شرق نوشت: «درآمد دولت نسبت به سال شروع تخصیص یارانهها دوبرابر بیشتر شده و باید هر فردی صد هزار تومان یارانه بگیرد. چرا عمل نمیشود؟» این را مردی گفته که خود را اقتصاددان معرفی میکند و با دغدغه بهبود اوضاع اقتصادی دور پیش در انتخابات ریاستجمهوری کاندیدا شده بود: «محسن رضایی».
اين اظهار نظر كه در نوع خود عجيب است، در حالي مطرح ميشود كه همين حالا هم پرداخت يارانههاي نقدي بار مالي زيادي بر دوش دولت گذاشته است. دولت معمولا هر ماه ناچار است براي پرداختهاي نقدي بابت يارانهها، از بودجه يكي از وزارتخانههاي تابعهاش كم بگذارد. گذشته از اينها پرداخت پول نقد، آن هم در سطحی به اين بزرگي، مشكلات بسياري براي اقتصاد ايجاد كرده است. اگر از نتايج اجتماعي آن (كه آسيب به اخلاق كار، تنبلشدن مردم و توقعبيجاداشتن از دولت است) چشم بپوشيم، آثار مخرب اقتصادي اين روش آشكار و روشن است.