حسین احمدینیاز
ایران برگرفته از اقوام و اقلیتهای مختلف نژادی، زبانی، مذهبی، دینی در اقصی نقاط مختلف کشور است. این ویژگی ایران زمین در طول تاریخ شکل گرفته است، همچنانکه این خصوصیت حوزه جغرافیایی وسیعی فراتر از سرزمین سیاسی ایران را تشکیل داده به نحوی که در حال حاضر فلات فرهنگی ایران فراتر از مرزهای جغرافیای سیاسی ایران کنونی است که بارزترین آن جشن نوروز است که حوزه بسیار وسیعی از منطقه خاورمیانه و آسیای مرکزی و قفقاز را تشکیل داده است.
بنابراین ایران متشکل از اقوام و ملیتهای مختلفی است که باهم در ازمنه تاریخ، ایران را شکل دادهاند و این سرزمین متعلق به همه ایرانیانی است که در خلق آن موثر بودهاند و نژاد، زبان، فرهنگ، دین و مذهب و... این ساکنان یکسان و برابر بوده و موجب برتری یکی بر دیگری یا قومی بر قوم دیگر نباید باشد، همچنانکه اصل نوزدهم قانون اساسی با تاکید بر اینکه تمامی شهروندان ایرانی از هر قوم و قبیلهای ورای دین و مذهب و نژاد و زبان و رنگ و مانند اینها یکسان در حمایت قانون بوده و اعلام میدارد هیچ کدام از این پارامترها نباید موجب تبعیض و نابرابری شود.
این اصل عینا بر گرفته از ماده 2 اعلامیه جهانی حقوق بشر است.اقلیتها و اقوام ایرانی بهترین فرصت برای توسعه، رشد گردشگری، جذابیت فرهنگی و....است. از دیگر سو زیبایی ایران به تنوع قومی و فرهنگی آن است. اصل سوم قانون اساسی تاکید وافری در رفع تبعیض دارد. رفع تبعیض و نابرابری با مشارکت همه ایرانیان و سهیم شدن همه اقوام و اقلیتهای ایران در پروسه قدرت و حاکمیت دارد. واقعیت مسله این است که تاریخ ایران زمین بهترین سند در پاسداری و حفظ کیان این مملکت توسط اقوام و اقلیتهای ایرانی دارد. امروزه این مهم یک فرصت بسیار عالی برای توسعه و ترقی کشور در منطقه و جهان است. ایران کثیرالاقوام یک قدرت محسوب میشود که تداوم آن در مشارکت و همیاری همه اقوام در توسعه و ساخت کشور است. وحدت در گرو احترام به فرهنگ، آداب و رسوم، سنن، زبان و باورهای همه آنان و کرامت انسانی همه اقوام و شهروندان ایرانی است.