ابوالقاسم بهوند
دبیر زبان و ادبیات فارسی
مراسم تشییع مادرش بود. هوا سرد و تلخ و خداحافظی با مادر تلخ تر... پزشک حاذق و با مرام رامهرمزی، رییس انجمن جراحان پلاستیک ایران، دکتر عبدالجلیل کلانتر هرمزی ، ماتم زده در غم مرگ مادر! اما نگاهش آن سوی شهر، در سالن انتظار بیمارستان مادر و بیماران چشم براه دکتر...
بیمارانی که از ماه ها قبل منتظر دستان خداییش در سالن انتظار بیمارستان، در فرصت عمل جراحی بودند؛ تا دستان دکتر، وسیله ی شفایشان باشد و نبودش اشک انتظار بیمارانش نشود.
دکتر عبدالجلیل کلانتر هرمزی و تیم قدرش در جراحی پلاستیک،نماد جهانی خدمت پزشکی، وعده را پس نراند و بر بالین بیماران نشست؛ تا امانت خداییش را امانتدار باشد و شفاگیرشان شود.
بدرستی که تعریف خدمت بی منت اینجا معنی می شود که در بدترین شرایط، حتی خدمت خدایی و رایگان خود را بر وقت لازم و با اهمیت خود ترجیح بدهد نه ما و آنکس که شعارش باشد...
بسیار بایسته باشد: که به احترام چنین مردانی بایستیم و رمز ایثار را بفهمیم و از دستان طلایی و روح لطیف و مهربانش، از خودگذشتگی و ایثار را برگیریم و در لا به لای زندگی سرد طبقاتی و مهم تر در میان دل های شوره زار کینه، قرار دهیم و بخوانیم و بدانیم ایثار زنده است و انسانیت جاری.
دکتر عبدالجلیل کلانتر هرمزی چند سالی است که با تیم پزشکی و امکانات تیمی با سفر به نقاط محروم کشور، با انجام عمل های سنگین جراحی به مداوای بیماران، آن هم به صورت رایگان اقدام می نماید. درود بی کران...