تکواندو ایران در شرایطی ماموریت خود را در بازی‌های المپیک به بدترین شکل به پایان رساند که حاشیه‌های پس از این شکست از ناکامی ملی‌پوشان تلخ‌تر بود. ناکامی مردان المپیکی تکواندو در بازی‌های ریو به اندازه خود سنگین و غیر قابل باور بود اما پس از این اتفاقات تلخ ؛تکواندو با اتفاقی جدید روبه‌رو شد. اتفاقی که مشابه آتشی زیر خاکستر بود.
انگار دل همه پر بود اما زمان و فرصتی برای واگویی این دردها فراهم نبود. شکست سه مرد المپیکی تکواندو در سرزمین قهوه در شرایطی که به سه مدال خوشرنگ این مردان امیدهای زیادی بسته شده بود گویا این فرصت را فراهم کرد. فرصتی تا فدراسیون به نظر کم حاشیه را در روزهای پس از المپیک به حاشیه دارترین فدراسیون تبدیل کند. بعد از رقابت های المپیک اما این آتش نهفته در زیر خاکسترهای سکوت هر روز شعله ور‌تر شد و اهالی خانواده فدراسیون را روبه‌روی هم قرار داد.
جرقه این حاشیه‌ها را شاید از شکست فرزان عاشورزاده یا همان سونامی تکواندو باید بدانیم. سونامی که شیاپ چانگ‌های ریو حیران و مات و مبهوت شکستش در نخستین مبارزه شده بودند. اما برخی‌ها معتقدند سرمنشا این حاشیه خیلی زودتر از ریو بوده است. از جایی که برخی از مربیان و منتقدان به نحوه آماده‌سازی تیم ملی و محصور بودن فضای خانه تکواندو برای چند آدم خاص ایراد می‌گرفتند اما اگر فرزان پیروز می‌شد شاید این جرقه هم در نطفه خاموش می‌شد اما واقعیت این است که اوج شعله‌ور شدن این حاشیه‌ها از مصاحبه پولادگر در مقام رییس فدراسیون پس از شکست دور از انتظار مهدی خدابخشی مدعی کلید زده شد. حاشیه‌ای که آنقدر کش پیدا کرد تا کار به دادگاه و شکایت هم کشیده شده است.
رییس فدراسیون تکواندو در اظهارانی عجیب پس از شکست مهدی خدابخشی برابر میلاد بیگی ملی‌پوش ایرانی تیم آذربایجان در رقابت های المپیک، با استفاده از واژه هایی نامناسب سرمربی ایرانی تیم آذربایجان و تکواندوکای این کشور را مزدور خواند.
محمدرضا پولادگر درخصوص به خبرنگاران گفته بود: من متاسفم که در رسانه‌های ما از چند ماه قبل فضای سنگینی برای این رقابت به وجود آوردند و متاسفم برای کسانی که با پول مردم رشد کرده و مثل مزدور به کشورهای دیگر می‌روند و در رویداد بزرگ جلوی چشم مردمان ایران روبه‌روی یک هموطن می‌ایستند. پول چقدر ارزش دارد؟ ما حاضریم جان خود را بدهیم تا مردم‌مان شاد شوند. آیا پول اینقدر ارزش داشت که باعث ناراحتی مردم ایران شوند و کسی مزدوری کند؟ من این‌ها را هموطنان خودم نمی‌دانم.
در این هیاهوی حاشیه‌ها و شکایت‌ها و گلایه‌ها، حرمت واژه‌ای است غریب در حال و اوضاع این روزهای تکواندو. واژه‌ای که وقتی رییس فدراسیون آن را نادیده می‌گیرد و مربی سابق تیم ملی‌اش را مزدور خطاب می‌کند از ورزشکار ۱۸ ساله‌اش نیز نمی‌توان توقع داشت که حرمت مربی سابقش را نگه دارد و او را سهیم در موفقیت و شادی خود نداند. این وصف حال تکواندویی است که این روزها از درون کم کم خورده می‌شود.
