سید رسول موسوی
حکومت ونظام جمهوری اسلامی عصاره قرنها تلاش و امید عالمان شیعه است. آنچه امروز به عنوان نظام اسلامی، جمهوری اسلامی در این مرز و بوم شاهد آنیم، دستاوردئی است گران سنگ که بهای سنگینی تاکنون مردم و معتقدان به راه علی (ع) و امام حسین (ع) برای آن پرداخته اند.
این نظام به رهبری حضرت امام خمینی (ره) و با تلاش توده ها و مردان و زنان ایثار گر و مومن ایران شکل گرفت، اما به ناگزیر مسائل آن و اداره آن در صحنه عمل و اجرا بر عهده افراد و شخصیت های خاصی، به عنوان دولت و حاکمیت گذاشته شد و البته این دولت ها با برنامه ریزی، رعایت ارزشها، توجه به توانها و مقتضیات تا آنجا که می توانستند روح عزت و صداقت را در ملت زنده کنند و جامعه رابه پویائی و زندگی عزت بخش برسانند. غفلت در از دست دادن فرصت ها، نادیده گرفتن عینیتهای اجتماعی بزرگترین و رایج ترین مشکل دولتها در طول تاریخ این نظام است، در دیدگاه علمای علم مدیریت، مجموعه تشکیلات اجرائی و اداری نظام، سیستم قانون گذاری و قضائی دستها و پاها و کانال های حسی و ارتباطی دولت با واقعیتها هستند، هرگاه قلب قوی در پیکری سالم باشد اما سیستم عصبی، حواس و اعضای آن به سامان نباشد از قلب نیرومند کاری بایسته ساخته نیست، در صورتی که بدنه نظام و تشکیلات اداری و اجرائی و قضائی و قانون گذاری بهنجار نباشد، نارضایتی ، دلسردی، بی رغبتی، بی مسئولیتی در جامعه ریشه می دواند و زمینه آشوبها را فراهم می آورد و در صورتیکه توده های محروم و سطوح پایین و متوسط جامعه را از گرد خویش پراکنده سازند، بی شک پشتوانه ای باقی نمی ماند.
امیر مومنان حضرت علی (ع) می فرمایند: « اللهَ اللهَ فِی الطَّبَقَةِ السُّفْلیَ مِنَ الَّذینَ لا حیلَةَ لَهْمُ مِنَ المَساکینِ وَ المُحْتاجینَ وَ اَهْلِ البُؤسی وَ الزَمنی فَإنَّ فی هذِهِ الطَّبَقَةِ قانِعاً وَ مُعْتَرّاً وَ احْفَظْ لِلهِ ما اسْتَحْفَظَکَ مِنْ حَقِّهُ فیهِمْ وَاجْعلْ لَهْمُ قِسماً مِنْ بَیْتِ مالِکَ؛ خدا را درباره طبقه پایین جامعه در نظر داشته باش! مردمی که چاره ای ندارند، از بیچارگان و نیازمندان و گرفتاران رنجور و ناتوانان زمین گیر، و در میان این طبقه قانع و سؤال کننده وجود دارد و پاس دار حقی را که خداوند برای آن نگهبانی اش را به تو سپرده و بخشی از بیت المال را به آنان اختصاص بده»