صادق سامانی
سطوح مختلف مدیران استان در چند سال اخیر دچار چالش و فراز و نشیب های بسیاری بوده است و نظرات مختلف نشان میدهد که "فشار و تحمیلات" و در منگنه قرار دادن مسولان و مدیران برای گرفتن مناصب به اوج خود رسیده است.
چندی پیش معاون سابق سیاسی امنیتی استان، بطور مستقیم از معضل فشار و درخواست های مکرر برای گرفتن پست و منصب پرده برداشت و اشاره کرد که هیچ زمانی به اندازه سه سه سال گذشته تحت فشار افراد و گروههای مختلف نبوده ایم.
هر چند زمان و مکان سخن" آقای خبیر" جای مناسب خود و مکان خاصی را طلب میکرد و با مراسم تودیع و معارفه همخوانی نداشت ولی میتوان از آن بعنوان یک هشدار و خطر، از چگونگی و روند کسب مدیریت برخی از مدیران پرده برداشت.
اگر از زاویه مناسب به این موضوع اشاره کنیم سخن ایشان در شرایط کنونی استان مورد واکاوی قرار دهیم و اهل قلم و کارشناسان حوزه های مربوطه را به نظر خواهی ترغیب کنیم که چرا این شیوه نامتعارف در استان وجود دارد و تا کی میبایست شاهد ورود برخی از مدیران به شیوه های نامعقول باشیم. با چند سوال و یا سوالاتی در این زمینه روبرو میشویم که ممکن است برای آن پاسخی پیدا نکنیم؛
1.چرا فشارهای محلی و سیستماتیک و میل و رغبت بیش از اندازه و تحمیل برای گرفتن مناصب دولتی در استان به اوج خود رسیده است؟
2.آیا این فشارها در راستای تحقق اهداف دولت اعتدال و کمک به توسعه استان است یا صرفا بر مبنای مسایل دیگر همچون منافع شخصی؟
3.آیا کمک کردن به دولت اعتدال و نماینده پرتلاش دولت در استان، فقط از طریق پست و مناصب است یا از راههای دیگر هم میتوان به سربلندی و توسعه و رشد استان کمک کرد؟
4.با استناد به سخن آقای خبیر، آیا میتوان گفت عدم توسعه و خارج شدن روال رشد استان، در عوامل بیرونی و فشارها قلمداد کرد؟
5.آیا وظیفه برخی از نمایندگان مجلس پرداختن به عزل و نصب ها در شرکت ها و سازمان ها و نهادهای مختلف دیگر است که ناخواسته موجب تنش بیشتر و عدم کارآیی میشود و مسولان و مردم استان را وارد سناریو و خارج شدن تمرکز میکند؟
البته میتوان سوالات و نظریات مختلف در این باره مطرح کرد که چرا وضع استان از دیر باز در این مقوله به این شیوه است و هنوز نتوانسته به بازسازی و ساختن شیوه معقول و نظام سیستمی قوی برای پرداختن به موضوع انتصابات برسد.
با روی کار آمدن دولت اعتدال و شعار فراگیر بودن و فراجناحی و پوشش دادن جناح های مختلف در ارکان قدرت، طبعا میبایست در راستای راضی کردن طیف ها و گروههای موجود قدم بردارد و تمام جناح ها که انتظارات مساوی از دولت دارند را باید رضایتمند کند.
این کار و شیوه، دولت و استانداران را دچار مسیری سخت و طاقت فرسا کرده است و برای هر جابجایی در سطوح مختلف با مخالفت ها و موافقت های جدی روبرو است که بارها کار را برای دولتمردان سخت و موجب تحلیل رفتن نیرو شده است و موجب شده است که دولت بجای آنکه توان خود را صرف رشد و توسعه کند به مسایل و حاشیه های دیگر بپردازد که نهایتا نتیجه ای نا محصول رقم می خورد.
نمایندگان مجلس استان خوزستان و مدیران کلان استان،اگر نتواند در برابر فشارها و تحمیلات و انتسابات مقاومت کنند و سلیقه ها را کنار بگذارند در چشم انداز بلند مدت با داوری اذهان عمومی مواجه و مورد ارزیابی قرار میگیرند.