پس از این اقدام بود که مهماندوست نیز طی بیانیه ای شدید الحن پاسخ رئیس فدراسیون تکواندو را دادو گفت: با عرض سلام و ادب و احترام محضر مبارک و شریف ملت بزرگ ایران زمین. به استحضار هموطنان غیور و باشرف می‌رسانم در پی مصاحبه و لجن پراکنی بی‌شرمانه، رئیس فدراسیون تکواندو و تهمت و افترا به اینجانب و میلاد بیگی، باید به عرض برسانم کسی که دم از غیرت و عِرق ملی و وطن پرستی می‌زند در سال 1388 در اجلاس فدراسیون جهانی تکواندو در مصر با رئیس فدراسیون اشغالگر قدس، عکس یادگاری می‌اندازد. در آستانه بازی‌های المپیک 2012 لندن، اینجانب را فقط به دلیل مطالبه حداقل حق و حقوقی که کمیته ملی المپیک برای فرزند بیمارم در نظر گرفته بود نه تنها پرداخت نکرد بلکه اخراجم کرد و بعد آن افتضاح را در المپیک به بار آورد و با وقاحت تمام از عملکرد ضعیف مدیریتی دفاع کرد در صورتی که در آن برهه زمانی می‌بایستی 2 مدال طلا کسب می‌کردیم. ملت شریف ایران، پولادگر در آن زمان بایستی به خاطر بی‌کفایتی و حرام کردن بیت المال محاکمه می‌شد ولی افسوس. ملت شریف ایران! استدلال پوسیده این آقا این است که بنده نمی‌بایستی به عنوان سرمربی تیم ملی آذربایجان روبروی تیم ایران مربیگری می‌کردم. اگر ایشان یک مقدار سواد ورزشی و شرافت انسانی داشت این درخواست را نمی‌کرد.
اتفاق عجیبی که حالا مهماندوست آن را رقم زد
حالا اما در شرایطی که رفته رفته دعواهای طرفین رو به پایان داشت، این بار رضا مهماندوست که خود روزی پولادگر را به افترا و توهین متهم کرده بود، در پستی عجیب، اقدام سرمربی تیم ملی تکواندوی کشورمان را مورد تمسخر قرار داده است.
انگار دل همه پر بود اما زمان و فرصتی برای واگویی این دردها فراهم نبود. شکست سه مرد المپیکی تکواندو در سرزمین قهوه در شرایطی که به سه مدال خوشرنگ این مردان امیدهای زیادی بسته شده بود گویا این فرصت را فراهم کرد. فرصتی تا فدراسیون به نظر کم حاشیه را در روزهای پس از المپیک به حاشیه دارترین فدراسیون تبدیل کند. بعد از رقابت های المپیک اما این آتش نهفته در زیر خاکسترهای سکوت هر روز شعله ور‌تر شد و اهالی خانواده فدراسیون را روبه‌روی هم قرار داد.
جرقه این حاشیه‌ها را شاید از شکست فرزان عاشورزاده یا همان سونامی تکواندو باید بدانیم. سونامی که شیاپ چانگ‌های ریو حیران و مات و مبهوت شکستش در نخستین مبارزه شده بودند. اما برخی‌ها معتقدند سرمنشا این حاشیه خیلی زودتر از ریو بوده است. از جایی که برخی از مربیان و منتقدان به نحوه آماده‌سازی تیم ملی و محصور بودن فضای خانه تکواندو برای چند آدم خاص ایراد می‌گرفتند اما اگر فرزان پیروز می‌شد شاید این جرقه هم در نطفه خاموش می‌شد اما واقعیت این است که اوج شعله‌ور شدن این حاشیه‌ها از مصاحبه پولادگر در مقام رییس فدراسیون پس از شکست دور از انتظار مهدی خدابخشی مدعی کلید زده شد. حاشیه‌ای که آنقدر کش پیدا کرد تا کار به دادگاه و شکایت هم کشیده شده است.
رییس فدراسیون تکواندو در اظهارانی عجیب پس از شکست مهدی خدابخشی برابر میلاد بیگی ملی‌پوش ایرانی تیم آذربایجان در رقابت های المپیک، با استفاده از واژه هایی نامناسب سرمربی ایرانی تیم آذربایجان و تکواندوکای این کشور را مزدور خواند.
