از مهندسی رودخانه تا مهندسی نا فرهنگی

روز سه شنبه و چهار شنبه 3و 4 بهمن ماه همایش بین‌المللی مهندسی رودخانه با حضور اساتیدی از کشورهای دنیا و با حمایت بسیاری از سازمان‌های از جمله آب و برق، آب و خاک و.. با میزبانی دانشکده علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار شد.

این همایش دارای حواشی جالبی بود که بر حسب وظیفه تذکر داده می‌شود. با این امید که نکات زیر در همایش‌های بعدی لحاظ گردد.

در وهله‌ای اول لازم است از این امر و حرکت علمی تشکر کرده و قدردان بود و قطع یقین بر کسی پوشیده نیست امروزه یکی از اولویت‌های اول کشور مان تولید علم و تبدیل علم تئوریک به دانش عملی است که این گونه همایش‌ها از جمله مواردی است که می‌تواند بدنه پژوهشی دانشگاه‌ها را به تحرک وادارد و از جمود علمی ارتقا محور و مقاله زا به جنبش نرم افزاری و نهضت علمی بومی خصلت ، تولید گر و کارآفرین تبدیل کند. و این گونه همایش‌ها بین‌المللی فرصتی مناسب برای عرض اندام علمی دانشمندان ایرانی در عرصه بین‌الملل تحریم گر است که این به خودی خود حامل یک پیام صریح و مشخص جامعه مستکبر مبنی بر شکست خصم و ائتلاف جهانی‌شان در به زانو در آوردن کشور ایران است، ولی به نظر می‌رسد در این همایش‌ها امتزاج علم و فرهنگ و ارائه یک پکیج هدفمند و مهندسی شده مخلوط از همه‌ی گزاره‌ها می‌تواند در انتقال پیام جمهوری اسلامی موفق‌تر و موثر تر باشد. چرا که انتقال انواع پیچیده‌ترین مفاهیم به خصوص مفهوم علمی با زبان هنر و فرهنگ کاری سهل و ماندگارست. از آنجا که ماهیت نظام ایران، یک ماهیت اسلامی و فرهنگی است، بهره جویی از این فرصت‌ها به انحای مختلف می‌تواند در خنثی کردن توطئه‌های فرهنگی دشمنان که به شکل جنگ نرم و با تولید و القای واژه‌های چون ایران هراسی از طریق بنگاه‌های سخن پراکنی سعی در پذیرش جهانی آن در سطح بین‌الملل هستند. پس در وهله‌ای اول باید از هر فرصتی برای انتقال مفاهیم فرهنگی به عنوان قدرت نرم و پیش برنده نظام اسلامی بهره جست.

در این همایش چند نکته ای علاوه بر نکته‌ای فوق‌الذکر مورد غفلت واقع شدند، از جمله ریخت و پاش غرفه‌های حاضر در همایش بودند که به شکلی زننده در هنجارشکنی به رقابت با یکدیگر پرداخته بودند. هزینه‌های بالای تبلیغات با وجود شرایط کنونی کشور و تحریم‌های ناجوانمردانه ، یک پارادوکس بزرگ در ذهن مخاطب ایجاد می‌کرد که چه رابطه‌ای بین این تبلیغات پرهزینه و اقتصاد مقاومتی به عنوان گفتمان و دغدغه‌ای اصلی نظام است؟ آیا باید اقتصاد مقاومتی را از سر نوشت ؟آیا این تناقض‌ها در ذهن قشر دانشجوی جوان و مطالبه گر ایجاد شبه نمی‌کند و باورهای و اعتماد او را به چالش نمی‌کشد؟

وجود غرفه داران با پوشش نامناسب اسلامی خود پرسشی بزرگ و غفلتی نابخشودنی است، چرا که ارائه ناصحیح و بد ترکیب از اسلام و نظام اسلامی در همایش، تصویری نیست که به راحتی از ذهن مدعوین پاک گردد. سوال اینجاست آیا یک خانم از فرق سر تا قوزک پا در کلکسیونی از مواد آرایشی غرق شده، آیا می‌تواند نماینده واقعی برای معرفی چهره واقعی اسلام ناب محمدی برای میهمانان خارجی باشد؟ آیا مکان مقدس دانشگاه نباید از جولان وجبلان این افراد مصون بماند؟ و آیا نباید از جریحه‌دار شدن تقدس دانشگاه با این هنجار شکنی‌ها جلوگیری کرد؟ و چه زیبا بود در کنار مهندسی رودخانه مهندسی فرهنگی هم لحاظ می‌گردید و در کنار این غرفه‌های پول آفرین، غرفه‌های دینی عزت آفرین گنجانده می‌شد و بروشورهای فرهنگی تبلیغی تعبیه می‌گردید.

مسئله‌ای بعدی، کاروان ماشین‌های پلاک قرمز در جلوی سالن همایش بود که موید حضور سطح بالای از مدیران استان و اعوان و انصار در همایش بود . که حضور با ماشین دولتی نشان دهنده این بود که مدیران محترم به شکل مأموریتی و با بهره مندی از مزایا در همایش حاضر گشته‌اند. حال باید پرسید چه ضرورتی داشت مدیران رده بالای استانی تمام دغدغه‌های مدیریتی خود را رها کرده و به مدت 2روز با فراغ بال ، تو گویی که نه مملکت نیاز به کار دارد و نه تولید ملی، در همایش حاضر شوند. حضوری که جالب بود که به قهقهه‌ها و خنده‌ها و دید و بازدیدها مکرر در وسط همایش بود که نشان از عدم قائل شدن اهمیت به بهره مندی از جلسه بود. که این را باید مدیران باید پاسخگو باشند که چرا از وقتی که متعلق به بیت‌المال بود استفاده نادرست کردند؟ و فرصت خدمت و پاسخگویی را از ارباب رجوع دریغ کردند.

در ادامه یک خانم آلمانی به ارائه موضوع خود پرداخت و در وسط‌های ارائه ایشان صدای حی الصلاه از مسجد دانشگاه به وضوح به گوش رسید، بهترین تدبیر این بود که ارائه‌ها طور تنظیم می‌گردیدند که حرمت شعائر و واجبات اسلامی حفظ گردیدند. اگر این مورد غفلت شده بود چه ارزنده و تأثیرگذار بود که با توقف ارائه ، مسوولین همه به صورت وحدت آفرین در همایش نماز حاضر می‌شدند و خود این، حامل پیام بزرگی مبنی بر اهمیتت والای نماز و جایگاه عظیم اسلام در زندگی اجتماعی و برتری داشتن این فریضه بر سایر امور بود که متأسفانه در کمال و بهت مشاهده گردید مدیران عزیز با غفلت از همایش خدا، دل در گرو ارائه خانم نیمه محجبه آلمانی داده و ندای ملکوتی حی الصلاه پاسخی از جمع دریافت نکرد.

و امید است در این گونه همایش‌های بین‌المللی جمیع جهات سنجیده شود و از این پتانسیل‌های فرهنگی به درستی استفاده گردد.

يَا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلَاةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنكَرِ وَاصْبِرْ عَلَى مَا أَصَابَكَ إِنَّ ذَلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (لقمان/17)

دانشجوی ارشد دانشگاه شهید چمران اهواز