اینجا ایران است. کشور من و هشتاد میلیون هم وطن دیگر. زادگاه کسانی که دهه هاست منتظر دیدن یک رقابت خدا محور و اخلاق مدار از سوی گروه ها و جناح های مدعی به دست گرفتن مدیریت کشور است. اینجا ممکن است تنها جایی از جهان باشد که هرگاه گروهی و یا جناحی به قدرت می رسد، رقیبان نه تنها آرزو دارند که جناح حاکم در کارش موفق نشود، بلکه تا آنجایی که برایشان امکان پذیر باشد، چوب لای چرخ ماشین تلاشش گذاشته تا از حرکت باز بماند و یا دیر به مقصد و مقصود برسد.

جالب و عبرت آموز است وقتی می بینیم؛ در حقیقت داستان گروهها و جناحهای سیاسی ما شده مانند؛ همان کسیکه درون کشتی نشسته و مشغول سوراخ کردن آن است و غافل از اینکه با غرق شدن کشتی او نیز به همراه دشمنانش غرق خواهد شد.

شاید کسی ادعا کند که؛ رقابت سیاسی در همه جای دنیا مرسوم، معمول و در حال انجام است. آری؛ در فضا و بستر کشورهای پیشرفته و دموکراتیک، احزاب برای بدست گرفتن مدیریت و قدرت حاکمه، نفس گیرترین، جدی ترین و از همه مهمتر شفاف ترین ماراتن فعالیت های سیاسی و انتخاباتی را در رقابت با هم انجام می دهند و هزینه های مادی و غیر مادی هنگفتی را نیز متحمل می شوند. اما به محض پیروزی یک حزب، احزاب دیگر ضمن قبول و رعایت قوائد بازی و رقابت، شکست خود را شجاعانه و راحت پذیرفته و برای ادامه ی مبارزه و شرکت در انتخابات آینده، به بررسی علل عدم توفیق خود پرداخته و بدون آنکه بخواهند آسمان و زمین را به هم دوخته، گناه شکست را به گردن غیر خود انداخته، مردم را دچار زحمت و مشکل ساخته و هزینه ها را به سطح ملی کشانده و چند برابر سازند، نسبت به رفع نقاط ضعف و نقائص برنامه ها و عملکردشان، اقدامات منطقی و ضروری را با شهامت به عمل می آورند.

البته این نکته ی مهم و کلیدی نیز می بایست گفته شود که؛ در کشورهای پیشرفته، احزاب شکست خورده چون همیشه می خواهند بصورت آلترناتیوی فعال در صحنه ها حضور داشته باشند، لذا با آزادی ضابطه مندی که قانون در اختیارشان قرار داده و سیستم حکومتی نیز مسئولانه و بدون هیچ مانعی از آن حمایت و پشتیبانی می نماید، لذا با چشمانی بیدار و افکاری هوشیار، هر لحظه تمامی رفتارها و اعمال حزب حاکم را دقیقا رصد کرده و احیانا در مواقعی که منافع ملی شان در اثر تصمیم و اقدامی غلط به خطر افتد، بصورتی شفاف، واقعی و منطقی آنرا زیر سوال برده و بدون احساس کوچکترین خطری و پرداخت هزینه ای از او توضیح می خواهند.

نه خبری از کوچک سازی، بزرگ نمایی و سیاه کاری وجود دارد و نه دروغ، تهمت، افترا و کارشکنی در میان خواهد بود. مطمئنا یکی از مهمترین دلایل توفیق، رشد و پیشرفت پایدارشان نیز همین مسئله می باشد.

آیا روزی فرا خواهد رسید که همگان با شوق و ذوق ببینیم؛ جناحهای کشورمان در عین حالیکه رقابت جدی، تنگاتنگ و ضابطه مندی برای به دست گرفتن مدیریت کشور دارند، ولی بر سر حفظ و رعایت منافع ملی، دست به تخریب و دشمنی با یکدیگر نزده و در یک راستا، البته با تکیه بر اندیشه ها، اهداف و برنامه های خاص خود در پی آبادانی، توسعه و پیشرفت کشورمان باشند؟

از خدای قادر مهربان در این راه، طلب کمک و توفیق می نماییم.

برچسب ها: محمدسعید بهوندی