روستای ناگارو در جزیره جنوب غربی شیکوکو در ژاپن، زمانی صدها سکنه داشت. اما در طول سال ها، جمعیت ناگورو به علت مهاجرت جمعیت جوان برای پیدا کردن کار و زندگی بهتر به شهرها، به طرز چشمگیری کاهش یافته است و تنها جمعیت پیر و سالخورده در آن باقی مانده اند.
در اوایل سال های 2000 وقتی «آیانو تسوکیمی» پس از چند دهه زندگی در کلانشهر اوزاکا به خانه اش در ناگورو بازگشت از این که روستای خود را شبیه شهر ارواح دید بسیار غمگین شد. بنابراین شروع به ساخت عروسک هایی با اندازه واقعی کسانی که روستا را ترک کرده یا فوت کرده بودند، کرد و آن ها را در هر سوی این روستا قرار داد.
تعدادی از آن ها با لباس های روشن جلوی یک مغازه جمع هستند، دسته ای با لباس های زمستانی در ایستگاه اتوبوس منتظرند، پیرزن ها در کنار جاده نشسته اند و به مزارع پشتشان زل زده اند. عروسک ها همه جا هستند و تعداد آن ها حدود 10 برابر ساکنان واقعی روستاست. تسوکیمی این هنر را به صورت تصادفی وقتی در حال ساخت مترسک برای مزرعه سبزیجاتش بود کشف کرد و بعد از اینکه به ناگورو بازگشت سعی کرد آن را شروع کند. یکی از مترسک ها، به نظر او شبیه پدرش بود و همین ایده ای را در ذهن او برانگیخت.
در طول 12 سال اخیر و حتی بیشتر، تسوکیمی بیش از 350 مترسک روی پایه چوبی ساخته و با روزنامه، نی و پارچه آن ها را پوشانده و به آن ها حجم داده است. سپس لباس های قدیمی بر تن آن ها کرده است. تسوکیمی باید بیشتر مواقع به آن ها توجه کند و مراقبشان باشد تا در معرض آفتاب و باران قرار نگیرند. اکنون این عروسک ها توریست های زیادی را به ناگورو جذب می کنند.
کاهش جمعیت ژاپن شرایطی است که ده ها هزار روستا در سراسر ژاپن با آن مواجهند. مشکل کشور نرخ پایین تولد است به این معنی که جمعیت جوان کشور کمی در روستاها ساکنند. علاوه بر این تعداد جمعیت سالمند در ژاپن در حال افزایش است و 20 درصد جمعیت 127 میلیونی کشور بالای 65 سال سن دارند. چهل هزار ژاپنی بالای 100 سال هستند. همراه با کاهش نرخ تولد، پیش بینی می شود 40 درصد ژاپنی ها در اواسط قرن بالای سن بازنشستگی باشند. در همان طوره جمعیت کشور به زیر 100 میلیون نفر کاهش خواهد یافت.