اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار
آخرین اخبار
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار
کد خبر: ۵۴۶۱۱
تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۳۹۵ - ۲۰:۰۴
 بیژن خیری

مسیر پیاده تجلی گاه حیات مدنی شهر و محل رخدادوقایع و فعالیت های اجتماعی شهروندان درزندگی و حیات شهری است. ازاین رو طراحی درست و گسترش آن نه تنها باعث غنی تر شدن زندگی اجتماعی و فرهنگی می شود,بلکه باتوجه به پیچیدگی ها و مسائل حمل و نقل شهری گامی درجهت حل معضلات ترافیکی و ترددی برمی داردو شهر ها را به سوی حمل و نقل انسان محور سوق می دهد.
پیاده روی نسبت به سایر انواع وسایل نقلیه دارای مزیت های زیراست:  

1- منابع انرژی غیرقابل تجدیدرامصرف نمی کند.
2- محیط زیست شهر را به هم نمی زند و آلوده نمی کند.
3- هزینه تامین شبکه مناسب پیاده روی درمقایسه باسایر وسایل نقلیه ناچیز است.                 
4- مسیرهای پیاده فضاهای طبیعی شهری اند و عموما جای جداگانه ای نمی گیرند.   

باوجود این که پیاده روی عمده ترین طرز جابجایی افراد درداخل شهرهاست,نیازهای اساسی پیاده ها درهمه جا نادیده می گیرندو برای طراحی صحیح و نگهداری درست مسیرهای پیاده توجه نمی کنند. نقش عابرپیاده درطراحی شهری نقشی بسیارمهم و اساسی است که با تاسف در شهر اهواز به فراموشی سپرده شده است. بنابراین برای انسان هایی که ازاین فضا ها استفاده می کنند شهری ساخته می شود خطر ناک و بدون امنیت و ایمنی. یکی دیگر از پیامدهای منفی آن عدم امکان حضور افراد ناتوان و کم توان در فضا های شهری است, درواقع باایجاد فضاهای غیر ایمن و مخاطره آمیز سالمندان و معلولان و خردسالان امکان استفاده ازاین نوع فضا ها را نخواهندداشت که این به نوع خود نقص بزرگی درعملکرد یک محیط شهری به شمار می رود.   

مشکلات و پارامترهای تاثیر گذار در ایمنی پیاده روها عبارتنداز: 

1-عدم پیوستگی: قطع مسیرپیاده ها توسط راههای شریانی بدون درنظرگرفتن پیاده گذرمناسب,اشغال سطح پیاده رو هنگام اجرای کارهای ساختمانی, قطع مسیر توسط موانع طبیعی مانند خرابی کف پیاده رو... که پیاده را مجبور می کند به داخل سواره رو برود.      

2- عدم کوتاهی: قطع مسیرهای پیاده به نحوی که پیاده ها ناچار به استفاده از مسیر های دور تر می شوند,احساس عدم امنیت در مسیر های کوتاه به نحوی که پیاده ها در اوقات خلوت ناچار به استفاده از مسیر های دورتری می شوند.

3- عدم زیبایی و امنیت: طراحی نادرست پیاده گذرها و به خصوص بی توجهی به سرعت شدوآمدموتوری, عرض عبور زیاد بر ای پیاده ها و رانندگان وسایل نقلیه موتوری,عرض عبور زیاد برای پیاده درعبورازعرض سواره رو,طراحی نادرست پیاده گذرها و به خصوص بی توجهی به سرعت شدوآمد موتوری و عرض عبور درطراحی آن ها. 

4- عدم راحتی: نبودکف سازی مناسب,نبودشیب راهه و عرض کافی برای معلولان جسمی, وضعیت نامناسب تخلیه آب بارش. 

بنابراین پیشنهادمی گردد جهت بهبود پیاده رو مسائل زیرمدنظر قرارگیرند:

1- برنامه ریزی دقیق و ضوابط خاص برای مسائل فیزیکی: مانند طراحی هندسی, کف سازی همگون و استفاده از مصالح مناسب,عدم اختلاف سطح درپیاده روها, وجود فضا برای نشستن در پیاده روها, عدم وجود معرض طبیعی و غیرطبیعی درپیاده روها 

2- بکارگیری از نیروی متخصص و دانش آن ها برای مسائل مرتبط به طراحی: انعطاف پذیربودن و استفاده درزمان های مختلف, طراحی مناسب عناصر و مبلمان موجود, حفظ هویت منطقه, وجود جذابیت بصری, توجه به معلولان و مشارکت دهی مردم در طراحی.

3- اجرای دقیق قوانین و نقش نظارتی مراجع مسئول: عدم روشنایی کافی, وجود پل ارتباطی بین پیاده روها و خیابان, اختلاف سطح درپیاده روها.

درادامه تصاویری از پیاده روهای جالب ایرانی را مشاهده نمایید:







برچسب ها: بیژن خیری
نام:
ایمیل:
* نظر:
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار