- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۵ آذر ۱۴۰۳ - ۱۰:۵۹
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
اندک اندک این فرهنگ رواج یابد که هر کسی نیمی از هزینه ای که می خواهد صرف نذری غذا کند را صرف یک امر عام المنفعه ماندگار نماید.
سایت اقتصادی پول نیوز در یادداشتی درباره نذری های محرم، پیشنهاد جالبی را مطرح کرده است که می خوانید:
محرم، در کنار همه ویژگی های منحصر بفردی که دارد، از منظر اقتصادی نیز ماه رونق و رکودشکنی است. اقتصاد محرم، بخش بزرگی از بازار را مشغول خود می کند، از شال و لباس و سیستم های صوتی گرفته تا سنج و اغذیه و خدمات انسانی.
برخی برآورها حاکی از آن است هزینه ای که ایرانیان برای غذای نذری در ایام محرم می پردازند، بالغ بر 2 هزار میلیارد تومان است که رقم قابل توجهی در اقتصاد ایران به شمار می رود.
برخی افراد می گویند که بهتر است به جای این همه هزینه برای غذا دادن به مردم در ایام محرم، کارهایی مانند کمک به فقرا صورت گیرد.
این سخن، هر چند قابل تأمل است ولی واقعیت این است که دادن نذری، بخشی از مناسک این ایام است که از نظر معنایی، بسیار فراتر از ابعاد مادی قضیه است. وانگهی اینگونه نیست که اگر امروز نذری ها را حذف کنیم، این مبالغ، صرف امور ماندگار دیگری می شوند.
بنابراین، پیشنهاد نوشتار حاضر، راهی میانه است که در آن، هم سنت زیبای نذری دادن حفظ شود و هم ارقامی از این بودجه مردمی، صرف کارهای زیربنایی تر شود.
بدین شکل که اندک اندک این فرهنگ رواج یابد که هر کسی نیمی از هزینه ای که می خواهد صرف نذری غذا کند را صرف یک امر عام المنفعه ماندگار نماید.
مثلاً اگر می خواهد 10 میلیون تومان را صرف شام کند، 5 میلیون آن را به این امر اختصاص دهد و 5 میلیون بقیه را به نام مقدس امام حسین(ع) یا هر کدام از شهدای کربلا و ائمه معصومین (ع) ، به امر دیگری مانند کمک به احداث یک درمانگاه، درمان یک بیمار، کمک هزینه تحصیل چند دانش آموز فقیر، تأمین بخشی از جهیزیه یک نوعروس مستمند، تعمیر خانه یک خانواده نیازمند، اهدای کتاب به کودکان کار، آموزش خانواده ها، کمک به ترک اعتیاد و صدها امر خیر دیگر اختصاص دهد.
به این منظور، پیشنهاد می شود، نهادها و خیریه های مردمی به تحت عنوان نذر عاشورا یا هر اسم با مسمای دیگری در محله ها ، مساجد یا هیات ها شکل گیرد که کارشان اختصاصاً ساماندهی نذرهای ماندگار محرم باشد.
این خیریه ها می توانند با یکدیگر تشکیل یک شبکه مردمی دهند و به کمک هم با نذورات تجمیع شده، کارهای ماندگار ملی نیز انجام دهند.
هر چند نظارت حاکمیتی بر این جریان مردمی لازم خواهد بود ولی ورود و تصدی گری حکومتی در تضاد با ذات این حرکت مردمی است و بدان آسیب جدی می رساند.
تصور کنید که چنین حرکتی آرام آرام شکل گیرد. در چنان وضعی، نذر محرم، به چند روز سال ختم نمی شود و هر روز، خبرهای خوشایندی از حل مشکلات جامعه به نام مبارک امام حسین(ع) و عاشورا در جامعه می پیچد و محرم، آثاری به وسعت همه سال و همه شؤون جامعه خواهد داشت.
