شوشان / حمید سالم پور

"> درس هایی از سید و سالار شهیدان (ع)
شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۵۶۲۳
تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۳۹۱ - ۰۷:۵۰

 

شوشان / حمید سالم پور

 

به مناسبت فرا رسیدن اربعین حسینی ، چند درس از هزاران درسی که می توان از حادثه کربلا گرفت را مرور می کنیم :

1. یاد و نام امام حسین (ع) به من و تو حس دیگری می دهد . کافی است دل به او ببندی و شهادتش را مرور کنی خواهی دید او قدرت به معراج بردن همه را دارد .

2. شهادت امام برای چه بوده است ؟

او شهید شد تا تکلیف من و تو را مشخص کند تا از ما بخواهد نه تنها "صادق و درستکار" باشیم بلکه "صدق و درستکاری" را رواج دهیم .

او شهید شد تا به ما بیاموزد در برابر ظلم – از هر کس باشد - کوتاه نیاییم تا دیگر" شاهد وجود ظالم و مظلوم " نباشیم.

او شهید شد تا برایمان ملموس باشد در برابر قدرت های "به ظاهر توانا و خود را حق خوانده" بایستیم .

3.امام (ع) همین که به کربلا می رسد زمینی که مقرر شده مضجع و مدفن او و یارانش گردد را از کشاورزان آنجا می خرد . امام با این کار بسیار مهمش ، نهایت توجه به حق الناس را به ما گوشزد می کند و حق مردم را حتی برای بعد از شهادتش رعایت می کند و به جهانیان درس می دهد که نمی شود با دارایی دیگران زندگی کرد و در املاک دیگران به خاک سپرده شد .

4. معنای شعار مهم امام " اني لَم أَخرُج أَشِراً وَ لابَطراً وَ لامُفسِداً وَ لاظالِماً و اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الإصلاحِ فِي امّة جدّي أُرِيدُ أَن آمُر بِالمَعرُوفِ وَ أَنهي عَنِ المُنكَرِ وَ أَسيرَ بِسيرَةِ جَدّي وَ أبي علي بن ابي‏طالب " چیست ؟ آیا پیشوای ما این را فقط برای خود بیان نموده و کار اصلاح امور را فقط وظیفه خود می داند ؟

مطمئنا همه باید شعارشان همین باشد در غیر اینصورت از راه حسین (ع) دور شده ایم و ادعای شیعه بودنمان واهی خواهد بود .

باید همه و همه – نه فقط امام شهیدمان – به فکر اصلاح امور باشیم . باید هر روز به این بیندیشیم که کجای کارمان می لنگد و به فکر اصلاح کارهایمان برآییم .

رئیس اداره ، کارمند ، کارگر ، مغازه دار ...... تا شعار فوق را نصب العین خود قرار ندهد بی شک فرسنگ ها از راه حسین (ع) که همان راه حق است فاصله گرفته است .

5. کربلائی ها 14 قرن پیش با عمل خود به اهل عالم فهماندند که می توان از همه چیز برای خدا گذشت از اموال ، از دنیا ، از بهترین یاران ، از زن و فرزند و از عزیزترین سرمایه که " جان " است می توان و باید گذشت تا دین خدا زنده بماند .

سید شهیدان به ما یاد داد که " زنده " ماندن شریعت اسلام از " خون " او بالاتر است "ان کان دین محمد (ص) لم یستقم الا بقتلی فیا سیوفُ خُذینی " پس با وجود این همه درس از مکتب حسین (ع) می توان و باید برای خدا و زنده ماندن اسلام " صادق " زندگی کنیم و با " صداقت " با مردم رفتار نماییم و برای ارج نهادن به حرکت حسینی از منفعت خویش برای منفعت دین خدا بگذریم .

