- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
نوشتاری از عبدالجليل فردوس پناه/ در حاشیه درگيرهای عشيره اي و قبيله اي/ آيا ريش سفيدان و بزرگان کارکرد خود را از دست داده اند؟
يکي از اين آسيب ها درگيرهاي عشيره اي و قبيله اي است که با يک درگيري دو نفره يا دو خانواده شروع...
شوشان/ عبدالجليل فردوس پناه (منصوري)
آسيب اجتماعي اين گونه تعريف مي شود: "به هر نوع عمل فردي يا اجتماعي اطلاق مي شود که در چارچوب اصول اخلاقي و قواعد عام عمل جمعي جامعه محل فعاليت کنشگر ، قرار نمي گيرد" لذا با منع قانوني و قبح اخلاقي واجتماعي مواجه است.
از جمله آسيب هاي موجود در جامعه ما خشونت و توسل به زور و نزاع است. اين پديده از ميل به برتري جويي، جلب توجه کردن، نداشتن راه مناسب براي احقاق حق و عدم برخورداري از مهارت هاي کنترل خشم ناشي مي شود.
اگر اين آسيب ها زودگذر نباشند و ديرگاهي دوام آورند انحراف اجتماعي حاصل مي شود و آرام آرام خود به هنجار بدل مي شوند.
يکي از اين آسيب ها درگيرهاي عشيره اي و قبيله اي است که با يک درگيري دو نفره يا دو خانواده شروع و سپس به درگيري دو عشيره منتهي مي شود و منتهي به شروع کنندگان نمي شود و چه بسا افرادي بي گناه و بي خبر از قضيه ناخودآگاه درگير شوند و به قتل و جرح و از بين رفتن اموال و دارائي ها منجر شود.
تقريبا هر شب شاهد اين موضوع هستيم "تيراندازي به درب منازل" که از آن به "تطبر" نام مي برند و ايجاد رعب و وحشت براي انسان هاي بي گناه و بعضا خيرخواه و وجيه که در اين بین قرباني مي شوند.
آري تيراندازي و درگيري به هنجار نزديک مي شود و ظاهرا پاياني ندارد. آيا ريش سفيدان و بزرگان کارکرد خود را از دست داده اند؟ آيا خلأ قانوني براي منع اين گونه اعمال وجود دارد؟ فرهيختگان وت حصيل کردگان نمي توانند ايفاي نقش نمايند؟ آيا وقت آن نرسيده که براي اين پديده ها راه حلي پيدا کرد؟
بزرگان، وجهاء و فرهيختگان، بياييد همه با هم و با کمک قانون دست بکارشويم و با رجوع به حکميت قانون در دعاوي چهره ارزشي و فرهنگي خود را که قدمت هزاران ساله دارد نمايان سازيم و به قرآن و سيره پيامبر و ائمه مراجعه کنيم و نزاع هايمان را با رهنمود گرفتن از اين دو استوانه محکم حل وفصل نمائيم چرا که خداوند درسوره نساء آيه 65 مي فرمايد: "فلاوربک لايؤمنون حتي يحکموک فيما شجر بينهم" . ( به پروردگارت قسم ايمان نخواهند آورد تا اينکه در نزاع هايشان تو را حکم قرار دهند.)