یا عملی شدن چنین پیشنهادی، هم رونق نذری های محرم با حذف برخی اسرافکاری ها حفظ می شود و هم نذر محرم، از محدوده ایام عزا و چند مصداق خاص مانند شام و ناهار و چای و خرما خارج می شود و به وسعت تمام جامعه جریان می یابد.
محرم، در کنار همه ویژگی های منحصر بفردی که دارد، از منظر اقتصادی نیز ماه رونق و رکودشکنی است. اقتصاد محرم، بخش بزرگی از بازار را مشغول خود می کند، از شال و لباس و سیستم های صوتی گرفته تا سنج و اغذیه و خدمات انسانی.
برخی برآورها حاکی از آن است هزینه ای که ایرانیان برای غذای نذری در ایام محرم می پردازند، بالغ بر 2 هزار میلیارد تومان است که رقم قابل توجهی در اقتصاد ایران به شمار می رود.
این سخن، هر چند قابل تأمل است ولی واقعیت این است که دادن نذری، بخشی از مناسک این ایام است که از نظر معنایی، بسیار فراتر از ابعاد مادی قضیه است. وانگهی اینگونه نیست که اگر امروز نذری ها را حذف کنیم، این مبالغ، صرف امور ماندگار دیگری می شوند.
بنابراین، پیشنهاد نوشتار حاضر، راهی میانه است که در آن، هم سنت زیبای نذری دادن حفظ شود و هم ارقامی از این بودجه مردمی، صرف کارهای زیربنایی تر شود.
بدین شکل که اندک اندک این فرهنگ رواج یابد که هر کسی نیمی از هزینه ای که می خواهد صرف نذری غذا کند را صرف یک امر عام المنفعه ماندگار نماید.
مثلاً اگر می خواهد 10 میلیون تومان را صرف شام کند، 5 میلیون آن را به این امر اختصاص دهد و 5 میلیون بقیه را به نام مقدس امام حسین(ع) یا هر کدام از شهدای کربلا و ائمه معصومین (ع) ، به امر دیگری مانند کمک به احداث یک درمانگاه، درمان یک بیمار، کمک هزینه تحصیل چند دانش آموز فقیر، تأمین بخشی از جهیزیه یک نوعروس مستمند، تعمیر خانه یک خانواده نیازمند، اهدای کتاب به کودکان کار، آموزش خانواده ها، کمک به ترک اعتیاد و صدها امر خیر دیگر اختصاص دهد.
به این منظور، پیشنهاد می شود، نهادها و خیریه های مردمی به تحت عنوان نذر عاشورا یا هر اسم با مسمای دیگری در محله ها ، مساجد یا هیات ها شکل گیرد که کارشان اختصاصاً ساماندهی نذرهای ماندگار محرم باشد.
این خیریه ها می توانند با یکدیگر تشکیل یک شبکه مردمی دهند و به کمک هم با نذورات تجمیع شده، کارهای ماندگار ملی نیز انجام دهند.
هر چند نظارت حاکمیتی بر این جریان مردمی لازم خواهد بود ولی ورود و تصدی گری حکومتی در تضاد با ذات این حرکت مردمی است و بدان آسیب جدی می رساند.
تصور کنید که چنین حرکتی آرام آرام شکل گیرد. در چنان وضعی، نذر محرم، به چند روز سال ختم نمی شود و هر روز، خبرهای خوشایندی از حل مشکلات جامعه به نام مبارک امام حسین(ع) و عاشورا در جامعه می پیچد و محرم، آثاری به وسعت همه سال و همه شؤون جامعه خواهد داشت.
یا عملی شدن چنین پیشنهادی، هم رونق نذری های محرم با حذف برخی اسرافکاری ها حفظ می شود و هم نذر محرم، از محدوده ایام عزا و چند مصداق خاص مانند شام و ناهار و چای و خرما خارج می شود و به وسعت تمام جامعه جریان می یابد.
