح جديد و نوساز حرم مطهر و بارگاه ملكوتي آقا اباعبدالله الحسين«ع» روزهاي تاريخي ديگري را در تاريخ كشورمان ثبت نموده و حماسه هاي بديعي از وفاداري و عهد و پيمان ناگسستني و ناشكستني خود با خاندان اهل بيت عصمت و طهارت را مي آفرينند.

كاروان سفينه النجات از مرقد امام خمینی«ره» حركت نمود و از شهرهای ساوه، اراک، بروجرد، خرم آباد، اندیمشک، دزفول، شوشتر، اهواز عبور كرده و اينك مي رود تا پس از گذشتن از شهرهاي آبادان و خرمشهر به مشهد شهیدان و کربلای خونين ایران یعنی شلمچه رسیده و آخرين مراسم بدرقه و وداع با ضريح مطهر را در این مکان انجام داده و با گذر از شهر بصره به سرزمين كربلا، همان ميعادگاه عاشقان و نام آشناي ايرانيان برسد.

البته بنابرگفته ها، هفتاد درصد از ضریح مطهرامام حسین «ع» قبلا به وسیله یک فروند هواپیمای متعلق به هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران از فرودگاه بین المللی امام خمینی «ره» و ازتهران به نجف اشرف در عراق انتقال یافته و اين تنها گوشه اي از ضريح شش گوشه بارگاه سرور و سالار شهيدان است كه با ابتكاري جديد در مسير دلسوختگان و دلدادگان مكتب اهل بيت قرار مي گيرد.

در طول چهارسال فعالیت براي ساخت این ضریح مطهر، صحنه‌های بدیعی از عشق و ارادت مردم و هنرمندان خالق اين هنر اسلامي وجود داشته است که شايد در هیچ جای دیگری مشابه آن را نتوان یافت و به طور قطع خاطره‌ی ساخت ضریح جدید حضرت اباعبدالله«ع» و مراسم استقبال از آن تا ابد در ذهن تاریخ كشورمان باقي خواهد ماند و این شاهکار هنري به عنوان شاخصي از هنر دینی در عصر جمهوری اسلامی به يادگار مانده و ماندگار خواهد گرديد.

آري مردم ما با عشق و علاقه وافر و مشارکت گسترده در ساخت اين ضریح مطهر شركت داشته اند و اساسا این ضریح با ذره ذره عشق همين مردم ولايتمدار ساخته شده و اين حس ارادت نشان مي دهد كه مردم ايران از جنس همان مواليان صدر اسلام هستند كه در راه حسین«ع» نه تنها از بذل مال كه بلکه از نثار جانهاي ناقابل خود نیز ابایی ندارند و هر لحظه آماده جانبازي و شهادت در راه ولايتند.

آنچه یقین داریم اين است، دستی که مردم ما را به این سمت و سو هدایت کرد و این کاروان عظیم را در روز عاشورا از شهر قم به حرکت درآورد، قطعاً وقایع و ماجراها را به گونه ای رقم خواهد زد که شیعیان اباعبدالله حسين«ع» عمق ارادت خویش را در اين مسير و در استقبال و بدرقه ی ضریح آن حضرت به موجی به یادماندنی در تاریخ تبديل نموده و البته خاطره اي زيبا نيز در خاطرمان ثبت خواهد كرد.

آري دلدادگی مردم این دیار به سیدالشهدا ، بزرگترین ارمغان و ذخیره برای مردمی است که از طریق ارتباط معنوی با اهل بیت«ع»، ره صدساله را یک شبه می پيمايند.آري حسين«ع» ما را به سوي ديانت و معنويت فرا مي خواند، حسين«ع» دست هاي ما را گرفته و همراه خود از فراز و نشيب هاي دنيوي عبور داده و با مقامي كه در درگاه الهي به دست آورده است، پله پله ما را به سوي تعالي و كمال الهي سوق مي دهد.

امروز مكتب عاشورا زندگي ما را عوض نموده و عاشورائيان روزبروز در پهنه اين مكتب، آموزه ها و معارف ديني را بيشتر و بهتر فرا مي گيرند، آنان در پرتو عاشورا و كربلا نوراني مي شوند، طهارت مي يابند و خود را از زشتي ها و آلودگي ها دور مي كنند.

آري حسين«ع» نگاه زميني ما را در اين عالم آسماني مي كند، حسين«ع» ما را الهي مي كند و با يادش ما را به ياد خداوند مي اندازد. آنجا كه در حديثي گفته شده است: «بهترين افراد مسلمان كساني هستند كه با ديدنشان و با ياد و نامشان ما هم به ياد خدا مي افتيم» و حسين«ع» بهترين كسي است كه ما را در هر لحظه به ياد خالق يكتا و بي همتا مي اندازد.

آري حلاوت و ملاحت حسيني، زندگي را در اين دنيا به كام ما آنچنان شيرين و زيبا نموده كه با نامش و با توسل به او همه دردهايمان از يادمان مي رود، شور حسين است ببين چه ها مي كند، نام حسين درد دوا مي كند.

در اين دوران كه از عشق معاني ديگري مي شود و سخن ها از عشق مجازي است، حسين«ع» معنا و مفهوم ديگري از عشق حقيقي و راستين را به ما مي آموزد. آري عشق حسين«ع» مرز نمي شناسد و او در دل همگان جاي دارد، در دل همه مسلمانان، حتي در دل يهوديان، كليميان، مسيحيان، زردتشتيان، اهل سنت و همه فرقه هاي مذهبي، آري جايي براي حسين«ع» در همه دلها وجود دارد، و از اينرو براي او و به نام او نذر مي كنند و نذري مي دهند. واقعا بايد از خود بپرسيم، این حسین کیست که دلها همه دیوانه اوست، وین چه شمعی است ، که عالم همه پروانه اوست.

در حدیثي از رسول خدا «ص» آورده شده که در سمت راست عرش الهى نوشته شده است: «ان الحسین مصباح الهدى و سفینه ‏النجاه» به درستى که حسین«ع» چراغ هدایت و کشتى نجات است. آري حسين«ع» جايي براي همه در سفينه و كشتي نجات خود دارد و چراغش براي هدايت همه روشن است، هرکسي به ولاى او چنگ زند، از امواج بى‏دینى و ذلت نجات یافته و به ساحل عزت و کرامت خواهد رسيد. چراغ نوراني حسین«ع» در شب تاریک تاریخ امروز نيز براي همه جهانيان، همواره درخشان است و همچون قطب نمايي راه درست را نشان مي دهد.

آري امام حسين «ع» صراط مستقيم را به همگان نشان مي دهد، زيرا كه حسين«ع» همه را دوست دارد، آنجا كه حتي دشمنانش و قاتلينش نيز به لطف و كرم او دل بسته اند.

عالم همه قطره اند و دریاست حسین مردم همه بنده اند و مولاست حسین

ترسم که شفاعت کند از قاتل خویش از بس که کرم دارد و آقاست حسین

حسين«ع» سفير نجاتي است كه نه تنها در عصر خود كه بلكه در عصر امروز نيز باز هم فرياد «هل من ناصر ينصرني» را صدا مي زند و باز هم به دنبال يار و ياور مي گردد، او همچنان به دنبال ياران صادق ، خالص و وفاداري است كه راه نيمه تمام او را تمام كنند و از ما مي خواهد با تاسي به آرمانها و اهداف بزرگش راه او در اين زمانه با پيروي از ولايت ادامه دهيم و در مسير اعتلاي دين اسلام قدم برداريم. آري حسين هنوز هم منظر لبيك ما مي باشد. لبيك يا حسين«ع».