محمدرضا پولادگر درخصوص به خبرنگاران گفته بود: من متاسفم که در رسانه‌های ما از چند ماه قبل فضای سنگینی برای این رقابت به وجود آوردند و متاسفم برای کسانی که با پول مردم رشد کرده و مثل مزدور به کشورهای دیگر می‌روند و در رویداد بزرگ جلوی چشم مردمان ایران روبه‌روی یک هموطن می‌ایستند. پول چقدر ارزش دارد؟ ما حاضریم جان خود را بدهیم تا مردم‌مان شاد شوند. آیا پول اینقدر ارزش داشت که باعث ناراحتی مردم ایران شوند و کسی مزدوری کند؟ من این‌ها را هموطنان خودم نمی‌دانم.
در این هیاهوی حاشیه‌ها و شکایت‌ها و گلایه‌ها، حرمت واژه‌ای است غریب در حال و اوضاع این روزهای تکواندو. واژه‌ای که وقتی رییس فدراسیون آن را نادیده می‌گیرد و مربی سابق تیم ملی‌اش را مزدور خطاب می‌کند از ورزشکار ۱۸ ساله‌اش نیز نمی‌توان توقع داشت که حرمت مربی سابقش را نگه دارد و او را سهیم در موفقیت و شادی خود نداند. این وصف حال تکواندویی است که این روزها از درون کم کم خورده می‌شود.
پس از این اقدام بود که مهماندوست نیز طی بیانیه ای شدید الحن پاسخ رئیس فدراسیون تکواندو را دادو گفت: با عرض سلام و ادب و احترام محضر مبارک و شریف ملت بزرگ ایران زمین. به استحضار هموطنان غیور و باشرف می‌رسانم در پی مصاحبه و لجن پراکنی بی‌شرمانه، رئیس فدراسیون تکواندو و تهمت و افترا به اینجانب و میلاد بیگی، باید به عرض برسانم کسی که دم از غیرت و عِرق ملی و وطن پرستی می‌زند در سال 1388 در اجلاس فدراسیون جهانی تکواندو در مصر با رئیس فدراسیون اشغالگر قدس، عکس یادگاری می‌اندازد. در آستانه بازی‌های المپیک 2012 لندن، اینجانب را فقط به دلیل مطالبه حداقل حق و حقوقی که کمیته ملی المپیک برای فرزند بیمارم در نظر گرفته بود نه تنها پرداخت نکرد بلکه اخراجم کرد و بعد آن افتضاح را در المپیک به بار آورد و با وقاحت تمام از عملکرد ضعیف مدیریتی دفاع کرد در صورتی که در آن برهه زمانی می‌بایستی 2 مدال طلا کسب می‌کردیم. ملت شریف ایران، پولادگر در آن زمان بایستی به خاطر بی‌کفایتی و حرام کردن بیت المال محاکمه می‌شد ولی افسوس. ملت شریف ایران! استدلال پوسیده این آقا این است که بنده نمی‌بایستی به عنوان سرمربی تیم ملی آذربایجان روبروی تیم ایران مربیگری می‌کردم. اگر ایشان یک مقدار سواد ورزشی و شرافت انسانی داشت این درخواست را نمی‌کرد.
اتفاق عجیبی که حالا مهماندوست آن را رقم زد
حالا اما در شرایطی که رفته رفته دعواهای طرفین رو به پایان داشت، این بار رضا مهماندوست که خود روزی پولادگر را به افترا و توهین متهم کرده بود، در پستی عجیب، اقدام سرمربی تیم ملی تکواندوی کشورمان را مورد تمسخر قرار داده است.
در شرایطی که بیژن مقانلو سرمربی تیم ملی تکواندوی کشورمان قصد دارد یک دوره مسابقات آنالیز و تحلیل تکواندو در شهر اصفهان برگزار نماید، رضا مهماندوست در پستی که از خود به جای گذاشته با انتشار تصویری از دعوتنامه این مسابقات، نوشت: " خیلی جالبه، آموزش آنالیز در سطح ایران".
مهماندوست در شرایطی حالا خود به تمسخر اقدام مقانلو سرمربی تیم ملی کشورمان پرداخته که همین یک ماه پیش در بیانیه خود علیه پولادگر این دست اقدامات تسمخر آمیز و اظهارات تند و تیز و کنایه را مذمت کرده بود اما حالا خود تبدیل به رطب خورده ای شده که منع رطب می کند!
