واقعیت هایی که دیر به پایتخت می رسد

اوضاع بارندگي امسال در ايران پراکنش کاملا نامطلوب و به واقع نگران کننده يي داشته است. در حالي که در نيمه شمالي کشور اغلب مناطق بارندگي بيشتر از نرمال داشته اند ميزان بارندگي در استانهاي خوزستان و بوشهر و فارس نشان از خشکسالي مطلق دارد.

خشکسالي البته هميشه نگران کننده است، اما نگراني بيشتر وقتي حادث مي شود که دست اندرکاران و تصميم سازان و زعماي امور در نيمه ترسال ساکن باشند و نه نيمه تفتيده و تشنه. همچنانکه ميبينيم همه جا صحبت از شکر خدا براي اين برگ و بار پر بار بهاري است، شکر خدا در همه حال حتما لازم است ولي توجه داشته باشيم که تهران همه ايران نيست و اوضاع خوب بارش در تهران نبايد ما را نسبت به خطرات خشکسالي در جنوب بي توجه کند. اغلب زيستگاههاي طبيعي در جنوب در مرز ويراني هستند و شايد طاقت يک خشکسالي ديگر را هم نداشته باشند.

زيست بوم ها در مناطق خشک به طور معمول شکننده اند اما در تداوم سالهاي خشک کاملا به آستانه قهقراي مطلق مي رسند. آنچه که قطعا امسال جنوب ما را تهديد مي کند. سوگمندانه بارش مطلوب در تهران حتي روزنامه نگاران حوزه محيط زيست را هم نسبت به خطر خشکسالي در جنوب بي توجه کرده است.

به هر حال اين هم حکايتي است که رسانه ها همه در تهران واقعند و صداي ولايات دور دير به پايتخت مي رسد. هر کاري بخواهند بکنند حتي همين فردا هم دير است. بايد از امروز شروع کنند. نه اينکه در نيمه مرداد تازه ستاد بررسي اثرات خشکسالي در جنوب تشکيل بدهند. اين خط و اين هم نشان، فکر مي‌کنيد کي شروع مي کنند به تصميم گيري براي کاهش اثرات ويرانگر خشکسالي که جنوب با آن دست به گريبان شده است؟