ورزش از ظرفيت‌هاي كم‌نظير انسان‌سازي است

معاون امور فرهنگي و تربيتي وزارت ورزش و جوانان گفت: ورزش يكي از ظرفيت‌هاي كم‌نظير انسان‌سازي است.

سيدباقر پيشنمازي در گردهمايي نقش مربيان در توسعه فرهنگي، تربيتي ورزش كه امروز (18 دي‌ماه) در سالن همايش‌هاي اداره‌كل ورزش و جوانان استان برگزار شد، اظهاركرد: مردم خوزستان بيش از ساير اقشار مردم كه شاهد هشت سال دفاع مقدس بوده‌اند، مي‌دانند آن چه در اين سال‌ها براي ما عزت و افتخار آفريد، تسهيلات پيشرفته ما نبود چرا كه آن روزها، سلاح پيشرفته در اختيار نداشتيم.

وي ادامه‌داد: آن‌چه در اين سال‌ها براي ما عزت و افتخار آفريد و مقاومت را به وجود آورد، ايمان زنان و مردان ما بود و تصاويري كه از خرمشهر مشاهده مي‌شود و مستنداتي كه بخش‌هاي كوچكي از آن سال‌ها را نشان مي‌دهد، حاكي از آن است كه آن انسان‌هاي باايمان اين افتخار را آفريدند.

معاون امور فرهنگي و تربيتي وزارت ورزش و جوانان بيان‌كرد: در عرصه ورزش اگر قرار باشد عناصر و اجسام موثر بر رفتار و تربيت ورزشكاران را بررسي كنيم، هيچ كس به اندازه مربي در تربيت ورزشكار موثر نيست.

وي افزود: معتقدم تاثير مربيان ورزشي بر تربيت ورزشكاران از تاثير مربيان پرورشي آموزش و پرورش بر متربيان بيشتر است؛ زيرا در عرصه ورزش مربيان حتي درمورد تغذيه و استراحت ورزشكاران هم نظر مي‌دهند در حالي كه در آموزش و پرورش مربي چنين قدرتي را ندارد.

پيشنمازي عنوان‌كرد: كافي است به وضعيت فعلي قهرمانان ديروزمان نگاه كنيم و به مربيان آن‌ها نمره دهيم. واقعيت اين موضوع اين جاست كه تاريخ اعتبار قهرمانان‌ ما را مربيان مشخص مي‌كنند. مربي‌اي كه تمام دستاوردش، دستاورد عضلاني است و تمام همتش براي متربي، پرورش عضلات او بوده است، بايد بداند كه وقتي اين عضلات از كار مي‌افتد، تاريخ اعتبار آن قهرمان هم تمام مي‌شود.

وي افزود: در چنين شرايطي ديگر نامي از مربي هم برده نمي‌شود چرا كه عضلات تاريخ مصرف دارند. ما اكنون قهرمان‌هايي را داريم كه شايد مورد فراموشي و غفلت اطرافيان خود واقع شده‌اند. چرا كه اين ورزشكاران فكر مي‌كردند براساس برخي اقدامات مي‌توانند مسير دو ساله را دو ماهه طي كنند اما امروزه كبد، كليه و مغزهاي همين ورزشكاران به شدت آسيب ديده است و حتي از دوستان قديم هم، كسي حالي از آن‌ها نپرسيده‌ است. در چنين شرايطي چه كسي مقصر است؟

معاون امور فرهنگي و تربيتي وزارت ورزش و جوانان ادامه‌داد: به نظر من در درجه اول مربيان اين ورزشكاران مقصر هستند چرا كه اين انسان را فقط عضله و جسم ديده‌اند و اكنون كه تاريخ عضلات اين ورزشكار تمام شده است، ديگر به حساب نمي‌آيد؛ چرا كه فرد ديگر با عضله جديد، روي سكو مي‌رود. البته عكس اين موضوع هم اتفاق مي‌افتد؛ آن مربي‌اي كه متربي را در جسم نمي‌بيند و تمام استعدادهاي خدادادي را در وجود متربي خود مي‌بيند و به تقويت تمام وجود اين فرد مي‌پردازد، به نظر من چنين متربي‌اي تاريخ مصرفش تمام نمي‌شود، حتي اگر چنين فردي فوت شود و به ظاهر از ميان ما برود، فضيلتش زنده مي‌ماند و تا هنگامي‌كه فضيلت اين فرد زنده است، مردم به نيكي از او ياد مي‌كنند و به همين دليل از مربيان اين فرد نيز به نيكي ياد مي‌شود.

وي گفت: مربيان بايد توجه داشته باشند كه موضوع اصلي ورزش، انسان با تمام وجودش است و مربياني كه متربيان خود را به خوبي مي‌شناسند، انسان‌هاي بزرگي را به جامعه تحويل مي‌دهند. ما اكنون بايد بدانيم براي تربيت ورزشكاران چه قدر مجهز هستيم و فدراسيون‌هاي ما كه مرتب كارت مربيگري صادر مي‌كنند، اين انسان را چه مي‌دانند.

پيشنمازي اظهاركرد: مربي بايد شخصيت‌ها را بشناسد و بداند خدا چه ظرفيت‌هايي را در وجود متربي قرار داده است. اگر تمام ظرفيت‌هاي وجودي متربيان را در معرض رشد قرار داديم، آن موقع تاريخ مصرف آن فرد كوتاه نيست و هرگز مرگ به سراغش نخواهد آمد؛ چرا كه ديگر عضله اين شخص نيست كه جلب توجه مي‌كند بلكه منش، منزلت، اخلاق و فروتني اين فرد است كه جلب توجه مي‌كند.

وي افزود: انسان از طريق ناملايمات مي‌تواند اوج بگيرد و رشد كند. انسان‌هاي بزرگ در جاده صاف و هموار بزرگ نشده‌اند بلكه بسياري از آن‌ها تكيه‌گاه خود را در سنين كودكي از دست داده‌اند و به نظرم كسي كه تكيه‌گاه خود را از دست مي‌دهد، دو برابر تلاش مي‌كند و ظرفيت‌هاي وجوديش بيشتر اوج پيدا خواهد كرد. پس مربي بايد ابتدا اين فضيلت‌ها را در خودش ايجاد كند.