موضوع استیضاح وزیر آموزش و پرورش از زمان شروع بکار مجلس شورای اسلامی دوره ی دهم، یکی بدترین و ناشیانه ترین و بی سابقه ترین نوع برخورد مجالس ادوار گذشته با مسئله ی استیضاح یک وزیر بوده است.

خیلی باور این ماجرای کش و قوس دار چندین ماهه سخت می شود زمانی که بیاد می آوریم یک طرف قضیه دستگاهی عظیم، حساس، حیاتی و مهم بنام آموزش و پرورش و طرف دیگر این داستان دویست و نود فرد آگاه، متخصص و دلسوز از سراسر کشور و از همه مهمتر قریب یک میلیون کادر آموزشی و اداری و سیزده میلیون دانش آموز از پیش دبستانی تا پیش دانشگاهی هستند و همچنین اکثریت خانواده های ایرانی که مستقیما با اتفاقات، مسائل، تغییر و تحولات، موفقیت ها و شکست های آن در ارتباط بوده و همراه موج ها و تلاطم هایی که در این دریای انسانی و بیم و امیدهایش دائما بوقوع می پیوندد بالا و پایین شده و تأثیر می پذیرند.

نوع ورود مجلسیان محترم به قصه ی پر غصه ی استیضاح جناب آقای فانی وزیر آموزش و پرورش بی شک از زوایای مختلف قابل تحلیل و بررسی است، ولی اینجا قصد ندارم تا از طریق تمام زوایایی که اتفاقا همه را مهم میدانم بدان بپردازم. زیرا؛ نه چنین فضایی و نه حوصله و وقت مخاطبان محترم چنین مهلتی را در اختیارم می گذارد. پس تنها از یک منظر شفاف و روشن و همه فهم ورود پیدا می کنم.

عزیزان نماینده و برگزیدگان ملت! آیا از دستگاه عظیم و بی رقیب آموزش و پرورش و جنس کار و حساسیت اتفاقات و فرایند عملیات و زمان بدست آمدن نتایج و محصولات آن آگاهی دارید؟ آیا هیچ می دانید که؛ اگر دلی و زانویی در این دستگاه به هر بهانه و دلیلی چه به حق و چه ناحق بلرزد، به این معنی نیست که مثلا خط تولید ورق فولاد ده درصد کاهش پیدا کرده و تنها چند میلیارد در ماه ضرر و زیان حاصل آن باشد، بلکه ممکن است در اثر چنین لرزشی سرنوشت انسانهایی به مخاطره افتاده و مسیر زندگی آینده شان دچار مشکل اساسی شود؟!

اینکه هر روز و هر هفته امضا می کنید و پس می گیرید، دعوت می کنید و توضیح می خواهید، مصاحبه می کنید و وعده و وعید می دهید، هیچ به این فکر کرده اید که اثرات این انبوه خبرها، گفتگوها، تفسیرها و گاهی تهدیدها چیست؟ کدام وزیر و مدیر و مسئولی ولو داناترین و تواناترین در چنین فضای خوف و رجایی حتی قادر به انجام وظایف مشخص و معین قانونی خود می باشد؟

ینجانب نه موافق استیضاحم و نه مخالف آن، زیرا نه موافقت و نه مخالفت همچو منی می تواند تأثیری در این ماجرا داشته باشد و نه هم عزیزی! لابد گوشش بدهکار است، ولی بعنوان کسی که ۳۲ سال در این دستگاه معلمی نموده است و هنوز که هنوز است مثل بسیاری عزیزان دیگر به آن عشق ورزیده و از آن مهمتر و زیباتر به موفقیت هایش امید بسته است، انتظار دارم این دستگاه را حداقل فراتر خط تولید فلان کارخانه تصور کرده و به حساب آوردید و بیش از این بحث و جدل های سیاسی و رقابت های انتخاباتی را حداقل به میدان تعلیم و تربیت نکشانید و در صورتی که اراده کرده اید، به وظایف شرعی و قانونی تان خالصا و مخلصا برای رضای خداوند شاهد و قادر و متعال عمل نمایید.

برچسب ها: محمدسعید بهوندی ، استیضاح