6. اباعبدلله (ع) فرمود : کسی مثل من با کسی مثل یزید بیعت نمی کند (مثلی لایبایع مثله ) . یعنی همیشه در تاریخ دو خط بوده اند : خط حسینی و خط یزیدی . و انسانها باید خطشان را مشخص کنند .

ما در طول تاریخ باید خود را مخاطب سخنان امام قرار دهیم . آیا سخن ما ، موضع گیری ما ، رفتار و کردار ما با خانواده ، با دوستان ، با ارباب رجوع در اداره و ... حسینی است یا یزیدی .

7. ماندگار شدن و جاویدان بودن یک شخصیت تنها به جهت شجاعت و سخاوت و ... نیست بلکه باید متصل به آسمان بود و از تقوای الهی برخوردار بود همانگونه راز و رمز جاودانی عاشورا همین است بنابراین انسان برای ماندگاری و جاودانگی باید خود را به آسمان وصل نماید و آسمانی فکر کند و آسمانی عمل نماید.

8. جنس گریه بر شهدای کربلا و سید و سالار آنان از نوع دیگری است این اشک با دیگر اشکها بسیار متفاوت است چرا که این اشک جنبه رشد و تعالی و پیشرفت روحی و زمینه تقرب انسان به خدا و در نهایت جاودانگی را به همراه دارد . به همین جهت گریه بر واقعه کربلا بسیاری از گمراهان را به راه آورده و آشتی این افراد با خالقشان از این کانال بوده است .

9 . با مرگ انسان پرونده اعمال بسته می شود جز تعدادی که همچنان پرونده آنان باز می ماند نمونه بارز این جریان کربلا است که این حادثه با شهادت امام حسین (ع) و اهل بیت و یارانش پایان پذیرفت و به فوز ابدی نائل شدند .

اینان افرادی هستند که پرونده اعمالشان مسدود نمی شود چرا که مجالس حسینی که بواسطه شهادت آنان برگزار می شود در طول تاریخ منشأ هدایت افراد بوده و هست .

10. معرکه حق و باطل همیشه بوده است . مرسوم است که ابتدای محرم تا آخر صفر پرچم سیاه بر گنبد حرم اباعبدالله (ع) نصب می شود تا علامت حزن و اندوه نه تنها شیعیان بلکه همه آزادمردان جهان باشد اما بعد از آن پرچم سیاه جایش را با پرچم سرخ عوض می کند که از دید بسیاری این رنگ بیانگر خون است .

رسم قبایل قبل از اسلام این بود که اگر نزاعی صورت پذیرد و جنگ تمام نشود پرچم سرخ بر فراز قبر رهبر آن قبیله برافراشته می شود تا کسانی که از آن محل می گذرند بفهمند معرکه و جنگی بوده و تاکنون انتقام گرفته نشده است .

پرچم سرخ امام حسین (ع) هم از این جهت است که جنگ ادامه دارد و فکر نکنیم که امام اکنون مورد قبول همه جهانیان است .هنوز داریم افرادی که بگویند حرکت حسین (ع) مفسده و خروج بر خلیفه بوده است .

11 .همانگونه در مراسم پرشور عزاداری حسینی سرتعظیم فرود می آوریم باید در برابر هدف حسین (ع) – که رساندن انسان به مقام آدمیت است - نیز تعظیم نماییم و انسانها را جدای از سلیقه و اختلاف نظر با یکدیگر و منصب و مقامشان مورد احترام قرار دهیم .

12.اگر خوب بنگریم دشمنان حسین (ع) در رساندن پیام عاشورا بی تاثیر نبودند آنان در ظاهر سر امام را بر نیزه برافراشتند اما در حقیقت با این اقدامشان نه تنها زمینه نابودی و افول حاکمیت خویش را فراهم نمودند بلکه باعث بالا رفتن جایگاه امام و شهرت آن بزرگوار در جهان شدند و صدا و ندای رهبر آزادگان را به دیگر ملل رسانیدند .

حمید سالم پور

 


نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار