عباس عبدي در گفتگویی اظهار داشت : يكي از نقاط مبهم اين داستان بحث اجازه گرفتن دانشجويان از حضرت امام(ره) است. روايتها در اين ماجرا يكسان نيست و همهچيز در سينه سيد محمد موسوي خوئيني، سياستمدار امين امام و پدر معنوي دانشجويان مانده است. او بود كه خيال دانشجويان را از رضايت امام راحت كرد اما به كسي نگفت كه اساسا با امام در اين خصوص مذاكرهاي نداشته است.
عبدي در اين مورد ميگويد: در مورد اشغال سفارت بحث بود از امام اجازه بگيريم يا نه. تحليل اين بود كه اين كار را نكنيم چون اجازه گرفتن از امام باعث ميشد ايشان هم مسووليت پيدا كند. از طرفي فكر ميكرديم ايشان اگر موافق باشد هم نميگفت. بنابراين در جمعبنديها گفتيم اگر امام مخالف اين كار بود بعد از اطلاع از نظر ايشان از سفارت امريكا بيرون ميرويم. وی گفت: در مورد مخالفان اشغال سفارت امريكا همه متفقالقولند كه محمود احمدينژاد يكي از مخالفان اشغال سفارت بود اما گاهي اين نكته گفته نميشود كه احمدينژاد و دوستانش از باب رعايت مصالح ديپلماتيك مخالف اين اقدام نبودند بلكه ميگفتند اشغال سفارت شوروي بر اشغال سفارت امريكا ارجحيت دارد. البته عبدي هم بر اين روايت صحه گذاشت: احمدينژاد، نماينده دانشگاه علم و صنعت و نماينده يك دانشگاه ديگر با اشغال سفارت مخالفت كرده بودند. اعتماد این خبر را منتشر کرد.