- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
اگر قرار باشد مردم را در مقابل خطری مرگ آور محافظت نماییم یا دست کم شرایطی فراهم آوریم که کمترین آسیب در مقابل این خطر به ایشان وارد آید، چه باید کرد؟ آیا اتکا به تدبیری که هدف از اتخاذ آن ایجاد بار روانی در میان مردم است، کفایت میکند یا اتخاذ تدابیری واقعی، ولو با اثر بخشی اندک، اصولی‌تر به نظر می‌رسد؟
اگر قرار باشد مردم را در مقابل خطری مرگ آور محافظت نماییم یا دست کم شرایطی فراهم آوریم که کمترین آسیب در مقابل این خطر به ایشان وارد آید، چه باید کرد؟ آیا اتکا به تدبیری که هدف از اتخاذ آن ایجاد بار روانی در میان مردم است، کفایت میکند یا اتخاذ تدابیری واقعی، ولو با اثر بخشی اندک، اصولی‌تر به نظر می‌رسد؟
به گزارش «تابناک»، به رغم آنکه کارشناسان از اواخر هفته گذشته پیش بینی می‌کردند که آلودگی هوای پایتخت در هفته جاری تشدید شده و افزایش چشمگیر میزان آلاینده ها برای شهروندان مشکلات فراوانی به همراه خواهد آورد، در نهایت شاهد اتخاذ تدبیری برای مقابله با تشدید آلودگی بودیم که عملا در انتهای نخستین روز از هفته جاری بی فایده بودن آن مشخص شد.
این را شاخص وضعیت آلودگی هوا در 24 ساعت اخیر نشان می‌دهد که در ساعت 8 صبح عدد 153 را نشان می‌دهد و از نظر کیفی، هوای «ناسالم» برای تمامی اقشار جامعه محسوب می‌شود؛ وضعیتی که از نشان از ناکارآمدی تصمیم اتخاذ شده برای کنترل میزان آلودگی دارد و به هیچ وجه نخواهد توانست مانع از تشدید آلودگی در ادامه هفته و نیل به وضعیت «اضطرار» در روزهای آتی هفته خواهد شد.
این در حالی است که در واپسین روزهای هفته گذشته و از آنجایی که پیش بینی می‌شد با توجه به وضعیت جوی، آلودگی هوا تشدید خواهد شد، کمیته اضطرار آلودگی هوای تهران تشکیل جلسه داده و تصمیماتی اتخاذ کرد که البته برای برخی از مردم ابهام آفرین بود.
«الحاق محدوده طرح زوج و فرد به محدوده طرح ترافیک تهران» و «افزایش زمان اجرای طرح به میزان 2 ساعت در روز» از جمله این تصمیمات بودکه با توجه به تهدید ترکمنستان مبنی بر قطع گاز وارداتی کشورمان از این همسایه شمال غربی، شائبه برانگیز به نظر می‌رسید.
این در حالی است که با توجه به زیرساخت های ترافیکی کلانشهر تهران به نظر نمی‌رسد امکان اجرای همین مصوبات حداقلی نیز وجود داشته باشد چراکه تنها محدوده طرح ترافیک با دوربین های هوشمند کنترل می‌شود و در دیگر محدوده‌ها -از جمله محدوده اجرای طرح زوج و فرد ترافیک- خبری از چنین سامانه هوشمندی نیست.
به عبارت بهتر، در حالی افزایش محدوده طرح ترافیک به عنوان راهکاری برای مقابله با آلودگی هوا در هفته جاری در دستور کار قرار گرفته که ابزاری برای اعمال قانون در این خصوص وجود ندارد و نمی‌توان آن دسته از رانندگانی که -آگاهانه یا ناآگاهانه- این مصوبه را رعایت نمی‌کنند، اعمال قانون نمود و امید داشت در سایه این اقدام، مانع از ازدیاد میزان آلاینده های ناشی از احتراق خودروها شد.
بدین ترتیب به نظر می‌رسد که اتخاذ تصمیمات فوق تنها اعمال بار روانی بر مردم را نشانه رفته است. اقداماتی مسبوق یه سابقه که در دولت قبل بارها اشکال مختلفی از آن در دستور کار قرار می‌گرفت و اعمال طرح زوج و فرد از در منازل در روزهای اوج گیری آلودگی هوا در فصول سرد سال، نمونه شاخصی از آنها بود. طرحی که بار روانی نشای از اعلام آن اثرات مقطعی و موقتی نیز به دنبال داشت اما همه نیک می‌دانستیم که نه منصفنه و قانونی بود و نه قابل اعمال قانون.
شیوه ای که تصمیمات اتخاذ شده برای کنترل آلودگی هوا در حال حاضر نیز بر مبنای آن صورت می‌گیرد و نه بیشتر؛ مصوباتی تکراری که از ممنوعیت فروش طرح ترافیک روزانه تا افزایش محدوده طرح ترافیک آغاز می شود و به تعطیلی زنگ ورزش در مدارس و در نهایت تعطیلی مدارس و مهدهای کودک پایان می‌یابد.
تلخ تر اینجاست که می‌دانیم حتی اگر اجرای این دست مصوبات ممکن باشد نیز نخواهیم توانست مانع از ازدیاد میزان آلاینده‌های مرگبار هوا شویم چراکه احتراق سوخت های فسیلی در خودروها تنها یکی از منبع های تولید آلاینده در کلانشهر تهران به شمار می‌آید و با کمال تعجب، موتورسیکلت ها و ناوگان بزرگ حمل و نقل عمومی از دایره شمول آن بیرون می‌مانند.
اوضاع نامطلوبی که شبیه رها کردن مردم در مواجهه با آلودگی مرگبار هواست و این سوال را به وجود می‌آورد که آیا هیچ راهکاری بهتر و موثرتر از مصوبات فوق و ایجاد بار روانی برای جامعه در مسیر کنترل میزان آلودگی هوا وجود ندارد؟ براستی تا کی باید شاهد اتخاذ تصمیماتی از این دست و به اصطلاح بلوف زدن برای کنترل غول آلودگی هوا و کاهش ضایعات مصیبت بار آن در زندگی مردم باشیم؟!
